2011/02/15, 01:54 PM
كارشناسان علوم پزشكي دانشگاه ايلينويز در آمريكا دريافته‌اند كه كاهش سطح يك انتقال دهنده عصبي مهم در مغز با خطر بيماري ام اس (فلج اعصاب) در ارتباط است.
به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، اين متخصصان براي اولين بار در آزمايشات خود دريافته‌اند كه آسيب وارد شده به يك منطقه خاص در مغز و كاهش ميزان نورآدرنالين ناشي از اين آسيب با بروز بيماري «ام اس» در ارتباط است.
خبرگزاري شينهوا در اين باره گزارش داد: در حال حاضر فرآيندهاي پاتولوژيك در بيماري ام اس هنوز به خوبي شناخته نشده است اما يك عامل مهم كه در پيشرفت اين بيماري نقش دارد رسوخ گلبول‌هاي سفيد خوني دخيل در سيستم دفاعي بدن از ميان مرز خوني - مغزي است.
دكتر داگلاس فين‌اشتين استاد و متخصص كالج پزشكي دانشگاه ايلينويز و دستياران وي پيش از اين نشان داده بودند كه انتقال دهنده عصبي نورآدرنالين نقش مهمي بعنوان يك سركوب كننده سيستم ايمني در مغز ايفا مي‌كند كه حاصل آن پيشگيري از التهاب و استرس در نورون‌ها يا همان سلولهاي عصبي است. از آنجا كه منبع اصلي نورآدرنالين، نورون‌هاي موجود در منطقه مغزي «locus coeruleus» هستند لذا آسيب احتمالي به اين ناحيه سطح نورآدرنالين را در مغز مبتلايان به ام اس كاهش مي‌دهد.
به گزارش ايسنا، اين بيماري مختص اعصاب مركزي شامل مغز و نخاع بوده و ايجاد لكه‌هاي سفيد يا پلاكهاي متعددي در مغز مي‌كند. تشكيل اين پلاك‌ها در واقع نشان دهنده سفت شدگي غلاف‌هاي سلولهاي عصبي مغزي موسوم به «ميلين» است كه اين سفت يا سخت شدگي از انتقال جريان الكتروشيميايي رشته‌هاي عصبي جلوگيري كرده و در نتيجه موجب اختلال در حركات مي‌شود. در نتيجه فرماني كه از مغز صادر مي‌شود به راحتي به اعضا و ماهيچه‌ها نمي‌رسد و اين اقدام طبيعي براي بدن دشوار مي‌شود. مغز فرمان دهنده اصلي به كل بدن بوده و در جايگاه مهمي از اين حيث قرار دارد.
شايع‌ترين علائم اين بيماري شامل دوبيني، گزگز كردن انگشتان دست يا پا، بي‌حس شدن و كرخ شدن بعضي از انگشتان، حالت برق گرفتگي لحظه‌اي در بدن، يخ زدگي قسمتي از بدن، داغ شدن قسمتي از بدن، عدم هماهنگي اعضاء خصوصا پاها هنگام راه رفتن، خواب زياد، بي‌حسي، خستگي زودرس، ضعف عمومي بدن، اسپاسم ماهيچه‌اي، عدم هماهنگي بين كلمات در سخن گفتن، سنگيني سر و بدن، دفع بيش از حد ادرار نسبت به ديگران، دير هضم شدن غذا، حساس و زود رنج شدن، يبوست، افسردگي و خودخوري، انزوا طلبي و گوشه گيري، عدم تعادل و همچنين داشتن لرزش هنگام حركت هستند.
اين يافته مهم در مجله مغز منتشر شده است.
به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، اين متخصصان براي اولين بار در آزمايشات خود دريافته‌اند كه آسيب وارد شده به يك منطقه خاص در مغز و كاهش ميزان نورآدرنالين ناشي از اين آسيب با بروز بيماري «ام اس» در ارتباط است.
خبرگزاري شينهوا در اين باره گزارش داد: در حال حاضر فرآيندهاي پاتولوژيك در بيماري ام اس هنوز به خوبي شناخته نشده است اما يك عامل مهم كه در پيشرفت اين بيماري نقش دارد رسوخ گلبول‌هاي سفيد خوني دخيل در سيستم دفاعي بدن از ميان مرز خوني - مغزي است.
دكتر داگلاس فين‌اشتين استاد و متخصص كالج پزشكي دانشگاه ايلينويز و دستياران وي پيش از اين نشان داده بودند كه انتقال دهنده عصبي نورآدرنالين نقش مهمي بعنوان يك سركوب كننده سيستم ايمني در مغز ايفا مي‌كند كه حاصل آن پيشگيري از التهاب و استرس در نورون‌ها يا همان سلولهاي عصبي است. از آنجا كه منبع اصلي نورآدرنالين، نورون‌هاي موجود در منطقه مغزي «locus coeruleus» هستند لذا آسيب احتمالي به اين ناحيه سطح نورآدرنالين را در مغز مبتلايان به ام اس كاهش مي‌دهد.
به گزارش ايسنا، اين بيماري مختص اعصاب مركزي شامل مغز و نخاع بوده و ايجاد لكه‌هاي سفيد يا پلاكهاي متعددي در مغز مي‌كند. تشكيل اين پلاك‌ها در واقع نشان دهنده سفت شدگي غلاف‌هاي سلولهاي عصبي مغزي موسوم به «ميلين» است كه اين سفت يا سخت شدگي از انتقال جريان الكتروشيميايي رشته‌هاي عصبي جلوگيري كرده و در نتيجه موجب اختلال در حركات مي‌شود. در نتيجه فرماني كه از مغز صادر مي‌شود به راحتي به اعضا و ماهيچه‌ها نمي‌رسد و اين اقدام طبيعي براي بدن دشوار مي‌شود. مغز فرمان دهنده اصلي به كل بدن بوده و در جايگاه مهمي از اين حيث قرار دارد.
شايع‌ترين علائم اين بيماري شامل دوبيني، گزگز كردن انگشتان دست يا پا، بي‌حس شدن و كرخ شدن بعضي از انگشتان، حالت برق گرفتگي لحظه‌اي در بدن، يخ زدگي قسمتي از بدن، داغ شدن قسمتي از بدن، عدم هماهنگي اعضاء خصوصا پاها هنگام راه رفتن، خواب زياد، بي‌حسي، خستگي زودرس، ضعف عمومي بدن، اسپاسم ماهيچه‌اي، عدم هماهنگي بين كلمات در سخن گفتن، سنگيني سر و بدن، دفع بيش از حد ادرار نسبت به ديگران، دير هضم شدن غذا، حساس و زود رنج شدن، يبوست، افسردگي و خودخوري، انزوا طلبي و گوشه گيري، عدم تعادل و همچنين داشتن لرزش هنگام حركت هستند.
اين يافته مهم در مجله مغز منتشر شده است.