[naazanin]

سلامت نیوز : روزهای پایانی امتحانات است و شما آمده‌اید دقایقی را میان درس خواندنتان استراحت كنید. ناخود‌اگاه سراغ رایانه آمده‌اید و یك مطلب، عكس یا ویدئو را باز كرده‌اید و بعد تیتر یك مطلب مرتبط با آن توجه‌تان را جلب كرده و بعد علاقه‌مند شده‌اید ببینید از نویسنده مطلب دوم چه مطالب دیگری روی وب پیدا می‌شود. لینك‌های تو در تو به شما امان نمی‌دهند و وقت قابل توجهی از شما می‌گیرند. چاره كار چیست؟

آیا همه تلاش‌ شما برای محدود‌كردن حضورتان در اینترنت محكوم به شكست بوده است؟ آیا هر بار كه سرانجام موفق شده‌اید صفحه‌تان در یكی از شبكه‌های اجتماعی را ببندید، دوباره خیلی زودتر از آنچه گمان می‌كردید فعالش كردید؟ آیا وقتی سعی می‌كنید از اینترنت خارج شوید، احساس بی‌قراری و بدخلقی می‌كنید؟ آیا وقتی كه سرانجام پشت رایانه‌تان نیستید دائم به استفاده دوباره از آن فكر می‌كنید؟ «اعتیاد اینترنتی» اصطلاحی است كه اولین بار سال ۱۹۹5 مطرح شد و مورد توجه روانپزشكان و درمانگران قرار گرفت.

به نقل از جام جم ؛ اعتیاد به اینترنت، نوعی اختلال روان‌شناختی ـ اجتماعی است كه شامل نوعی وابستگی رفتاری به اینترنت است و استفاده بیمارگونه و وسواسی از اینترنت را شامل می‌‌شود. فرد معتاد دست‌كم ۳۸ ساعت در هفته، وقت خود را صرف استفاده از اینترنت در مواردی كه مورد نظرش نیست می‌كند. البته میزان استفاده هر فرد از اینترنت بستگی به عوامل بسیاری دارد. ممكن است شما بنا به حرفه خود نیاز به استفاده گسترده‌ای از اینترنت داشته باشید یا به خاطر ارتباط با اقوام و دوستان راه دور خود مجبور باشید دائما وارد این دنیای مجازی شوید‌. در واقع در این‌گونه موارد صرف وقت زیاد در اینترنت لزوما مسأله‌ساز نیست. اما اگر جست‌وجوی مداوم در این دنیای مجازی به خواست خود شما نیست و شما را از روابط خانوادگی‌، شغل یا دیگر مسائل مهم زندگی‌تان دور ساخته است‌، شما نا‌خواسته به اینترنت اعتیاد پیدا كرده‌اید‌.

عوامل روان‌شناختی فراوانی بر قدرت و جذابیت اینترنت دلالت دارند. همان ویژگی‌هایی كه تشكیل‌دهنده قدرت اینترنت هستند، همگی دارای قابلیت اعتیادآور برای توده مردم هم هستند. طبقه متوسط جامعه بر اساس نیازهای مختلف وارد فضای اینترنت می‌شوند. بسیاری نیز برای سرگرمی و گذران وقت از اینترنت استفاده می‌كنند.با این حال اگر وقتی را كه به خواست خود در اینترنت می‌گذرانید از كل این زمان كم كنید و بیش از دو ساعت در روز زمان حضور ناخواسته شما در اینترنت باشد، دورشدن از اجتماع حقیقی، افسردگی، بدخوابی، چاقی و تنبلی در كمین شماست.شخص معتاد هنگام اتصال متوجه گذشت زمان نیست. از خواب و استراحت صرف نظر می‌كند و بدون اینترنت، حالت آشفتگی، عصبانیت، بداخلاقی و در نهایت افسردگی پیدا می‌كند و زمانی كه این امكان فراهم شود، تمام حالت‌های فوق در او از بین می‌رود.

یكی از كاربران اتاق‌های گفت‌وگو در پاسخ به این پرسش كه روزی چند ساعت آنلاین است می‌گوید: «هر وقت بیای همین جا هستم.همیشه هم در همین اتاقم. اگر هم جواب ندادم بدان كه خوابم. كافی است دو سه تا كنترل+ جی بزنی تا بیدار شوم.» با این حال او در پاسخ به این كه در این اتاق چه می‌كند جواب خاصی ندارد: «خب با مردم آشنا می‌شوم. بعضی‌ها خیلی باحالند. بعضی‌ها هم نه. فكر می‌كنند اگر جواب آدم را بدهند چیزی ازشان كم می‌شود. ساعت‌هایی هم هست كه كسی نیست و آن وقت در اتاق آهنگ پخش می‌كنم. هم خودم گوش می‌كنم هم اگر كسی وارد اتاق شود احتمال این كه خوشش بیاید و بماند بیشتر است. بعضی‌ها هم كه اینجا كاسبی می‌كنند.» اشاره او به افرادی است كه برای فروش فیلترشكن‌ها و بدافزارها تبلیغ می‌كنند.

البته همین اتاق‌ها گاهی نقش یك فضای آموزشی را هم می‌تواند بازی كند.

یكی از كاربران ساكن قزوین كه معلم زبان انگلیسی است به این اتاق‌ها می‌آید تا كسی را پیدا كند و با هم گفت‌وگو به زبان انگلیسی را تمرین كنند: «یك ساعت گفت‌وگوی این طوری بهتر از چند صفحه كتاب خواندن یا فیلم دیدن است. ولی مشكل اینجاست كه گاهی باید چند ساعت بگردی تا آدمی پیدا كنی كه از آمدن به اینجا هدف درست و حسابی داشته باشد و میكروفون و هدفونش هم كاركند.»

برداشت ذهنی بیشتر كاربران این است كه حضور در این اتاق‌ها اغلب وقت‌گذرانی است. بر اساس نتیجه‌های پژوهش دكتر سعید معیدفر روی ۸۰۰ نفر، نزدیك به 25 درصد از مجموعه كاربران نسبت به اینترنت، به صورت حاد اعتیاد داشته‌اند. این رقم حدود یك‌چهارم كاربران را در بر می‌گیرد. طبق نتیجه‌های این پژوهش بین مسئولیت‌پذیری و اعتیاد رابطه معنی داری وجود دارد. یعنی هر چه اعتیاد به اینترنت بیشتر باشد، مسئولیت‌پذیری اجتماعی، كمتر می‌شود. همچنین بین اعتیاد اینترنت و عامل‌هایی از جمله انزوای اجتماعی، ناكامی تحصیلی و كارایی، فقدان حمایت اجتماعی و خود باوری رابطه معنی داری وجود دارد. پاسخگویان به طور میانگین ۱۱ ساعت و ۲۲ دقیقه در هفته به اینترنت دسترسی دارند و مدت زمان اتصال آنان به طور میانگین یك ساعت و ۵۶ دقیقه بوده است. نتیجه‌های این پژوهش نشان می‌دهد كه شدیدترین میزان اعتیاد در سن ۱۹ تا ۳۰ سال بوده است.

البته اگر فكر می‌كنید كه هنوز معتاد به اینترنت نشده‌اید، اما در لبه پرتگاه ایستاده‌اید، لازم نیست با خواندن این آمارها قید استفاده از این منبع بزرگ اطلاعاتی و ارتباطی را بزنید یا فرزندانتان را از آن محروم كنید. آموزش و آگاه‌سازی كاربران از معایب استفاده بیش از حد از اینترنت نقش مهمی در پیشگیری از اعتیاد اینترنتی دارد. همین كه شما و فرزندتان از این خطرات آگاه باشید خطر به میزان زیادی كاهش می‌یابد. شاید به نظرتان عجیب باشد، اما اگر سرعت اینترنت خود را افزایش دهید نیز كمك بزرگی به پیشگیری از این خطر كرده‌اید. كارشناسان معتقدند كه فراهم‌كردن اینترنت پرسرعت، زمان استفاده از اینترنت راكاهش می‌دهد و كاربر دیگر وقتی اطلاعات مفید مد نظرش بارگذاری می‌شود لازم نیست سراغ منابعی كه برایش جذابیت بیشتر دارند بروند. توجه داشته باشید كه محدودكردن اینترنت مشكلی راحل نمی‌كند، بلكه باعث محرومیت از فناوری می‌شود. به هر حال مهم‌ترین عامل مورد توافق كارشناسان مختلف در پیشگیری از اعتیاد به اینترنت، افزایش سرگرمی‌های سالم و فعال مانند گردشگری، طبیعت گردی، بازی‌های اجتماعی و شادی‌های دسته‌جمعی است.

اگر هم فكر می‌كنید كه زمان برای پیشگیری گذشته و هم‌اكنون به خیل معتادان اینترنت پیوسته‌اید، زیاد به اعتیادتان فكر نكنید. چند مرخصی كوتاه از اینترنت در طول روز برای نجات شما كافی است. اگر می‌بینید همین مرخصی‌های روزانه هم برایتان دشوار است كافی است هنگام استفاده از لپ‌تاپ‌تان به فضایی عمومی‌تر در خانه بروید یا رایانه‌تان را به اتاقی دیگر منتقل كنید. عامل دیگری هم در ترك اعتیاد شما موثر است و این‌كه به هیچ عنوان از اسامی مستعار در اینترنت استفاده نكنید. برای استفاده از اینترنت زمان‌بندی و البته هدف و برنامه داشته باشید. هر از گاهی با دیگران صحبت كنید. ورزش را نیز دست‌كم در حد نرمش خانگی یا دویدن در فضای آزاد فراموش نكنید.

جالب آنجاست كه راه‌های ترك اعتیاد اینترنتی زیادی هم در خود اینترنت وجود دارد. تصور كنید كه می‌خواهید گزارش تازه‌تان را برای یك رسانه آماده یا گزارش عملكردتان را برای شركت تنظیم كنید. اصلا فرض كنید پشت سیستم نشسته‌اید و می‌خواهید سریع وبلاگتان را به روز كنید، ولی متوجه می‌شوید كه یك ساعت گذشته و هیچ كار مثبتی انجام نداده‌اید. مدام لایك زده‌اید و كامنت گذاشته‌اید. چه باید كرد؟ مسلما قول دادن بیهوده به خودتان برای قوی‌كردن اراده و تكرار نكردن اشتباهات گذشته برای این موقعیت، زیادی تكراری است و بستن دست و پاهایتان به تخت هم علاج كار نیست. خوبیت هم ندارد كه بخواهید پدر و مادرتان، هر چند دقیقه شما را چك كنند كه به سراغ شبكه اجتماعی مورد علاقه‌تان نروید یا خود را در دریای ویدئوهای پیاپی غرق نكنید. شاید تعجب كنید، اما در اینترنت هم تخت و طناب برای معتادان پیدا می‌شود. افزونه‌هایی مانند Nanny برای مرورگر گوگل یا Leachblock برای فایرفاكس وجود دارد كه در ساعت‌ها و روزهایی كه خودتان معین می‌كنید، دسترسی شما را به سایت‌هایی كه فكر می‌كنید وقتتان را تلف می‌كند می‌بندد و به كمك آن می‌توانید استفاده سنجیده‌تری از اینترنت داشته باشید. كافی است در افزونه‌های مرورگرتان جستجویی كنید. بعد از مقایسه آنها با هم، افزونه مناسب خودتان را پیدا كنید و با نصب و تنظیم گزینه‌های آن، برنامه ترك اعتیاد خود را آغاز كنید.

با خودتان روراست باشید، كلاه خودتان را قاضی كنید و ببینید كدام سایت‌ها بیشتر وقت‌تان را می‌گیرد و شما را از كار و زندگی می‌اندازد. آدرس این سایت‌ها را به افزونه بدهید و درجه محرومیت خود را تعیین كنید یعنی مشخص كنید كه در چه ساعت و چه روزهایی، سایت مورد نظر برای شما بسته باشد یا هر روز یا هر هفته یا در یك بازه زمانی مشخص، چند دقیقه مجاز به حضور در سایت‌های مورد نظرتان هستید. باقی كارها را به تخت و طناب بسپارید. می‌ترسید وقتی وسوسه شوید با تغییر گزینه‌های افزونه، محدودیت‌ها را بردارید؟

تخت‌ها و طناب‌های اینترنتی سه راه برای منصرف‌كردن شما در نظر گرفته‌اند. می‌توانید یك گذرواژه تعریف كنید كه هر وقت می‌خواهید گزینه‌های افزوه را دستكاری كنید ناچار به وارد‌كردن آن باشید. شاید در فاصله وارد‌كردن این گذرواژه سر عقل آمدید. راه دیگر این است كه در همان تنظیمات اولیه با زدن یكی، دو تیك اضافی، دسترسی به تنظیمات افزونه را در ساعات ممنوعیت، غیرممكن كنید یا حتی با بستن دسترسی به تنظیمات مرورگر امكان هر كلك دیگری را نیز از خود بگیرید. به عنوان راه حل پایانی در تنظیمات افزونه می‌توانید كاری كنید كه پاك‌كردن و غیرفعال‌كردن افزونه برایتان غیرممكن شود. انتخاب این كه كدام گزینه مناسب شماست به تجربیات قبلی، شناخت شما از خودتان و میزان آلودگی خون شما به اینترنت بستگی دارد. بدیهی است كه معتاد اگر واقعا معتاد باشد، می‌تواند با استفاده از مرورگرهای دیگر، تلفن همراه هوشمند یا اصلا رفتن به خانه دوست و آشنا یا نزدیك‌ترین كافی‌نت، مصرف خود را از سر بگیرد، اما اگر در یك زمان مناسب با این افزونه‌ها سر و سامانی به وبگردی خودتان بدهید به هر حال این احتمال هم وجود دارد كه وقت‌تان كمتر هدر برود.

[naazanin]

کشف متغیر ژنتیکی اعتیاد به اینترنت- اعتیاد به اینترنت در زنان بیشتر است

سلامت نیوز : محققان شواهدی را از یک متغیر ژنتیکی که به اعتیاد به اینترنت مرتبط است، ارائه کرده اند.
متغیر ژنتیکی در ژنی که به عنوان CHRNA4 شناخته می شوند به سایر انواع اعتیادها به جز اعتیاد به اینترنت نسبت داده شده است.محققان اظهار داشتند که این کشف می تواند توضیحی برای این مسئله باشد که چرا وسواس فکری آنلاین روی عده ای تأثیرگذاشته و روی عده ای دیگر بی تأثیر است.دکتر کریستین مونتاگ از دپارتمان روانشناسی بیولوژیکی و افتراقی دانشگاه بن اظهار داشت: مشخص شده است که اعتقاد به اینترنت محصول تصورات ما نیست، محققان و درمانگران باید برای توجه به آن به طور جدی عمل کنند.

به نقل از مهر ؛ طی سالهای گذشته محققان دانشگاه بن با 843 نفر درباره عادات آنها در استفاده از اینترنت مصاحبه کرده اند و طی این مصاحبه ها آنها 132 نفر را با اعتیاد به اینترنت کشف کرده اند، پس از آن محققان این گروه را با یک گروه کنترل در جایگاه مقایسه قرار داده اند.رفتارهایی که نشان دهنده اعتیاد بوده دربرگیرنده پذیرش این مسئله است که تمام تفکرات آنها در طول روز حول محور اینترنت می چرخند و اعتقاد دارند که اگر به اینترنت دسترسی نداشته باشند به نوعی سلامتی آنها به خطر می افتد.

محققان دریافتند که این 132 نفر حامل یک متغیر ژنی هستند که نقش مهمی در اعتیاد به نیکوتین ایفا می کند و همچنین به احساس تنهایی و افسردگی نیز ارتباط دارد.این گروه همچنین دریافتند که زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به اعتیاد اینترنت قرار دارند، اگرچه آنها اعتقاد دارند که شاید این مسئله به گروهی ارتباط دارد که آنها مورد بررسی قرار داده اند و ارتباطی به جنسیت افراد ندارد.این گروه تحقیقاتی ابراز امیدواری کرده است که تحقیقات آنها بتواند درمان بهتری برای اعتیاد به اینترنت پیدا کند.

[naazanin]

10 بیماری شایع اینترنتی

هنگامی که پشت رایانه نشسته‌اید و بر روی صفحه کلید تایپ می‌کنید، فقط انگشتان و چشمان شما کار نمی‌کنند بلکه تمام اندام‌های بدن شما در حال فعالیت هستند. امّا متأسفانه، علیرغم این واقعیت، این کار شما ورزش محسوب نمی‌شود. گسترش روزافزون خدمات اینترنت و زمان زیادی که افراد به طور روزانه در فضای مجازی می‌گذرانند، مشکلات و بیماری‌های متعدد جسمی و روانی به همراه داشته است که در زیر به معرفی ده نمونه از شایع‌ترین آن‌ها می‌پردازیم.

10- خستگی چشم
هنگامی که از چشمانتان زیاد استفاده می‌کنید، خسته می‌شوند. بنابراین جای تعجبی نیست که هنگامی که برای ساعت‌های طولانی به صفحة نمایشگر رایانه خیره می‌مانید، دچار سوزش و درد چشم شوید. به گفتة پزشکان مایو کلینیک، «با وجودی که خستگی چشم آزاردهنده است امّا معمولاً مشکل حادّی نیست و پس از استراحت دادن به چشم‌ها برطرف می‌گردد.»

9- اضطراب سلامتی/ فاجعه‌سازی از درد
بعضی افراد مایلند علائم درد در بدنشان را به طور مبالغه‌آمیزی تفسیر کنند. روان‌شناسان به این تمایل، «فاجعه‌سازی از درد» می‌گویند. یعنی تمایل به در نظر گرفتن بدترین احتمالات به هنگام حس درد. منظور از اضطراب سلامتی نیز این است که فرد حس کند مشکل جدّی سلامتی دارد و این اضطراب با نتایج طبیعی آزمایش‌های پزشکی و اطمینان بخشی پزشک متخصص از بین نرود. اینترنت به دلیل وجود حجم زیاد اطلاعات نادرست، تأیید نشده و غیرعلمی و این باور در مردم که هرچه در اینترنت هست قابل اطمینان می‌باشد، می‌تواند باعث تشدید اختلال روانی «خود بیمار انگاری» گردد.

8- سردرد
سه نوع سردرد در ارتباط با اینترنت وجود دارد:
سردردهای تنشی
این نام ممکن است گمراه‌ کننده باشد. این نوع سردردها به دلیل استرس به وجود نمی‌آیند بلکه غالباً به دلیل کشیدگی عضلة گردن یا چشم درد حادث می‌شوند. به گفتة پزشکان مایوکلینیک، سردردهای تنشی از 30 دقیقه تا یک هفته ممکن است باقی بمانند.
سردردهای مزمن روزانه
اغلب افراد گاه به گاه دچار سردرد می‌شوند. اما به گفتة پزشکان مایو کلینیک چنانچه تعداد روزهایی که فرد سردرد دارد بیشتر از تعداد روزهایی باشد که سردرد ندارد، احتمالاً دچار این سردرد است. ماهیت متوالی این نوع سردرد، آن را در بین بدترین سردردهای ناتوان‌ساز قرار می‌هد.
سردردهای استرسی
پیدایش سردرد به استرس خیلی زیادی نیاز ندارد. استرس ناشی از به انتظار دریافت اطلاعات ماندن از اینترنت، کندی بار شدن صفحات، خرابی رایانه و امثال آن‌ها می‌تواند باعث این نوع سردرد شود.

7- درد پشت
نشستن نادرست پشت رایانه، به ویژه اگر با چاقی، کمبود ورزش و تحرّک، و سیگار کشیدن همراه باشد به درد پشت می‌انجامد. منشأ این درد معمولاً عضلات، اعصاب، استخوان‌ها و مفاصل در ستون فقرات است. نشستن نادرست و برای ساعت‌های طولانی پشت رایانه، این درد را تشدید می‌کند.

6- ترومبوز وریدی
به لختگی درون رگ، ترومبوز گفته می‌شود. منظور از ترومبوز وریدی، تشکیل لختة خون در رگ‌های وریدی است که غالباً در پاها پدید می‌آید و علّت اصلی آن، بی‌تحرّکی و کم شدن آب بدن است. نشستن برای ساعت‌های طولانی پشت رایانه می‌تواند باعث ترومبوز وریدی گردد. به تازگی در هواپیماهای مسافربری نیز اطلاعات هشدار دهنده‌ای دربارة ترومبوز وریدی به مسافران داده می‌شود و به آن‌ها توصیه می‌گردد تا برای ساعت‌های طولانی بی‌حرکت بر روی صندلی باقی نمانند.

5- نشانگان مونچهاوزن
نخست اجازه دهید به تعریف نشانگان یا سندروم مونچها‌وزن بپردازیم، چرا که ممکن است بسیاری از خوانندگان با این اختلال روانی آشنا نباشند، و بعد به سراغ اینترنت می‌رویم:
«خصوصیت مهم این سندروم، میل شدید به بستری شدن است و به عقیدة بعضی از روان‌شناسان، اصطلاح اعتیاد بیمارستان برای این سندروم مناسب‌تر است. خصوصیت مهم دیگر این بیماران این است که به محض آشکار شدن ساختگی بودن علائمشان، درخواست ترخیص کرده و از مراجعة مجدّد به آن محل خودداری می‌کنند. مواردی دیده شده که بیمار برای ایجاد علائم دست به ابتکارهای عجیبی زده است.»
در اینترنت تعداد بیشماری اتاق گپ‌زنی ، گروه‌های پشتیبان و وبگاه شبکه‌های اجتماعی وجود دارد که افراد می‌توانند مشکلاتشان را با دیگران در میان بگذارند، درخواست راهنمایی کنند و حس همدردی دیگران را جلب کنند.
شاید تعجب کنید از این که خیلی از افراد صرفاً برای جلب توجه به بیان بیماری‌ها یا مصیبت‌های دروغین و ساختگی می‌پردازند. آن‌‌ها وانمود می‌کنند که قربانی تجاوز، حمله، ضرب و شتم یا بیماری‌های جدّی و سخت‌درمانی هستند تا توجه دیگران را به خود جلب کنند. به این اختلال روانی، نشانگان یا سندروم مونچهاوزن گفته می‌شود. بر اساس پژوهشی که صورت گرفته است، اینترنت می‌تواند افراد را ترغیب کند که به منظور جلب توجه وانمود کنند که مبتلا به بیماری هستند. به گفتة دکتر فلدمن از دانشگاه آلاباما افرادی که دارای این نشانگان هستند در صورتی که به یک مرکز روان‌پزشکی مراجعه کنند مورد درمان قرار خواهند گرفت امّا اغلب آن‌ها چنین تمایلی ندارند و ترجیح می‌دهند که یک بیماری جسمی حاد داشته باشند تا یک اختلال روانی.


4- افسردگی فیس‌بوکی
بر اساس گزارشی که در روزنامة دیلی‌میل چاپ شده است، فیس‌بوک و دیگر شبکه‌های اجتماعی، دختران نوجوان را در معرض ابتلاء به اضطراب و افسردگی قرار می‌دهند. این‌گونه وبگاه‌ها علاوه بر امکان نامه‌نگاری و پیام‌رسانی، این امکان را برای نوجوانان به وجود می‌آورند که دربارة یک چیز، بارها و بارها و بارها صحبت کنند. بر اساس این مقاله، بحث مکرّر در میان دختران نوجوان، به ویژه دربارة ناکامی‌های عشقی، حال آن‌ها را بدتر می‌کند و هیجانات منفی در آن‌ها به وجود می‌آورد.
این گزارش، نتیجة پژوهشی است که از سوی دانشگاه استونی بروک نیویورک بر روی 83 دختر نوجوان صورت گرفته است. توصیة یکی از پزشکان به نوجوانانی که به طور مداوم دربارة یک مشکل صحبت می‌کنند این است که «موضوع بحث را عوض کنند.»

3- خشم اینترنتی
با وجودی که ممکن است خشم اینترنتی به خودی خود برای سلامتی افراد مضر نباشد اما می‌تواند به آزار اینترنتی و حتی شاید به خشونت بینجامد. بنابراین کسانی که توانایی فروخوردن خشمشان را ندارند باید مواظب باشند.
یکی از منابع خشم اینترنتی «افزونگی اطلاعات» است. حجم عظیم اطلاعات موجود بر روی وب و کند بودن سرعت دستیابی به آن‌ها باعث بروز مقدار زیادی استرس در کاربران اینترنت می‌گردد. بر اساس مطالعه‌ای که از سوی شرکت نمایه‌گذاری بریتیش وب صورت گرفته، 68 درصد از 200 نفر افراد مورد مطالعه گفته‌اند که برای آن‌ها در انتظار دریافت اطلاعات ماندن از وب، استرس‌زاتر از گذراندن یک آخر هفته با پدر و مادر همسرشان است و 38 درصد گفته‌اند که استرس‌زاتر از ماندن در ترافیک خیابان است.
یکی از محل‌های بروز خشم اینترنتی در بخش اظهار نظرهای وب‌نوشت‌ها، ویدیوهای یوتیوب یا نظرگاه وبگاه‌هاست. اگر به بخش اظهار نظرها نگاهی بیندازید، خیلی طول نمی‌کشد تا به کلمات زشت و ناپسند بر بخورید. شاید ماهیت گمنام اینترنت، افراد را ترغیب می‌کند که هرچه در فکر دارند را بیان کنند. اما نکته‌ای که در اینجا وجود دارد این است که این مسأله واگیردار است- اظهار نظر خشمگینانة شما دیگران را خشمگین می‌کند و این چرخه همین‌طور ادامه می‌یابد.

2- اختلالات بالای دست
اختلالات بالای دست شامل: نشانگان (سندروم) کشیدگی گردن، نشانگان (سندروم) مجرای مچ دستی، نشانگان (سندروم) مجرای ساعدی، التهاب تاندون دست و مچ، التهاب تاندون و غلاف آن، التهاب کیسة زلالی، کشیدگی مکرّر عضلانی و نشانگان (سندروم) مجرای خروجی قفسة صدری است. تمام این بیماری‌ها می‌تواند مربوط به استفاده از اینترنت باشد. این بیماری‌ها غالباً بر اثر استفادة بیش از حدّ از یکی از اندام‌های بالای دست (مثل بازوها) و استفادة بیش از حدّ از یک ابزار مثل صفحه کلید رایانه یا موش بروز می‌کنند و به دلیل آسیب‌دیدگی بافت ها با درد همراهند.
در مورد بیماری نشانگان مجرای خروجی قفسة صدری گفتنی است که دو گروه از افراد بیشتر در معرض خطر این بیماری قرار دارند. یکی کسانی که در تصادف‌های رانندگی دچار آسیب‌های گردنی می‌شوند و دیگر کسانی که از رایانه در وضیعت‌های نشستن نادرست و غیر ارگونومیک، در دوره‌های زمانی طولانی استفاده می‌کنند

1- اعتیاد به اینترنت
این بیماری به این علت در این فهرست شمارة یک شده است که واقعاً بسیار جدّی است و در بعضی موارد کشنده بوده است. ماهیت اعتیاد بسیار فراگیر است. هنگامی که صحبت از اینترنت باشد، این اعتیاد می‌تواند به چیزهای زیادی پیدا شود. از تایپ کردن گرفته تا بازدید از اتاق‌های گپ‌زنی، خرید برخط یا بازی‌های چند نفره.
اعتیاد به اینترنت آنقدر جدّی و واقعی است که مراکز بازپروری برای آن به وجود آمده است. به طور مثال، بر اساس مقاله‌ای که در نیویورک تایمز منتشر گردیده، مراکز بازپروری معتادان اینترنت در کرة جنوبی با استفاده از مدّرسان نظامی به معتادان تمرین‌های بدنی نسبتاً شدید شبیه تمرین‌های نظامی می‌دهند، نشست‌های گروهی با مشاور برگزار می‌کنند و کارگاه‌های روان درمانی برای معتادان ترتیب می‌دهند. مسئله اعتیاد به اینترنت در کرة جنوبی در سال‌های اخیر به صورت یک مسئلة ملّی در آمده و میزان مرگ و میر ناشی از خستگی و از پا افتادگی پس از انجام بازی‌های برخط روز به روز در حال افزایش است.

برای این که متوجه شوید معتاد به اینترنت هستید یا نه، به پرسش‌های زیر جواب دهید
• آیا از محدود کردن استفادة خود از اینترنت ناتوانید؟
• آیا کار کردن با اینترنت بیشتر وقت آزاد شما را به خود اختصاص می‌دهد؟
• وقتی دارید با اینترنت کار می‌کنید، زمان را گم می‌کنید (متوجه گذشت زمان نمی‌شوید)؟
• آیا امکاناتی برای خود فراهم می‌کنید که بیشتر به اینترنت متصل باشید؟
(مثلاً میز رایانه‌تان را با خوردنی‌ها و نوشیدنی‌های فراوان پر می‌کنید؟ نوشابه‌های انرژی‌زا می‌آشامید؟)
• آیا به طور دائم رایانه‌ها و نرم‌افزارهایتان را ارتقاء می‌بخشید؟
• آیا چنانچه به هر دلیلی از اتصال به اینترنت بازداشته شوید دچار خشم، افسردگی، ناامیدی، زودرنجی، بی‌قراری یا کج‌خلقی می‌گردید؟
• آیا از رایانه‌تان برای فرار از واقعیت‌های زندگی استفاده می‌کنید؟
• آیا به دیگران در مورد میزان استفاده‌تان از رایانه دروغ می‌گویید؟
• آیا در دنیای واقعی از لحاظ اجتماعی آدمی تنها و منزوی هستید؟
• آیا هیجانات و احساساتی که از طریق شبکه‌های اجتماعی، بازی‌ها و ... در اینترنت به دست آورده‌اید جایگزین تجربیات زندگی واقعی شما شده‌اند؟
• آیا برای استفاده از اینترنت، روابط زندگی واقعی یا کارتان را به مخاطره می‌اندازید؟ اگر پاسخ شما به حداقل پنج پرسش از پرسش‌های بالا، مثبت باشد بهتر است برای درمان اعتیاد خود به اینترنت به مشاور حرفه‌ای مراجعه کنید.
منبع: سایت روان یار

[shokolat]

خداروشکرازاینترنت خیلی استفاده میکنم اما تنها سایت سرگرمی من همین جاست نه فیس بوک نه جاهایی از این قبیل..........
پس نه افسرده ام نه کج خلق نه بیقرار نه منزوی وهزاران نه دیگه
ولی متاسفنه خیلی ها اینجوری شدن وتعدادشون کم نیست