وبسایت تخصصی ام اس سنتر | بیماری ام اس | مرجع تخصصی ام اس

کد خبر:۴۲۸۲۸۴۵
تاریخ انتشار: ۰۶ اسفند ۱۳۹۱ - ۰۲:۴۳
هشدار یک متخصص مغز و اعصاب:
اغلب خانواده ها ابتلای یکی از عزیزان خود به ام اس را مخفی می کنند
یک متخصص مغز و اعصاب گفت: اغلب خانواده ها ابتلای یکی از عزیزان و اعضای خانواده خود به بیماری ام اس را از دیگران مخفی می کنند که این اقدام به هیچ عنوان به صلاح بیمار نیست.
محمد علی معظمی، متخصص مغز و اعصاب در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گفت: تاکنون علت دقیق بیماری ام اس معلوم نشده است به همین دلیل درمان کاملاً مشخصی برای این بیماری پیدا نشده است.

وی افزود: مبتلایان به ام اس در اکثر مواقع هنگامی متوجه بیماری خود می شوند که تعدادی از اندام ها و بافت های آن ها درگیر بیماری شده و در واقع بیماری تا حدودی پیشرفت کرده است.

معظمی با بیان این که ابتلا به ام اس برای فرد مبتلا و خانواده او به نوعی غیر منتظره و شوکه کننده است، اظهار داشت: در هنگام آگاهی از ابتلا به ام اس باید خود را کنترل کرد و اطرافیان نیز باید شرایط مساعد و راحتی را برای بیمار به وجود آورند و از تلقینات بی مورد به طور جدی پرهیز کنند.

این متخصص مغز و اعصاب با اشاره به مواجهه نامناسب برخی از افراد و خانواده ها با بیماری ام اس، تاکید کرد: متاسفانه اغلب خانواده ها ابتلای یکی از عزیزان و اعضای خانواده خود به بیماری ام اس را از دیگران مخفی می کنند که این اقدام به هیچ عنوان به صلاح بیمار نیست.

وی گفت: گاهی حتی مشاهده شده که بیماری از خود فرد بیمار نیز مخفی نگه داشته می شود، چرا که اطرافیان و خانواده بیمار تصور می کنند که این کار برای آرامش روحی- روانی بیمار بهتر است در حالی که این تصور کاملاً نادرست است.

معظمی با اشاره به این که مخفی کاری هایی که در خصوص بیماری ام اس از خانواده ها دیده می شود می تواند برای بیمار مشکل آفرین باشد، اظهار داشت: افزایش احتمال بروز مشکلات روحی – روانی برای بیمار، افزایش احتمال تشدید بیماری و کاهش تاثیر برخی از درمان ها، از جمله مشکلات و عوارض ناشی از مخفی نگه داشتن ابتلای یکی از اعضای خانواده به بیماری ام اس از خود بیمار، اعضای خانواده و اطرافیان نزدیک بیمار است.

البته شاید این طور برای همه بهتر باشه.
لااقل دلسوزی الکی نمیکنن و روی بیمار برچسب نمیزنن.
و کلی موقعیت معمولی رو ازش نمیگیرن.

من خودم به خانواده ام گفتم که به کسی چیزی نگن. به نظرم این بهتررین راهه!!!

اگه مامانم به یکی بگه دخترم مبتلابه ام اس هست من فوراتصحیح میکنم میگم نه تشخیص دکترهااشتباه بوده من بیماری ام اس ندارم.آخه یکبارکه مامانم به یکی گفت,اون طرف چشاش گردشدبه مامانم گفت بیماری ام اس بدترین بیماری دنیاهست.حالامن چطوربایدبه اون می فهموندم که بیماری ام اس اصلابدنیست؟دیدمردم ازبیماری ام اس اینه خوب نبایدبهشون گفت حالابی سوادهابمانددیدباسوادهاهم همین هست.مامان من یکباربه یک سوپروایزکه ارآشناهای مابودگفت دخترم مبتلابه ام اس هست.اون کلی ازمن سوال پرسیدهمه علایم ام اس روردیف کردمن بهش گفتم بیماری ام اس ندارم تشخیص اشتباه بوده.آخه ازاونهمه سوال گیج شده بودم

منم وقتی فهمیدم ام اس دارم رفتم خونه عمم که باهاش درد دل کنم.
هنوز به مامانم هم نگفته بودم.
از در که رفتم داخل دختر عمم گفت دارم سررسید پزشکی رو میخونم، میدونی هیچ بیماریی بدتر از ام اس نیست؟!
گفتم نه بابا، این طورام نیست!
عمم گفت چرا! هست! خیلی بده. همسایه ما ام اس داشت با وضع خیلی بدی از دنیا رفت.
منم ساکت شدم و دست از پا درازتر برگشتم خونه!!
و فهمیدم برای زیاد نکردن غصه دیگران باید دردت رو برای خودت نگه داری!

من به یک دکترمغزواعصاب بغیرازدکترخودم مراجعه کرده بودم من بهش گفتم من مبتلابه بیماری ام اس هستم وام ار ای خودم روبهش دادم بعدازنگاه ام ارای بمن گفت میتونی ادرارتوکنترل کنم گفتم بله,درجواب من گفت چطورممکنه وبازازم پرسیدحافظه ات خوبه گفتم عالی هست بازگفت این امکان نداره,من دیگه بهش مهلت ندادم گفتم حالامن میخوام ازشمایک سوال بپرسم آیابیماری ام اس فقط یک نوع هست گفت نه 4نوعه,گفتم من ام اسم خوشخیم هست اینوشمابایدبادیدن ام ارای ودیدن خودمن تشخیص میدادین,حالامن موندم بیمارمشکلش روبه دکترنگه به کی بگه.وقتی دکتربهت بگه بیماری ام اس ازسرطان خون وایدزهم بدترهست اونوقت بیمارنبایدتوی مدرک پزشکی اون پزشک شک کنه.من وشمابایداول ببینیم که سطح آگاهی طرفمون بالاهست یانه اگه سطح آگاهیش بالابودبهش بگییم به هرکسی نگییم اینطوری به نفع مون هست

من هم بیماریم رو از فامیل به غیر از خواهر برادرام مخفی کردم به نظرم خیلی زمان میبره تا ام اس یه بیماری عادی در جامعه رواج پیدا کنه خصوصا من دختر خانومها بیشتر مخفی مکنیم تا آقا پسرها نمیدونم اگه یه روز همه بفهمند چی میشه