منم مشکل جسمانی گاهی دارم گاهی ندارم
من خودم 20 سالمه ولی 3 سال و چند ماهی هست که مبتلا هستم
ام اس من خیلی پیشرونده بود حتی من یه هفته ای هم رو ویلچر بودم
خب الان هیچ مشکلی ندارم هیچ اعتقادی به عوارض داروم ندارم چون
میدونم اگه حاله روحیم خوب باشه مشکل جسمی ندارم
ولی اگه ناامید باشم عوارض دارو دارم ، فشار چشم دارم ،ناتوانی جسمی و.........
اول مصرف دارو عوارض خیلی مشهود هستند ولی اگه خیلی اهمیت ندی بدون اینکه بفهمی ازبین میرن

بدبختانه این مریضی فقط یه درد نداره ..... قدرت بدنی منم خیلی کم شده برای هر کار کوچیکی مثل باز کردن در بطری باید کمک بگیرم .... تقریبا کسی هم نمیدونه من چمه فقط یه دست به من میخندن که چرا اینقدر بیعرضه ای

یکی از اقوام حدود 10 ماه است که ام اس گرفته. خوشبختانه حالش خوبه. گویا تعداد پلاک های ایشون زیاد بوده و الان ربیف می زنه. تمام علائم بر طرف شده.
اما اما روحیه داغون و از زدن آمپول به شدت رنج می بره. اینقدر غصه می خوره که کلی وزن کم کرده.
این اقوام هم که هیچی از ام اس نمی دونن مرتب دلسوزی میکنن من می ترسم با این دلسوزیا بیجا و بزرگ کردن بیماری آخر کار دست این بنده خدا بدن.
یکی میگه این تا چند سال دیگه باید خونه زندگیشو ول کنه بیاد پیشه مامانش. مامانش باید نگهش داره و.... این قبیل چیزا که خودتون بهتر می دونید.
من هم که بیماریمو از همه پنهان کردم . بعضی اوقات سعی می کنم یه توضیحاتی بدم اما می ترسم لو برم نمی تونم چیزی بگم.
این بنده خدا به کمک احتیاج داره. بهترین راه حل اینه که با سایت آشناش کنم اما نمی دونم چه جوری بی اینکه لو برم این کار رو بکنم.
می ترسم این دلسوزی های بیجا کار دستش بده و از بچه و خونه زندگیش بیوفته. با این روحیه داغون احتمال پیشرفت بیماریش بالا میره.
شما فکر می کنید چه جوری میشه کمک کرد؟

[quote='MFhealth' pid='299396' dateline='1365278903']
سلام
بهترین کاری که میتونی براش بکنی اینه که برای پذیرش شرایطش کمکش کنی. باید زودتر از دوره ی انکار بیماری عبور کنه و افکار تقصیر یابی و علت یابی را کنار بگذاره.
بعدش میتونه با یک دید منطقی و عاقلانه به خودش و شرایطش نگاه کنه. با همدردانش آشناش کن.

(2013/04/06, 11:38 PM)MFhealth نوشته است: یکی از اقوام حدود 10 ماه است که ام اس گرفته. خوشبختانه حالش خوبه. گویا تعداد پلاک های ایشون زیاد بوده و الان ربیف می زنه. تمام علائم بر طرف شده.
اما اما روحیه داغون و از زدن آمپول به شدت رنج می بره. اینقدر غصه می خوره که کلی وزن کم کرده.
این اقوام هم که هیچی از ام اس نمی دونن مرتب دلسوزی میکنن من می ترسم با این دلسوزیا بیجا و بزرگ کردن بیماری آخر کار دست این بنده خدا بدن.
یکی میگه این تا چند سال دیگه باید خونه زندگیشو ول کنه بیاد پیشه مامانش. مامانش باید نگهش داره و.... این قبیل چیزا که خودتون بهتر می دونید.
من هم که بیماریمو از همه پنهان کردم . بعضی اوقات سعی می کنم یه توضیحاتی بدم اما می ترسم لو برم نمی تونم چیزی بگم.
این بنده خدا به کمک احتیاج داره. بهترین راه حل اینه که با سایت آشناش کنم اما نمی دونم چه جوری بی اینکه لو برم این کار رو بکنم.
می ترسم این دلسوزی های بیجا کار دستش بده و از بچه و خونه زندگیش بیوفته. با این روحیه داغون احتمال پیشرفت بیماریش بالا میره.
شما فکر می کنید چه جوری میشه کمک کرد؟

من فکر می کنم این فامیل شما واقعا باید خیلی زود با اینجا آشنا بشه تا بتونه به این باور برسه که مشکلش چندان هم مشکل عجیب و غریبی نیست که زندگیش رو تغییر اساسی بده . میتونی بهش بگی یکی از دوستام ام اس داره و از مدل روحیه اش و این که بیماریش رو پذیرفته و به راحتی و خوبی زندگی میکنه حرف بزنی و همینطور از سایت . اگه بخوای میتونی من رو بهش معرفی کنی . در این صورت فکر نمی کنم برا خودت مشکلی پیش بیاد . من باهاش صحبت میکنم و میارمش به سایت

سلام نغمه جان ممنون که وقتت رو برای ما میزاری
با توجه به اینکه افسردگی امروزه خیلی شایع شده و اکثریت باهاش درگیر هستن من پیشنهادم اینه که شما راهکارهای جلوگیری از افسردگی و راههای معالجه افسردگی رو به ما بگین که مصرف دارو هست یا راههای دیگه داره که همه از مطالبش استفاده کنن و اینکه آیا میشه اطرافیان کسی که افسردگی داره به بهبودش کمک کنن یا نه؟ اگه میشه اینکارو کرد چجوری؟

(2013/04/06, 08:28 PM)khatereh. نوشته است: بدبختانه این مریضی فقط یه درد نداره ..... قدرت بدنی منم خیلی کم شده برای هر کار کوچیکی مثل باز کردن در بطری باید کمک بگیرم .... تقریبا کسی هم نمیدونه من چمه فقط یه دست به من میخندن که چرا اینقدر بیعرضه ای

منم همینطور شدم.
هیچکس هم باورم نمیکنه، چون قبلا خیلی قلدر بودم.
فعلا هم چند روزه که سردرد شدیدی دارم.
هرچی فکر میکنم چرا، فقط به این نتیجه میرسم که از وقتی آمانتادین رو شروع کردم اینطور شدم.
من بارها داروهامو بخاطر عوارضشون سرخود قطع کردم اما به اصرار دکتر دوباره با دوز پایین شروع کردم.

(2013/04/06, 01:26 PM)SSA نوشته است: منم مشکلاتم بیشتر از قبله.
همشم بخاطر مصرف آزارمه.
توی عوارضش هم نوشته آماده کردن بدن برای سرطان!
گمانم آخرش از توی چاله ام اس بیام بیرون و برم توی چاه سرطان!

دوست خوبم من هم آزارام می خوردم سه سالی می شه. ولی توی عوارضش اسمی از سرطان ندیدم نگران نباش

[color=#0000CD][b]نه مشکلات جسمی من همه ازبیماریم نیست مشکلات دیگری هم هستش به مشکلات بیماری اضافه میشه

نه بابا کمتر حرص بخور تا مریض نشی همه را نذار
گردن ام اس بیچاره

---

نه بابا کمتر حرص بخور تا مریض نشی
همه را ننداز گردن ام اس بیچاره