انرژی من و شما مثبت و منفی میشه ولی انرژی اجسام همیشه خنثی است.

اگر ما حالمون خوب باشه، اگر آرام باشیم، اگر داریم مهر ورزی می کنیم، اگر داریم لطفی می کنیم، اگر داریم دعا می خونیم

انرژی ما مثبت است.

اگر حالمون بد باشه، اگه داریم غر میزنیم، اگه داریم بد و بی راه میگیم، اگه عصبانی هستیم، اگه استرس داریم، اگه نگران هستیم، اگه اضطراب داریم

انرژی ما منفی است.

و اما انرژی اجسام خنثی است ولی انرژی من و شما میتونه انرژی اجسام رو هم مثبت و منفی بکنه.

آدم هایی که مثبت هستن (فکر های خوب می کنن - روحیه عالی دارن) انرژی شون مثبت است.

آدم هایی که منفی هستن (روحیه داغونی دارن) انرژی شون منفی است.

یکی از بحث های مهم موفقیت اینه که:

تا جایی که میتونی "از آدم های منفی حذر کن"

و تا جایی که می تونی "بچسب به آدم های مثبت"

چرا؟

چون انرژی اونها روی من و شما اثر می گذارد.

"افسرده دل، افسرده کند انجمنی را"

من این متن رو از جایی برداشتم اما جالت کلی حرفش رو قبول دارم
کسی که مدام غر میزنه کسی که دنیا رو منفی میبینه و .. من منظورم اوناست
وگرنه همیشه با کمال میل به درد و دل دوستام گوش میدم

چند سال اول بیماریم با کسی که وضعیت جسمیش از من بهتر بود اما اصلا روحیه نداشت حرف میزدم. تا حدودا سه سال اول بیماریم سنگ صبورش بودم و غر زدن هاش تاثیر منفی روم نمیذاشت و همیشه شنونده و مشاور بودم براش اما بعدش که مشکلات خودم زیاد شد دیدم تاثیر منفی روم داره و نمیتونم با شنیدن حرفهاش همون زهرای سابق باشم پس رابطم رو باهاش کمتر کردم و خودش هم گفت که این کم کردن رابطه و علتش رو متوجه شده
من اگ گاهی میگم انرژی منفی ندیم به همدیگه منظورم همینهاست و روی صحبتم با اونی نیست که گاهی صرف درد و دل چیزی میگه. مدام غر زدن مدام نق زدن دنیا رو سیاه دیدن خیلی عوارض داره بنظر من برای اطرافیان شخص هم خیلی عارضه داره