سلام
عرضم بحضورتون به عنوان راننده دوتا از کوهنوردا منم خسته شدم صبح که راه افتادم کیلومتر ماشینو صفر کردم الان که رسیدم خونه دیدم که 390 کیلومتر رانندگی کردم
میخواستم بگم خسته شدم ولی خجالت کشیدم چون این دو کوهنورد اینقدر شاد و انرژیک بودن که اصلا احساس خستگی نداشتن
تو برگشت پخش ماشین رو خاموش کردم و فقط از خوبیهای دوستان و گروه همراه برام گفتن جا داره که از همه تشکر کنم
خودمم تازه بعد کلی تزریق و دوا و درمون تازه بهتر شده بودم نباید زیاد راه میرفتم با این حساب نه اول صبح نه آخر وقت نتونستم عرض ادبی به دوستان بکنم
اینجا هم شرمنده شدم
بچه ها خدا قوت
میدونم که خیلی شاد و پر انرژی شدین

خیلی خوب بود خیلی عالی بود خخخخخخخییییییلیییییی سطح ۴ بود

(2013/05/17, 08:23 PM)neda.n نوشته است: خب دلم میخواد خاطره تعریف کنم مگه چیه ؟ آقا رسیدیم به یه جای صخره ای با شیب تند ، مهسا گفت عمرا نمیام . من همینجا میمونم . به جون خودم از اون بالا دیدمش که اون پایین نشسته . بعد ما هن هن کنان رسیدیم به مقصد نهایی، دیدم مهسا سر حال و قبراق نشسته اونجا تازه میگفت چقدر دیر کردین من خیلی وقته رسیدم اینجا بود که من به درک تازه ای از حتی یه قدم دیگه نمیام رسیدم
در ضمن آقا ابراهیم من عاشق اون دختر کوچولوی باهوش و کوهنورد شما شدم

(2013/05/17, 06:44 PM)anaram نوشته است: نکته ی بعد
بچه ها تو رو خدا هر کی ار من هرر عکسی داره برام بفرسته