وبسایت تخصصی ام اس سنتر | بیماری ام اس | مرجع تخصصی ام اس
درمان بیماریهای پوستی ( کهیر، قازچ ، خارش و...) - نسخه قابل چاپ

+- وبسایت تخصصی ام اس سنتر | بیماری ام اس | مرجع تخصصی ام اس (https://mscenter.ir)
+-- انجمن: پزشكي (https://mscenter.ir/Forum-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%D9%83%D9%8A)
+--- انجمن: پزشكي (https://mscenter.ir/Forum-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%D9%83%D9%8A--24)
+---- انجمن: دانستنی های پزشکی (https://mscenter.ir/Forum-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA%D9%86%DB%8C-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C)
+---- موضوع: درمان بیماریهای پوستی ( کهیر، قازچ ، خارش و...) (/Thread-%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A8%DB%8C%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%BE%D9%88%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%DA%A9%D9%87%DB%8C%D8%B1%D8%8C-%D9%82%D8%A7%D8%B2%DA%86-%D8%8C-%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D9%88)

چگونه خارش زمستاني را درمان كنيم؟ - yaro - 2011/01/17

چگونه خارش زمستاني را درمان كنيم؟


آيا تا به حال دچار خارش پوست در زمستان شده ايد؟

هواي سرد زمستان باعث خشكي و پوسته پوسته شدن پوست و در نتيجه خارش آن مي شود. اين مشكل پوستي را «خارش زمستاني» مي گويند كه اگر درمان نشود، مدت ها با فرد باقي مي ماند.

اگر شما در يك منطقه با آب و هواي خشك و سرد زندگي مي كنيد و مجبور هستيد پيوسته از وسايل گرمازا در محيط خانه تان استفاده كنيد، با اين مشكل پوستي مواجه خواهيد شد.

گرماي بيش از حد محيط خانه، رگ هاي خوني را گشاد مي كند و روند حس خارش پوستي را فعال مي نمايد.

سعي كنيد محيط خانه خود را خيلي گرم نكنيد و از روش هاي مناسبي براي افزايش رطوبت پوست تان استفاده نماييد.

راه هاي زير به شما كمك مي كند تا خارش پوست تان را در زمستان بهبود دهيد:

1- عادات حمام كردن خود را تغيير دهيد.

دفعات حمام كردن خود را كم كنيد، مثلا اگر روزي يك بار دوش مي گرفتيد، حال سه بار در هفته دوش بگيريد. همچنين سعي كنيد مدت زمان حمام كردن تان كوتاه باشد. تماس زياد آب با پوست، آن را خشك مي كند و در نتيجه خارش بدتر مي شود.

موقع حمام كردن از آب ولرم استفاده كنيد، زيرا آب داغ خشكي و خارش پوست را شديدتر مي كند. در حمام، به آرامي پوست تان را بشوييد. كارشناسان توصيه مي كنند افرادي كه پوست خشكي دارند، در زمستان كمتر دوش بگيرند.

2- بلافاصله بعد از حمام كردن، پوست تان را با يك كرم مرطوب كننده، نرم كنيد.

اين كار باعث مي شود آب بيشتري در پوست تان باقي بماند. اگر پوست حساسي داريد، كرم بدون عطر يا بدون لانولين را به پوست تان بزنيد.

3- از شوينده هاي غير صابوني استفاده كنيد.

صابون هاي قوي كه محتوي محلول قليايي (Lye) هستند را استفاده نكنيد، زيرا خشكي پوست را تحريك مي كنند. در عوض از صابون هايي كه حاوي چربي غير صابوني هستند استفاده كنيد. اين نوع صابون ها داراي مقدار زيادي مرطوب كننده، روغن نارگيل يا كره كاكائو هستند. اگر چه قدرت پاك كنندگي اين صابون ها كمتر است، ولي كمتر هم باعث خشكي پوست مي شوند. لذا متخصصان پوست و مو استفاده از شوينده هاي غير صابوني را براي كساني كه از خشكي پوست رنج مي برند، توصيه مي كنند.

4- رطوبت محيط خانه خود را افزايش دهيد، به خصوص رطوبت هواي اتاقي را كه مي خوابيد.

در طي ماه هاي سرد و خشك فصل زمستان، همواره يك دستگاه بخور در خانه تان روشن كنيد. بنا بر نظر كارشناسان، استفاده از وسايل گرماده باعث كاهش رطوبت محيط خانه مي شود. براي اين كه پوست كاملا نرم و چرب باشد، نياز به 30 تا 40 درصد رطوبت دارد.

افزايش رطوبت هوا نه تنها خشكي و خارش پوست را كم مي كند، بلكه با مرطوب نگه داشتن غشاهاي مخاطي بدن، احتمال ابتلا به سرماخوردگي را كاهش مي دهد.

شب ها دستگاه بخور را به اتاق خواب تان ببريد و در را ببنديد تا رطوبت هوا حفظ شود. دستورالعمل كار دستگاه را بخوانيد و به آن عمل كنيد. هر چند مدت يك بار، آب دستگاه را خالي كرده و آن را به خوبي بشوييد و تميز كنيد تا از رشد كپك ها و قارچ هاي بيماري زا در آن جلوگيري نماييد.

5- هنگامي كه خارج از منزل هستيد، قسمت هايي از پوست را كه در معرض تماس با هوا هستند، بپوشانيد.

در زمستان، موقع ورزش كردن يا انجام هر نوع فعاليتي در خارج از خانه، تا جايي كه امكان دارد با لباس هاي گرم مثل جوراب، دستكش، شال گردن، كلاه و... پوست تان را بپوشانيد. همچنين يك لايه كرم مرطوب كننده بر روي پوست دست و صورت تان بماليد و براي حفاظت بيشتر، پوست لب تان را نيز چرب كنيد.

6- پوست تان را نخارانيد.

پوست تان را چرب كنيد تا كمتر احساس خارش كند. خاراندن زياد پوست، باعث مي شود كه پوست زمخت و سفت شود.

7- كرم ضد آفتاب را فراموش نكنيد.

در طي فصل زمستان كه مدت و شدت تابش نور خورشيد كمتر است، خيلي از افراد فكر مي كنند كه ديگر نيازي به زدن كرم ضد آفتاب نيست. ولي چنين چيزي صحت ندارد. اگر در زمستان دچار خارش پوست شديد، براي جلوگيري از ايجاد مشكلات ناشي از خشكي پوست، از يك كرم ضد آفتاب مرطوب كننده (چرب كننده) استفاده كنيد. اگر خشكي پوست تان كم بود، مي توانيد از كرم هاي ضد آفتاب مخصوص بچه ها يا آنهايي كه حاوي مواد گياهي هستند استفاده كنيد.

درمان بیماریهای پوستی ( کهیر، قازچ ، خارش و...) - O#!!! - 2012/01/25

کهیر یا ورم پوستی بیماری که خودم یه هفته اس درگیرشم خوبه که شماهم با این بیماری اشنا بشید.


کهیر

كهیر تورم قرمز رنگ پوست است كه توأم با خارش است. هر ضایعه كهیر بعد از چند دقیقه تا چند ساعت بدون باقی گذاشتن اثر از بین می رود و سپس ضایعات جدید در محل های قبلی یا محل های جدید به وجود می آید. اندازه ضایعات كهیر از كوچكی یك عدس تا بزرگی یك بشقاب متغیر است. ممكن است ضایعات به هم پیوسته باشد و نواحی وسیعی از پوست را بپوشاند. معمولاً خارش شدید وجود دارد، ولی ممكن است سوزش یا به ندرت درد نیز وجود داشته باشد.
علت كهیر، خروج پلاسمای خون از مویرگ های كوچك خونی سطح پوست است كه در اثر واسطه های شیمیایی، بخصوص هیستامین رخ می دهد. ترشح هیستامین از سلول هایی به نام ماست سل است.
كهیر به طور كلی بسیار شایع است و حدود 20 – 10 درصد افراد حداقل یك بار در طول عمر مبتلا به كهیر می شوند. كهیر به طور معمول ظرف چند روز تا چند هفته بهبود می یابد، ولی در مواردی هم ممكن است سال ها و حتی دهه ها به طول انجامد و مرتباً حملات آن تكرار شود.
چنانچه كهیر در نواحی خاصی مثل پلك ها و لب ها بروز كند، سبب تورم می شود كه ممكن است باعث نگرانی بیمار شود، ولی این تورم ظرف 12 تا 24 ساعت برطرف می شود. ولی اگر بیمار دچار مشكل تنفسی یا بلع شود، باید به طور اورژانس تحت درمان قرار گیرد.

كهیر حاد

كهیرهایی كه كمتر از 6 هفته از ایجاد آنها می گذرد، تحت عنوان «كهیر حاد» طبقه بندی می شوند. در این نوع كهیر علت معمولاً تشخیص داده می شود. شایع ترین علل كهیر حاد غذاها، داروها و عفونت ها هستند. نیش حشرات نیز می تواند سبب بروز كهیر شود.

كهیر مزمن

كهیرهایی كه بیش از 6 هفته از بروز آنها می گذرد، «كهیر مزمن» نامیده می شوند. تعیین علت این نوع كهیر، اغلب بسیار مشكل است و در تعداد كمی از بیماران می توان علت را تشخیص داد. پزشك برای تعیین علت كهیر، باید سؤالات زیادی از بیمار بپرسد و معاینات متعددی را انجام دهد، ولی با وجود بررسی های زیاد در بیش از دو سوم این بیماران نمی توان علت كهیر را پیدا كرد.

علل كهیر

مواد خوراكی:

شایع ترین مواد خوراكی مولد كهیر عبارت اند از: تنقلات، شكلات، ماهی، گوجه فرنگی، تخم مرغ، توت و شیر. به طور كلی مواد خوراكی تازه و خام، بیش از مواد پخته شده سبب ایجاد كهیر می شوند. افزودنی های خوراكی و نگاهدارنده ها نیز ایجاد كهیر می كنند.

داروها:

تقریباً تمامی داروهای تجویز شده توسط پزشك یا داروهای خود درمانی می توانند سبب بروز كهیر شوند، برخی از این داروها عبارت اند از: آنتی بیوتیك ها، مسكن ها، آرام بخش ها و خواب آورها، مكمل های غذایی، آنتی اسیدها. ویتامین ها و قطره های چشمی و ملیّن ها و شیاف ها نیز ایجاد كهیر می كنند. در صورت ابتلا به كهیر، باید تمامی داروهای مصرف شده، حتی در هفته های اخیر را به پزشك اطلاع داد تا در تعیین علت، راهنما باشد.

عفونت ها:

بعضی از عفونت ها از قبیل سرماخوردگی و عفونت های گلو در كودكان می توانند سبب بروز كهیر شوند، ولی برخی عفونت های مزمن و گاه عفونت هایی به شكل سینوزیت یا برخی آبسه ها نیز به عنوان علت ایجاد كهیر مهم هستند.

بیماری های داخلی:

بیماری های داخلی مختلفی ازجمله بیماری های غدد داخلی، بیماری های كبدی، آلودگی های انگلی و ندرتاً بیماری های بدخیم، بایستی در فهرست علل كهیر مدنظر باشند.

كهیرهای ناشی از عوامل فیزیكی

برخی از عوامل فیزیكی مثل نور خورشید، سرما، فشار، ارتعاشات شدید، تعریق، ورزش و تماس با آب می تواند در بعضی افراد سبب بروز كهیر شود.
در كهیر ناشی از آفتاب، ضایعات در محل هایی كه در معرض تابش آفتاب هستند بروز می كنند و ظرف چند ساعت برطرف می شوند.
كهیرهای ناشی از سرما در عضوی كه در معرض سرما بوده پیدا می شود.
– 10 دقیقه برطرف می گردد. گاه در بعضی افراد، خارانیدن شدید پوست یا تحت فشار قرار گرفتن آن باعث بروز كهیر می شود. تماس با آب صرف نظر از این كه سرد یا گرم باشد، از علل دیگر كهیرهای فیزیكی هستند.

درمان كهیر

بهترین درمان كهیر، تعیین علت و حذف آن است. اما این امر بخصوص در كهیر مزمن اغلب میسر نیست، ولی در مواردی كه عللی از قبیل عفونت، غذا، دارو یا عوامل فیزیكی عامل كهیر باشند، با حذف آن عامل كهیر نیز درمان می شود.
در بسیاری از موارد پس از معاینات كامل بیمار، لازم است كه آزمایش های تكمیلی انجام شود تا در صورت امكان علت كهیر تعیین شود، كه البته همیشه این توفیق حاصل نمی شود.
چنانچه علت پیدا نشود، درمان طبعاً باعث حذف كهیر خواهد شد. ولی در مواردی كه علت پیدا نشود، كهیر به طور علامتی درمان می شود كه داروهای آنتی هیستامین در رأس درمان های كهیر هستند. آنتی هیستامین ها در صورتی از بروز كهیر جلوگیری می كنند كه به طور منظم مصرف شوند و مصرف آنها صرفاً در زمان پیدایش كهیر تأثیر خیلی زیادی ندارد.
البته در مورد مصرف آنتی هیستامین ها، عوارض آنها (از قبیل ایجاد حالت خواب آلودگی) را باید در نظر داشت و در افراد سالخورده كه دچار احتباس ادراری هستند یا بعضی داروهای آرام بخش مصرف می كنند، باید مصرف آنها با احتیاط صورت گیرد.
همچنین در زمان حاملگی، بسیاری از داروها ازجمله آنتی هیستامین ها دارای عوارضی هستند كه باید مورد توجه باشند.
از تداخل اثر داروها نیز نباید غافل بود و بیماران بایستی داروهای دیگری را كه به علل دیگر مصرف می نمایند، به پزشك یادآوری كنند، چون داروها هم به عنوان عامل كهیر و هم به عنوان تأثیر متقابل روی داروهای آنتی هیستامین مهم هستند.
گهگاه در كهیرهای مقاوم، پزشك ممكن است چند نوع آنتی هیستامین را باهم یا به طور متناوب تجویز كند. در موارد حاد و شدید، به ویژه مواردی كه مشكل تنفسی بروز نماید، مراجعه به اورژانس و تجویز «اپی نفرین» یا «كورتیكواستروئید» تزریقی با صلاحدید پزشك معالج، صورت می گیرد.

دكتر زهرا حلاجی ( متخصص بیماری های پوست ومو)


RE: کهیر یا ورم پوستی - نسترنى - 2012/01/25

برادر من وقتى بچه بود با مصرف يه سرى مواد خوراكى مثل عسل و گوجه فرنگى كهير ميزد كه البته دكترش داروى خاصى تجويز نكرد و هميشه وقتى اينطورى ميشد از دوش آب سرد استفاده ميكرد كه يكم التيامش ميداد و البته خدا رو شكر خودش خوب شد و خيلى وقته كه ديگه مشكلى نداره.

قارچ های پوستی و راه درمان آنها - شهرزاد - 2012/01/28

[تصویر: 1416338164121207148242253204117911581797384.jpg]

[تصویر: tinea_corporis_2_040214.jpg]


قارچ ها جزء نباتات یا گیاهان پست هستند ولی تاکنون ساختمانی شبیه به ریشه، ساقه، برگ، گل و دستگاه آوندی یا کلروفیل (سبزینه) در آنها دیده نشده است. این موجودات گیاهی، تک سلولی یا چند سلولی هستند و به علت نداشتن کلروفیل، قادر به سنتز گلوکز و تأمین غذای خود نیستند، اجباراً به صورت انگلی روی پوست، ناخن و موی انسان و حیوانات زندگی کرده و از ماده کرآتین آنان (ماده غذایی آماده) تغذیه می کنند. این قارچ ها می توانند غیر بیماری زا و یا بیماری زا باشند و در تمام کره خاکی وجود دارند. قارچ های بیماری زا می توانند در سطح پوست و مو و ناخن زندگی کرده علائم بالینی ایجاد کنند که به آنها قارچ های سطحی گویند. بعضی از انواع آنها از طریق پوست و یا استنشاق از مسیر ریه ها و گردش خود به بافت های عمقی رفته و ایجاد بیماری می کنند که به آنان قارچ های عمقی گویند.




قارچ های سطحی
مورد بحث ما قارچ های سطحی است که در روی پوست، مو و ناخن اکثر افراد قرار می گیرند ولی همه آنها ایجاد بیماری نمی کنند. برای این که فردی به ضایعات قارچی مبتلا شود باید شرایط ابتلا در او فراهم شود.




عوامل بیماری
مهمترین علت ابتلا به قارچ، عدم رعایت بهداشت است ؛ زیرا مواد شوینده مانند صابون ها و شامپوها تمامی شرایط زیستی برای قارچ ها را از بین می برند؛ لذا افرادی که استحمام مرتب نداشته باشند و ضمن فعالیت های شغلی و یا ورزشی دچار تعریق شوند، امکان ابتلا به این قارچ ها را پیدا می کنند.

عامل دیگر برای ابتلا به قارچ های بیماری زا کاهش قدرت دفاعی بدن است. افرادی که بیماری های ضعیف کننده و مزمن دارند مانند افراد مبتلا به کم خونی، بیماری قند، مبتلایان به سرطان ها، ایدز مصرف طولانی مدت داروهای مضعف سیستم ایمنی مانند داروهای کورتونی و از این قبیل با کوچکترین غفلت از بهداشت شخصی ممکن است به بیماری های قارچی پوست، مو و یا ناخن ها مبتلا شود. لذا پزشک معالج علاوه بر درمان های اختصاصی ضد قارچ، باید بیماری زمینه ای بیمار را با همکاری متخصص مربوطه معالجه کند وگرنه به طور مکرر بیماری قارچی حتی با مصرف داروهای مناسب ضد قارچی بعد از مدتی عود می کند. انسان سالم ممکن است که از طریق تماس مستقیم با انسان آلوده، حیوان آلوده و یا خاک مبتلا شود.

اين توصيه‌ها به شما كمك مي‌كند كه دچار قارچ پا نشويد:

* اگر به استخر يا حمام مي‌رويد، هيچ وقت پا برهنه روي لبه استخر يا كف حمام راه نرويد. پا برهنه راه رفتن زير دوش حمام يا داخل وان هم اصلا مناسب نيست.

بهتر است اگر به اين مكان‌هاي عمومي مي‌رويد، از دمپايي‌هايي عمومي كه در اين مكان‌ها وجود دارد استفاده نكنيد، بلكه دمپايي مخصوص خود را از منزل همراهتان ببريد. گاهي قارچ‌ها داخل همين دمپايي‌هاي عمومي در كمين پاي شما هستند.

* برخي از خانم ها براي پديكور به آرايشگاه مي‌روند. همين وسايل پديكور مي‌توانند منبعي براي آلودگي‌ پاها و ناخن‌هاي شما به قارچ‌هاي پوستي باشند. حتي‌الامكان وسايل پديكور شخصي خودتان را همراه ببريد، ولي اگر ميل داريد كه از وسايل عمومي موجود در اين مكان‌ها استفاده كنيد، مطمئن شويد كه اين وسايل حتما ضدعفوني و استريل شده اند و آب حوضچه‌ها كه براي شستشو و خيساندن پاها و ناخن‌ها استفاده مي‌شود، براي هر نفر عوض شده و ضدعفوني گردد.

* اگر شما از لاك ناخن استفاده مي‌كنيد، تمام روزهاي هفته، لاك را بر ناخن‌هايتان نگه نداريد، بلكه هر چند وقت يك بار به ناخن‌هايتان استراحت دهيد و يك هفته ناخن‌هاي پايتان را لاك نزنيد تا ناخن‌ها نفس بكشند.

هميشه پوست اطراف ناخن‌هايتان را با يك ماده نرم‌كننده، نرم كنيد، ولي دقت كنيد كه پوست اطراف ناخن پاهايتان را با قيچي نبريد و برنداريد، چون از همين محل قارچ‌ها به ناخن‌هاي شما حمله مي‌كنند و دچار قارچ‌ ناخن مي‌شويد.

* به پوست پاهايتان برسيد. پوست پا مانند پوست نقاط ديگر بدن به مراقبت‌هاي ويژه‌اي نياز دارد.

ميكرو ابريژن، ترك‌ها و شيارها و شكاف‌هاي سطح پوست را از ميان مي‌برد و قارچ‌ها نمي‌توانند از اين راه‌ها به داخل پوست نفوذ كنند.

البته انجام اين كارها (درمان هاي پوستي) بايد زير نظر پزشك متخصص پوست انجام شود.

* اگر پوست پاشنه پاهايتان ترك خورده است، از پمادهاي مخصوص براي درمان و نرم كردن پوست اين ناحيه استفاده كنيد. وقتي پا برهنه روي يك سطح مرطوب مانند كنار ساحل راه مي‌رويد، ترك‌هاي پاشنه پا مي‌توانند محلي براي ورود قارچ‌ها به پوست پاي شما باشند.

* اگر شما پيش از اين دچار قارچ‌هاي پوست پا و ناخن پا بوده‌ايد و دوباره پس از درمان آن به اين قارچ‌ها مبتلا شده‌ايد، بايد به فكر درمان اساسي اين قارچ‌ها باشيد، چون شما مستعد ابتلا به اين بيماري‌هاي قارچي هستيد.

* به‌طور معمول قارچ‌هاي پوست پا و ناخن با ماليدن پمادها به پوست بهبود مي‌يابند، ولي گاهي لازم است داروهاي خوراكي مصرف كنيد. مصرف اين داروها بايد زير نظر متخصص پوست باشد.

گاهي لازم است پيش از مصرف اين داروها، آزمايش‌هايي انجام دهيد تا سلامت و كاركرد آنزيم‌هاي كبدي براي تجزيه اين داروها بررسي شود.

عفونت‌هاي قارچي آنقدر گسترده هستند كه مي‌توانند در تمامي نقاط بدن ظاهر شده و آنها را درگير كنند. پوست سر هم به خاطر شرايط مناسبي كه براي رشد قارچ ‌ها دارد، مكان مناسبي براي رشد و نمو عفونت‌هاي قارچي است.

اين عارضه به ويژه در كودكان رخ مي دهد و باعث ريزش موي سر به صورت نقطه‌ اي مي‌شود. البته افراد بزرگسال هم در صورت عدم رعايت اصول بهداشتي ممكن است به اين بيماري مبتلا شوند.



چگونه سرايت مي كند؟

اين عفونت از راه هاي مختلفي مانند تماس نزديك فرد به فرد، تماس با وسايل شخصي افراد بيمار مانند شانه، حوله، يا رختخواب و تماس با حيوان آلوده قابل انتقال است.



چه اثراتي روي پوست سر و موها دارد؟

اين عفونت قارچي باعث ريزش مو يا به اصطلاح، كچلي قسمت‌هايي از موي سر يا كل موها مي‌شود كه پوست سر خاكستري به نظر مي رسد و نقاط سياه‌ رنگي روي آن را مي ‌پوشاند. اين نقاط سياه ‌رنگ، موهايي هستند كه ريزش كرده و باقيمانده آنها به صورت نقاط سياه به نظر مي‌رسند. در اين حالت پوست سر پوسته پوسته شده و شوره سر در آن ديده مي‌شود. اين قسمت‌ها خارش زيادي دارند و گاهي بر اثر خارش زياد، زخم مي‌شوند.





قارچ کچلی
اصطلاحاً به بیماری های قارچی بیماری زا، کچلی گویند که برحسب این که کدام قسمت پوست، مو یا ناخن را گرفتار کند به کچلی سر، کچلی بدن، کچلی کشاله ران، کچلی دست، کچلی پا، کچلی ناخن و کچلی ریش طبقه بندی می شوند.

علائم بالینی تمامی کچلی ها تقریباً شبیه هم بوده و توسط پزشکان به آسانی قابل تشخیص است و در موارد مشکوک با نمونه برداری از محل مشکوک و رنگ آمیزی مناسب، ضایعات قارچی را در زیر میکروسکوپ ، تشخیص قطعی داده و چنانچه بلافاصله درمان دارویی مناسب انجام شود، بدون باقیماندن آثار بیماری، بهبودی حاصل می شود.

ضایعات پوست و مو به صورت زمینه قرمز می باشد که به دلیل ایجاد التهاب است و در مواردی پوسته هایی روی آنها دیده می شود که اغلب از حاشیه گسترش یافته و از مرکز بهبود می یابند و شبیه حلقه می شوند. این ضایعات اغلب خارش خفیف دارند و در نواحی مودار چنانچه درمان به تأخیر افتد ممکن است ریشه موها گرفتار شود و حتی پس از درمان، موها رویش مجدد پیدا نکنند و طاسی دائمی ایجاد شود. بعد از تماس فرد سالم با انسان یا حیوان یا خاک آلوده بلافاصله علائم بیماری ظاهر نمی شود، برحسب نوع قارچ و محل ضایعه، دوره ی مخفی یک تا هشت هفته باید طی شود. در موها علاوه بر زمینه قرمز و پوسته دار شدن، شکستگی ساقه موها هم به وجود می آید و چنانچه با یک موچین مو را بکشیم به آسانی کنده می شود.

کچلی ها با منشأ حیوانی (مثلاً در قصاب ها و دامداران) اغلب زمینه التهاب و تورم و ترشح دارند و امکان طاسی دائمی در آنها بیشتر از منشأ انسانی یا خاکی است. در مواردی ممکن است علائم بالینی با بعضی بیماری های پوست و موی غیر قارچی اشتباه شود که در این صورت با نمونه برداری و آزمایش در آزمایشگاه به آسانی می توان بیماری قارچی را تشخیص داد.


به غیر از درمان های دارویی، رعایت نکات زیر جهت دستیابی به نتایج صد درصد، بخصوص در مواقعی که درمان های دسته جمعی (در مدارس، یا سربازخانه ها) صورت می گیرد، ضروری است:


• کوتاه کردن موی سر در آغاز، وسط و ختم مرحله درمان در تمام افراد مذکر، و بانوان کمتر از 12 سال؛

• استفاده از داروهای ضد قارچ موضعی مانند الکل 5 درصد یا تنتورید؛

• پوشاندن سر با کلاه یا روسری جهت ممانعت از پخش قارچ در محیط اطراف بیماران در ضمن درمان؛

• جوشاندن البسه و ملحفه جهت ممانعت از برگشت بیماری؛

• درمان توأم بیمار و همسر وی در مواردی که قارچ کشاله ران در متأهلین باشد؛

• خشک نگاهداشتن موضع و پرهیز از رطوبت مداوم در موارد قارچ های لای انگشتان پا، زیر بغل، کشاله ران و گردن. به بیماران توصیه می شود که ضمن استحمام مداوم و روزانه، بعد از حمام بلافاصله با پارچه یا حوله تمیزی تمام پوست و موی بدن خصوصاً چین ها را خشک کنند؛

• در صورت تشخیص بیماری های زمینه ای مانند کم خونی و بیماری قند و غیره با همکاری متخصص مربوطه علاوه بر درمان ضد قارچ، بیماری زمینه ای را درمان، یا حداقل کنترل کنند.




درمان
خوشبختانه داروهای متعدد و مؤثری در دو دهه اخیر وارد بازار دارویی ایران شده است. نکته مهم در درمان این است که یکی دو هفته بعد از مصرف داروهای خوراکی علائم بالینی بسیار کاهش یافته و یا ضایعه به ظاهر بهبود می یابد. اما چنانچه مدتی که پزشک توصیه کرده دارو مصرف نشود بعد از قطع دارو ضایعه بر می گردد و بیماری عود می کند، لذا بسیار مهم است که درمان کافی انجام شود. مدت درمان ضایعات قارچی بدن حدود 6 – 4 هفته، سر حدود 2 ماه و ناخن 6-3 ماه می باشد که ممکن است برحسب نوع دارو، روزانه یا هفتگی یا حتی یک هفته در ماه توسط پزشک تجویز شود. نوعی ضایعه قارچی پوست به نام «تیناورسیکالر» وجود دارد که جزو کچلی ها محسوب نمی شود؛ زیرا حتی در صورت عدم درمان آثاری از خود به جا نمی گذارد و بیشتر در پوست نوجوانان و جوانان که تعریق زیاد دارند، و در آب و هوای گرم و مرطوب دیده می شود و عامل آن قارچ ملا سزیا فورفورا می باشد. این نوع قارچ به رنگ های روشن یا تیره در نواحی پوشیده مانند سینه، شکم، بازوها و پشت دیده می شود و در کودکان ممکن است در گردن و صورت هم دیده شود که با استحمام ، موقتاً رنگ آن کاهش یافته مجدداً تیره می شود. قارچ تناورسیکولر با وجود استحمام مداوم و مصرف داروهای تجویزی، به علت داشتن استعداد فردی برای ابتلا، احتمال دارد که بعد از درمان کامل، ضایعات مجدداً عود نماید. استحمام مستمر روزانه و استفاده از شامپو و صابون های طبی برای این گونه بیماران توصیه می شود.


منبع : اینترنت - تدوین : بخش اجتماعی تبیان

دکتر میثم شیرزاد – کارشناس مشاوره ی پزشکی


RE: کهیر یا ورم پوستی - نازلی - 2012/06/14

کهیر؛ مزاحم تابستانی پوست

بسیاری از افراد تصور می‌کنند که آزاردهنده‌ترین عارضه پوستی در فصل گرما، عرق‌سوزشدن ناشی از تعریق زیاد در محیط‌های گرم و خشک است، در حالی که استحمام بیش از حد و قرار گرفتن طولانی‌مدت در محیط‌های مرطوبی چون استخرها نیز می‌تواند عوارض پوستی خاصی چون عرق‌سوز و کهیرهای پوستی را در برخی افراد ایجاد کند.

کهیر پوست

خارش و کهیر یکی از مراجعات آزاردهنده و تکرارشونده در بیماران مبتلا به آن است که گاهی می‌تواند اختلالات جدی در فعالیت‌های روزمره ایجاد کند، بخصوص آن که عده‌ای اظهار می‌کنند به دنبال فعالیت‌های بدنی یا حضور در محیط‌های گرم یا سرد، یا استفاده از مواد مخصوص و تماس با بعضی موادشیمیایی دچار خارش می‌شوند. این یعنی سیستم هورمونی بدن این افراد به بعضی مواد اعم از خوراکی، موضعی و بوییدنی حساس است و به محض تماس با آن موادی به نام هیستامین در خون ترشح می‌شود که نتیجه آن خارش یا کهیر است.



اگرچه کهیر با سایر بیماری‌های خارش‌دار، دارای وجه مشترکی است، اما باید دانست که کهیر نوعی تورم کوچک، متعدد و منتشره رنگ پریده تا قرمز با حدود مشخص در بخش میانی پوست است.



گرما هم باعث کهیر می شود

استفاده منظم از کرم‌های ضدآفتاب، همچنین بهره‌گیری از کلاه لبه‌دار و عینک آفتابی می‌تواند شما را همچون دیگر افراد از شر آفتاب‌سوختگی و عوارض ناشی از اشعه فرابنفش خورشید حفظ کند.



اما تنها نور خورشید نیست که در فصول گرم سال با پوست شما سر ناسازگاری دارد، بلکه قرار گرفتن در محیط‌های بسیار گرم، ورزش‌کردن در فصل تابستان یا استحمام با آب بسیار گرم نیز می‌تواند، عوارض پوستی خاصی را به همراه آورد که شناخته شده‌ترین آنها «عرق‌سوز» ناشی از تعریق زیاد و کهیر‌های پوستی کولینرژیک ناشی از بالا رفتن حرارت بدن است.
کسانی که فعالیت بدنی زیادی دارند، یا زیاد پیاده‌روی می‌کنند و مستعد عرق‌سوز هستند، باید از پودر تالک یا پودر بچه استفاده کنند

لباس‌های سبک و خنک بپوشید

اگر شما هم جزو آن دسته افرادی هستید که در فصول گرم یا به علت گرم‌شدن بدن و به دنبال آن تعریق زیاد، هنگام ورزش یا فعالیت بدنی زیاد، دچار نوعی عارضه پوستی به صورت برجستگی‌های کوچک سر سوزنی همراه با قرمزی‌، خارش و سوزش می‌شوید؛ بدانید که پوست‌تان مستعد بروز عرق‌سوز یا واکنش پوستی نسبت به گرما و تعرق ناشی از آن است.



لذا باید سعی کنید که همیشه لباس‌های نخی و گشاد بپوشید، به خصوص وقتی به منزل می‌‌رسید، لباس‌های تنگ و پلاستیکی را کنار بگذارید و دوش بگیرید.

نکته مهم‌تر آن‌که پس از دوش‌گرفتن به‌دقت خود را خشک کنید، چراکه مرطوب ماندن پوست، احتمال عرق‌سوز را تشدید می‌کند.



بروز واکنش‌های پوستی همچون عرق‌سوز، افرادی را که دچار اضافه وزن هستند، بیشتر تهدید می‌کند.

کسانی که فعالیت بدنی زیادی دارند، یا زیاد پیاده‌روی می‌کنند و مستعد عرق‌سوز هستند، باید از پودر تالک یا پودر بچه استفاده کنند.



حساسیت به آب

شاید برای شما هم به دفعات اتفاق می‌افتد که پوست بدن یا صورت‌تان پس از استحمام، با دانه‌های قرمز رنگی پوشیده می‌شود که پس از حداکثر نیم‌ساعت از بین می‌رود. بسیاری بر این باورند که این دانه‌های قرمز پوستی نوعی حساسیت به آب است، اما متخصصان پوست از این عارضه پوستی به‌عنوان نوعی «کهیر» نام می‌برند.



کهیر‌های «کولینرژیک» در برخی افراد و بیشتر در زنان، به دنبال استحمام با آب‌گرم یا هنگام بالارفتن حرارت بدن در پی فعالیت ورزشی بروز می‌کند.



دانه‌های ریز و قرمز ناشی از این کهیرها تنها با سوزش همراه است و پس از مدت کوتاهی فروکش می‌کند، اما اگر این نوع کهیرها آزارتان می‌دهد، می‌توانید در مواردی که بالارفتن حرارت بدن قابل پیش‌بینی است، از آنتی‌هیستامین استفاده کنید.
استفاده از اسپری‌ها و دئودورانت‌های ضدعرق برای افرادی که دچار اشکال شدید عرق‌سوز هستند، توصیه نمی‌شود

استفاده از ترکیبات بهداشتی ضد عرق

چندی پیش در خبرها صحبت از سرطان‌زا بودن ترکیبات آرایشی-بهداشتی ضدعرق، چون دئودورانت‌ها یا اسپری‌ها شده بود. ولی این مطالب صحت ندارد.

فقط در صورت بروز حساسیت‌های پوستی چون قرمزی و خارش پوست، استفاده از این نوع ترکیبات باید متوقف شود.



البته استفاده از اسپری‌ها و دئودورانت‌های ضدعرق برای افرادی که دچار اشکال شدید عرق‌سوز هستند، توصیه نمی‌شود. چنین افرادی باید از فرآورده‌های درمانی و دارویی (تحت نظر پزشک) که دهانه غدد عرقی را مسدود می‌کنند، استفاده کنند، البته تعداد افرادی که به این نوع داروها نیاز پیدا می‌کنند، معدود هستند.



بروز عفونت‌های میکروبی در کنار واکنش‌های پوستی مانند عرق‌ سوز نیز، استفاده از درمان‌های خوراکی و موضعی آنتی‌بیوتیکی را ضروری می‌‌کند.



کهیر در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان

کهیر در کودکان و نوجوانان بیشتر به شکل حاد و با دوره کمتر از شش هفته، با علل مهم غذاها (حاوی مواد افزودنی و اسانس‌دار)، عفونت‌های تنفسی و ادراری (آنفلوآنزا، تبخال) و انگل‌های روده‌ای بروز می کند.



اما در افراد میانسال و مسن بیشتر به شکل مزمن (بیش از شش هفته حتی تا سال‌ها) با علل داروها، سموم، مواد آلاینده محیط کار یا زندگی، سرما، گرما، فشار بر پوست، نور آفتاب، مواد حاجب اشعه و رادیوگرافی، نیش حشرات و ترشحات بعضی گیاهان، استرس و هیجانات روحی و بسیاری از بیماری‌های داخلی و غدد (تیروئید، رماتیسم، اختلالات خونی، دیابت، بیماری‌های ویروسی و عفونی، بدخیمی‌های نهفته داخلی) بروز می‌کند.
اگر فرد میانسالی بیش از شش هفته به دوره‌های مستمر و متعدد کهیر مبتلا شد، نیازمند بررسی دقیق (آزمایش‌های تکمیلی و معاینات دقیق) برای یافتن منشا و علت کهیر است

چطور کهیر را درمان کنیم؟

نکته مهم در کشف علت کهیر و درمان آن، همکاری دقیق بیمار در اجرای توصیه‌های پزشک معالج است. به عنوان مثال به همه بیماران توصیه می‌شود در هر دوره از ابتلا به کهیر، همه عواملی که می‌تواند در بروز کهیر نقش داشته باشد (داروها و غذاهای میل شده، محل و مکانی که در آن حضور داشتند، همه تماس‌های پوستی اعم از عطر و ادکلن تا مواد شیمیایی شغلی، گرد و خاک و گچ و سیمان، شرایط روحی، استرس و اضطراب و...) را از یک ساعت قبل از بروز کهیر تا یک روز بعد به دقت یادداشت کنند.



اگر به دقت در چند مرحله همه علل احتمالی کهیر یادداشت شود، آن گاه از مقایسه آنها می‌توان یک یا چند علت مشترک تکرارشونده را پیدا کرد که در بروز کهیر نقش دارد و در آن صورت با حذف آن یا استفاده از یک داروی موثر، می‌توان نقش موثری در درمان کهیر به عنوان اقدام پیشگیرانه ایفا کرد.



گام بعدی برای درمان کهیر، یافتن علل بیماری‌های داخلی، غدد، خونی و عفونی بخصوص در افراد میانسال و مسن است، زیرا گاهی کهیر می‌تواند هشدار و نشانه‌ای از یک بیماری بسیار مهم نهفته داخلی باشد.



اکنون پس از بررسی علل داخلی و خارجی کهیر می‌توان از داروهای ضدخارش مانند لوراتادین، هیدروکسی زین و... با نظر پزشک معالج استفاده کرد.



ضمن آن که نباید فراموش کرد مصرف طولانی‌مدت بعضی داروهای ضدکهیر می‌تواند موجب خواب آلودگی و افزایش اشتها در بیماران شود که لازم است در صورت افزایش وزن، پزشک معالج خود را مطلع کنند.

فرآوری: نیره ولدخانی

بخش سلامت تبیان

خارش های ناگهانی پوست سرتان را جدی بگیرید - yummy - 2012/06/19

سلامت نیوز: یکی از بیماری های پوستی که درفصل گرما شاهد آن هستیم عفونت درماتیت سبورئیک است.
محمدرضا ورزی متخصص پوست و مو در گفتگو با باشگاه خبرنگاران گفت: یکی از بیماری های پوستی که در فصل گرم شاهد آن هستیم عفونت قارچی درماتیت سبورئیک است.
وی با بیان این مطلب افزود: شیوع این بیماری که مشخصا پوست کف سر را هدف قرار می گیرد در فصل گرما بسیار زیاد است و خیلی از افراد را چه زن و چه مرد با دردسر روبرو می کند.
ورزی تصریح کرد: معمولا خارش های شدید پوست سر پوسته ریزی و التهاب کف سر از نشانه های بارز ابتلا به این بیماری هستند گاهی حتی التهاب ناشی از این بیماری ابروها را هم در بر می گیرد به طوری که قرمزی و پوسته ریزی در قسمت ابرو دیده می شود.
وی اظهار کرد: در این شرایط بهترین راه مراجعه به متخصصان پوست و مو است چون عامل اصلی بروز این مشکل نوعی بیماری عفونی است که بدون درمان دارویی درمان نمی شود.
ورزی خاطر نشان کرد: بنابراین اگر با خارش غیر منتظره پوست سر و التهاب ناشی از آن در کف سرتان روبرو هستید بهتر است حتما با مراجعه به متخصصان پوست و مو برای درمان مشکل تان وقت بگذارید.