شیزوفرنی - نسخه قابل چاپ +- وبسایت تخصصی ام اس سنتر | بیماری ام اس | مرجع تخصصی ام اس (https://mscenter.ir) +-- انجمن: پزشكي (https://mscenter.ir/Forum-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%D9%83%D9%8A) +--- انجمن: پزشكي (https://mscenter.ir/Forum-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%D9%83%D9%8A--24) +---- انجمن: دانستنی های پزشکی (https://mscenter.ir/Forum-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA%D9%86%DB%8C-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C) +---- موضوع: شیزوفرنی (/Thread-%D8%B4%DB%8C%D8%B2%D9%88%D9%81%D8%B1%D9%86%DB%8C)

شیزوفرنی - فرناز - 2012/02/22 سوءظن یا شیزوفرنی سوءظن یا شیزوفرنی«هوای تازه» برای نخستین بار در فضای رسانه یی چند سال اخیر، تصمیم گرفته با بهره گیری از همفکری و کمک استادان دانشگاه، روان پزشکان، روان شناسان، مردم شناسان و جامعه شناسان به بررسی بیماری های روحی رایج در جوامع و علل گسترش آنها بپردازد و راه های درمان و نیز برخی از راه حل های پزشکی برای رفع و درمان آنها را مورد بررسی قرار دهد. در این ستون که به طور مرتب میهمان شما خواهد بود، معرفی دقیق، علمی و جزئی بیماری های رایج روان پزشکی، علل بروز، راه های شناسایی و مقابله ابتدایی با آنها و در نهایت روش های درمان علمی و نیز راهکارهای جلوگیری از گسترش چنین ناهنجاری های فکری و روحی آسیب زننده یی را بررسی خواهیم کرد. این بار، به سراغ سوءظن یا Schizophrenia آمدیم که به لحاظ آمار مبتلایان در دنیا، یکی از رایج ترین بیمارهای روحی است که معمولاً نیز سخت ترین و زمانبرترین پروسه درمان را دارد. ● شیزوفرنی چیست شیزوفرنی از یک واژه یونانی گرفته شده و به معنای «ذهن منقطع» است. یک بیماری شناخته شده و مهم روان پزشکی که در ابتدا به ایجاد اختلال در ادراک فرد و سپس تغییر درک و تعابیر وی از واقعیات منجر می شود و در نهایت، عدم کارکردهای اجتماعی، خانوادگی و شغلی را در پی خواهد داشت. شخصی که به شیزوفرنی دچار است، معمولاً دچار اختلال در کارکرد دستگاه عصبی است و توهمات و تصورات غیرواقعی از اطراف خود پیدا می کند. این توهمات غالباً شنوایی و سمعی هستند. به رغم اینکه تصور می شود این بیماری بیش از هر موضوع دیگر، روی ادراک و شناخت شخص تاثیر می گذارد، اما اختلالات مزمن رفتاری و احساسی نیز در مبتلایان به این عارضه بسیار دیده می شود. بیماران مبتلا به شیزوفرنی، غالباً احتمال ابتلا به سایر بیماری های روان پزشکی را نیز دارند. پروفسور «ایگن بلویر»، روان پزشک آلمانی معتقد است دقیقاً همانند تصور عامه مردم و بر خلاف ریشه شناسی لغت، این بیماری را می توان چندشخصیتی نیز تعبیر کرد یعنی افرادی که با شخصیت فعلی خود در تعارض و درگیری هستند و ناچار برای فرار از شخصیت فعلی خود، رفتارهای روتین جدیدی برای خود می سازند. بیکاری، فقر، خودکشی، امید کم به زندگی و مشکلاتی از این دست بیش از هر نوع دیگر بیماری های روحی، در مبتلایان به شیزوفرنی دیده می شود ضمن اینکه ناکارآمد بودن درمان توسط روان پزشکان و بستری در کلینیک های اورژانسی برای انتقال شوک های الکتریکی به بیماران شیزوفرنی نیز احتمال بسیار بالایی در این دسته دارد. نشانه های بروز شیزوفرنی معمولاً در دو دسته مثبت و منفی یا خوش خیم و بدخیم تقسیم بندی می شود. نشانه های مثبت و طبیعی آن را می توان تصورات واهی، توهم های شنوایی و اختلالات فکری و تصمیم گیری برشمرد که معمولاً انواع معمولی بیماری های روحی هستند. اما نشانه های منفی معمولاً به حالاتی اطلاق می شود که در آنها از دست رفتن یا کم رنگ شدن ویژگی ها و توانایی های طبیعی انسان اتفاق بیفتد برای مثال احساسات خشک و بی روح، بی تفاوتی، فقر کلامی و حرکت نداشتن از جمله این حالات هستند. در مراحل بعدی نیز کاهش حافظه، میزان توجه به اطراف، کاهش قدرت حل مساله، از بین رفتن قدرت کارهای عملی و میزان درک و شناخت اجتماعی از جمله عوارض این بیماری محسوب می شوند. شیوع و رواج این بیماری اکثراً در آغاز سنین نوجوانی، بزرگسالی و در مردان بیشتر از زنان دیده می شود. در سال ۱۸۹۳ «امیل کراپلین»، یک روان پزشک آلمانی دیگر، نخستین کسی بود که تفاوت های بیماری روحی قبل از بلوغ و سایر بیماری های شناخته شده روان پزشکی را مطرح کرد. دسته بندی علمی شیزوفرنی در یک گروه خاص از بیماری های روحی به دلیل نبودن منابع علمی موثق و قابل استناد معمولاً در بین روان پزشکان و اهالی فن، مورد بحث و اختلاف بوده است. به رغم اینکه پس از سال ها تحقیق و بررسی، هنوز هیچ روان پزشک و استادی نتوانسته دلیل ریشه یی و اصلی بروز شیزوفرنی را دریابد و جایگاه تاثیرگذاری آن در مغز را به درستی تشخیص دهد، با این وجود مطالعه بیمارانی که برای این عارضه به پزشک مراجعه می کنند، نشان داده است آسیب پذیری های ذهنی و رویدادهای ناگوار زندگی شخصی مهمترین عوامل کلی ایجاد بیماری هستند. در مورد این آسیب پذیری های ذهنی نیز ژنتیک و عوامل اکتسابی به یک اندازه نقش دارند. بهترین مدلی که روان پزشکان توانسته اند برای توجیه بروز این بیماری معرفی کنند، مدل «استرس-ناتوانی» است که به شکلی علمی تر از سایر مدل ها، دلایل بروز بیماری را معرفی می کند. همین طور این تصور غالب وجود دارد که فرآیند توسعه سلول های عصبی و رشد آنها به ویژه در دوران جنینی یکی از عوامل موثر در بروز این بیماری باشد. در دوران بزرگسالی و جوانی، تصور می شود که کارکرد بیش از حد یا عدم کارکرد دوپامین در گذرگاه مزولیمبیک مغز باعث ایجاد شیزوفرنی شود. گذرگاه مزولیمبیک یکی از عبورگاه های عصبی مغز است که باعث ارتباط غشای سلولی ویژه یی در مخچه با سایر قسمت های مغز می شود. این گذرگاه مغزی، مامور ایجاد احساس لذت، تقدیر و خواهش است. تفاوت های معنی داری در ساختار مغزی کسانی که به شیزوفرنی مبتلا هستند با کسانی که این بیماری را ندارند دیده شده است. از طرف دیگر، کوچک و لاغر بودن ساختار مغز و همین طور افزایش میزان حفره ها و بطن های مغزی، دلیل ایجاد تفاوت های شخصیتی منجر به بروز شیزوفرنی می شوند. در قسمت های بعدی هوای تازه، ضمن معرفی علمی تر و دقیق تر شیزوفرنی، به تاریخچه شناسایی آن، روش های مقابله و درمان خانگی و در نهایت سبک های درمان پزشکی شیزوفرنی می پردازیم. اسکیزوفرنی یا روان‌گسیختگی - naazanin - 2012/08/07 روان‌گسیختگی، اسکیزوفرنی یا شیزوفرنی (Schizophrenia)، یک بیماری روانی با منشاء نامشخص و علایم متغیر می‌باشد که از ترکیب دو واژه یونانی shizein (دو نیم کردن، گسستن) و phrenos (فکر، اندیشه) وضع شده است. مشخصه این بیماری عدم توانایی درک و یا بیان واقعیت است. این بیماری دارای عوارضی همچون عدم ارتباط منطقی در رفتار و گفتار، انزوا و گوشه نشینی بیش از حد و هذیان و توهم است. مردان، یک و نیم برابر زنان به اسکیزوفرنی مبتلا می شوند. حدود 50 درصد افراد بستری در بیمارستان روانی، مبتلا به اسکیزوفرنی می باشند. معمولا در افراد 17 تا 35 ساله، این بیماری تشخیص داده می شود. در مردان در اواخر دوران نوجوانی و اوایل 20 سالگی این بیماری تشخیص داده می شود. در حالی که در زنان از 20 سالگی تا اوایل 30 سالگی این بیماری تشخیص داده می شود. محققان در حال پیدا کردن نمونه های اسکیزوفرنی در کودکان کمتر از 6 سال می باشند. انواع اسکیزوفرنی 5 نوع مختلف اسکیزوفرنی وجود دارد که هر کدام بر اساس نوع علائم، طبقه بندی می شوند. 1- اسکیزوفرنی هذیان گویی 2- اسکیزوفرنی آشفته 3- اسکیزوفرنی جنون آمیز 4- اسکیزوفرنی نامشخص 5- اسکیزوفرنی باقی مانده اسکیزوفرنی هذیان گویی در این نوع، هذیان و توهمات شنیداری مشخص است، اما عملکرد فکری طبیعی می باشد. این توهمات، آزاردهنده می باشند. این افراد می توانند خشم، سردی و اضطراب خود را اظهار دارند. اسکیزوفرنی آشفته این نوع از اسکیزوفرنی، با گفتار و رفتار آشفته و یا مشکل در درک و نیز احساسات نامناسب تشخیص داده می شود. این افراد ممکن است به تغییر رنگ چراغ راهنمایی و یا به چیزی که می گویید و یا انجام می دهید، بخندند. این رفتار آشفته ممکن است با فعالیت های عادی مانند: حمام کردن، لباس پوشیدن و غذا درست کردن دارای تداخل باشد. در مقایسه با دیگر بیماری های روانی، اسکیزوفرنی به طور مستقیم از یک نسل به نسل دیگر نمی رود، اما خانواده هایی نیز پیدا شده اند که این بیماری در آنها ارثی بوده است اسکیزوفرنی جنون آمیز این نوع توسط اختلال حرکت مشخص می شود. این افراد ممکن است به طور کامل بدون تحرک و یا دارای حرکت زیاد باشند. آنها ممکن است برای ساعت ها چیزی نگویند و یا ممکن است یک حرفی که به آنها می زنید، به طور مرتب تکرار کنند و یا نسبت به حرفی که می زنید، بی احساس باشند. رفتار این افراد باعث می شود که نتوانند از خود محافظت کنند. اسکیزوفرنی نامشخص این نوع با دو و یا چند علائم مشخص می شود، این علائم عبارتند از: هذیان، توهم، گفتار یا رفتار آشفته، رفتارهای جنون آمیز و یا علائم دیگر منفی. اسکیزوفرنی باقیمانده مشخصه این نوع عبارت است از: سابقه قدیمی ابتلا به اسکیزوفرنی. افراد دارای این نوع اسکیزوفرنی، دارای علائم مشخص از قبیل: هذیان، توهم و گفتار و یا رفتار آشفته نمی باشند. ممکن است این بیماری بعد از بهبودی دوباره شروع شود و یا برای سال ها بدون هیج علامتی، نهفته باقی بماند. علائم اسکیزوفرنی فردی که مبتلا به این بیماری می باشد، ممکن است فاقد علائم ظاهری بیماری باشد. در برخی موارد؛ به علت تغییرات رفتاری و رفتار عجیب و غریب داشتن، بیماری ممکن است ظاهر شود. این علائم شامل: گوشه گیری کردن از مردم، زوال شخصیت (اضطراب شدید و احساس غیرواقعی بودن)، از دست دادن اشتها، عدم رعایت مسائل بهداشتی، هذیان، توهم و احساس تحت کنترل بودن توسط نیروهای خارجی. برای درک بهتر این بیماری، علائم را طبقه بندی می کنیم و به انواع مثبت، منفی، شناختی و عاطفی می شناسیم. علائم مثبت - باورهایی که فاقد پایه و اساس واقعی هستند (هذیان) - شنیدن، دیدن، احساس کردن، بوییدن و یا مزه کردن چیزی که در واقعیت وجود ندارد ( توهم) - آشفته و درهم و برهم صحبت کردن - رفتارهای نامنظم و جنون آمیز علائم منفی - گوشه گیری از مردم - دشواری در ابراز احساسات - دشواری در مراقبت از خود - ناتوانی برای احساس لذت داشتن علائم شناختی مشکلات توجه کردن و مشکلات مربوط به پردازش اطلاعات در شناخت محیط زندگی. علائم عاطفی (خلقی) قابل توجه ترین علامت آن، افسردگی است و تعداد افرادی که خودکشی می کنند در این بیماری زیاد است. برخی از علائم اسکیزوفرنی می تواند در بیماری های روانی دیگر از قبیل: اختلال دوقطبی، اختلال اضطراب و یا مصرف مواد مخدر و یا اختلال شخصیت نیز وجود داشته باشد دلایل اسکیزوفرنی یک دلیل خاص برای اسکیزوفرنی وجود ندارد، بلکه مجموعه ای از عوامل ژنتیکی، روانی و محیطی باعث بروز این بیماری می شوند. - اسکیزوفرنی و اختلال دو قطبی بسیار شبیه هم می باشند و هر دو دارای ژن های خطرناک می باشند. به هر حال، علت هر دو بیماری، عوامل ژنتیکی منحصر به فرد است. - عوامل محیطی، یک عامل خطر اسکیزوفرنی هستند که حتی می تواند قبل از تولد رخ دهد. به عنوان مثال، مادر بارداری که در طول بارداری به یک عفونت مبتلا گردد، شانس تولد نوزاد با اسکیزوفرنی را زیاد می کند. - شرایط زندگی سخت در دوران کودکی مانند: از دست دادن والدین، فقر والدین، مشاهده خشونت والدین، سوء استفاده بدنی، عاطفی و جنسی همگی باعث بروز این بیماری می شوند. آیا اسکیزوفرنی ارثی است؟ در مقایسه با دیگر بیماری های روانی، اسکیزوفرنی به طور مستقیم از یک نسل به نسل دیگر نمی رود، اما خانواده هایی نیز پیدا شده اند که این بیماری در آنها ارثی بوده است. به طور کلی؛ خطر این بیماری در دوقلوهای شبیه به هم، 40 تا 50 درصد می باشد. کودکی که از والدین مبتلا به اسکیزوفرنی متولد می شود، 10 درصد احتمال مبتلا شدن به این بیماری را دارد. راه های تشخیص اسکیزوفرنی با هیچ آزمونی به طور قطعی نمی توان گفت که فردی مبتلا به اسکیزوفرنی هست یا نه. بنابراین پزشکان با جمع آوری اطلاعات پزشکی، خانوادگی و روانی فرد، می توانند این بیماری را تشخیص دهند. این بیماری محدود به جنس و فرهنگ و مذهب و وضعیت اقتصادی خاص نیست. - معاینه جسمی شامل: آزمایشات آزمایشگاهی برای ارزیابی سلامت جسمی فرد و نیز دانستن اینکه فرد دارای مشکل روانی می باشد یا نه، است. - روانشناس، سلامت روانی فرد را مورد ارزیابی قرار می دهد و بررسی می کند که آیا فرد دچار این علائم زیر هست یا نه. این علائم عبارتند از: توهم، هذیان، افسردگی و علائم جنون آمیز، اضطراب، سوء مصرف مواد، اختلال شخصیت و اختلالات دیگر از قبیل اوتیسم. برخی از علائم اسکیزوفرنی می تواند در بیماری های روانی دیگر از قبیل: اختلال دوقطبی، اختلال اضطراب و یا مصرف مواد مخدر و یا اختلال شخصیت نیز وجود داشته باشد. RE: شیزوفرنی - yummy - 2012/09/08 اسكيزوفرني‌ schizophrenic disorders شرح بيماري اسكيزوفرني‌ گروهي‌ از اختلالات‌ رواني‌ شامل‌ انواع‌ اسكيزوفرني‌ كاتاتونيك‌، پارانوييد، آشفته‌، تمايزنيافته‌ و باقيمانده‌. واژه‌ «اسكيزو» به‌معني‌ گسيختگي‌ است‌ و «فرني‌» نيز به‌ ذهن‌ و روان‌ اشاره‌ دارد. اسكيزوفرني‌ اغلب‌ به‌ اختلال‌ گسيختگي‌ شخصيتي‌ اشاره‌ دارد، زيرا افكار و احساسات‌ فرد مبتلا به‌ اين‌ عارضه‌ داراي‌ ارتباط‌ منطقي‌ و معمول‌ با يكديگر نيستند. فرد مبتلا قادر نيست‌ تخيلات‌ خود را از واقعيت‌ افتراق‌ دهد و بنابراين‌ رفتاري‌ غيرمنطقي‌ و غيرعادي‌ دارد. علايم‌ شايع‌ ظاهر شدن‌ علايم‌ زير در بيمار ممكن‌ است‌ ماه‌ها تا سال‌ها به‌طول‌ انجامد: دوري‌گزيني‌ و درون‌گرايي‌ بيش‌ از معمول‌ از دست‌ دادن‌ انگيزه‌ها محدوديت‌ شديد هيجانات‌، يا بروز نابجاي‌ هيجانات‌ هذيان‌ها (باورهاي‌ كاذب‌ و غيرواقعي‌ تغييرناپذير) توهم‌ (يك‌ تجربه‌ حسي‌ منشأگرفته‌ از ذهن‌، مثلاً شنيدن‌ صداها يا ديدن‌ چيزهايي‌ كه‌ وجود خارجي‌ ندارند) اختلال‌ تفكر كه‌ خود را با تكلم‌ آشفته‌ و غيرمرتبط‌ نشان‌ مي‌دهد. وجود اين‌ باور در بيمار كه‌ ديگران‌ افكار وي‌ را شنيده‌ يا مي‌دزدند يا او را تحت‌ كنترل‌ دارند. اسكيزوفرني‌ پارانوييد ـ در اين‌ نوع‌ به‌طور غالب‌ رفتارهاي‌ مبتني‌ بر سوءظن‌ به‌ ديگران‌ و رفتارهاي‌ پارانوييد ديده‌ مي‌شود. علل‌ علت‌ واقعي‌ آن‌ مشخص‌ نشده‌ است‌. به‌نظر مي‌رسد عوامل‌ ارثي‌ در آن‌ نقش‌ داشته‌ باشند؛ عوامل‌ محيطي‌ نيز ممكن‌ است‌ در ايجاد آن‌ دخيل‌ باشند. عوامل تشديد كننده بيماري سابقه‌ خانوادگي‌ اسكيزوفرني‌ پيشگيري‌ پيشگيري‌ خاصي‌ براي‌ آن‌ شناخته‌ نشده‌ است‌. عواقب‌ موردانتظار درمان‌ در اكثر اين‌ بيماران‌ مؤثر بوده‌ و آنها را قادر مي‌سازد تا به‌ درجات‌ مختلف‌ از استقلال‌ فردي‌ بازگردند. حدود 30% بيماران‌ به‌ زندگي‌ طبيعي‌ و شغل‌ خود بازمي‌گردند. گاهي‌ اين‌ اختلال‌ به‌طور كامل‌ برطرف‌ مي‌شود. عوارض‌ احتمالي‌ ناتواني‌ مادام‌العمر خودزني‌؛ خودكشي‌ رفتار خصومت‌آميز نسبت‌ به‌ ديگران‌ بازگشت‌، غفلت‌ در انجام‌ وظايف‌، ولگردي‌ يا حبس‌ رفتن‌ درمان‌ اصول‌ كلي‌ تشخيص‌ از طريق‌ مشاهده‌ علايم‌ بيماري‌ توسط‌ سايرين‌ تأييد مي‌شود. - اخذ سابقه‌ طبي‌، سابقه‌ رفتاري‌، معاينه‌ فيزيكي‌ و ارزيابي‌ رواني‌ توسط‌ يك‌ پزشك‌ توصيه‌ مي‌گردد. - هيچ‌ آزمون‌ اختصاصي‌ براي‌ تشخيص‌ اسكيزوفرني‌ وجود ندارد. براي‌ اثبات‌ اين‌ تشخيص‌، علايم‌ بايد حداقل‌ 6 ماه‌ در زمان‌هايي‌ از زندگي‌ تداوم‌ يافته‌ باشد. برخي‌ بررسي‌هاي‌ طبي‌ نيز به‌منظور رد ساير بيماري‌هاي‌ احتمالي‌ عامل‌ بيماري‌ استفاده‌ مي‌شوند. - هدف‌ از درمان‌، كمك‌ به‌ بيمار براي‌ بازگشت‌ به‌ عالم‌ واقعيت‌ است‌. درمان‌ با داروهاي‌ تخفيف‌دهنده‌ علايم‌ شروع‌ مي‌شود. - پس‌ از كنترل‌ علايم‌، درمان‌ با روان‌درماني‌ و توانبخشي‌ كه‌ به‌ فرد در جهت‌ كسب‌ دوباره‌ مهارت‌ها و الگوهاي‌ رفتاري‌ طبيعي‌ كمك‌ مي‌كند، ادامه‌ مي‌يابد. - خانواده‌ و ساير افراد داراي‌ نقش‌ مهم‌ در زندگي‌ بيمار نيز بايد در درمان‌ مشاركت‌ داشته‌ باشند تا معضلات‌ بيمار را درك‌ كرده‌ و بدانند براي‌ كمك‌ به‌ بيمار چه‌ مي‌توانند انجام‌ دهند. بيماران‌ دچار اسكيزوفرني‌ گاهي‌ در زندگي‌ با ديگران‌ مشكل‌ دارند. داروها داروهاي‌ ضدسايكوز معمولاً تجويز مي‌شود. برخي‌ از اين‌ داروها خوراكي‌ بوده‌ و برخي‌ به‌طور تزريقي‌ تجويز مي‌شوند. اگر عوارض‌ يك‌ دارو خيلي‌ شديد بوده‌ و يا علايم‌ بيماري‌ با آن‌ كنترل‌ نگردند، داروي‌ ديگري‌ تجويز مي‌شود. با برطرف‌ شدن‌ علايم‌ مقدار تجويزي‌ دارو كاهش‌ مي‌يابد. در اكثر بيماران‌ مصرف‌ مادام‌العمر اين‌ داروها لازم‌ است‌. داروهاي‌ آرامبخش‌ نظير بنزوديازپين‌ها ممكن‌ است‌ در شروع‌ درمان‌ لازم‌ باشد. فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري معمولاً محدوديتي‌ وجود ندارد مگر با نظر پزشك‌. رژيم‌ غذايي‌ يك‌ رژيم‌ غذايي‌ متعادل‌ براي‌ حفظ‌ سلامت‌ مطلوب‌ بدن‌ توصيه‌ مي‌شود. درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟ اگر يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان شما داراي‌ علايم‌ اسكيزوفرني‌ باشد. تداوم‌ يا تشديد علايم‌ پس‌ از شروع‌ درمان‌ اگر دچار علايم جديد و غيرقابل توجيه شده ايد. داروهاي‌ تجويزي‌ ممكن‌ است‌ با عوارض‌ جانبي‌ همراه‌ باشند.