یه بسم ا.. و کارتو شروع کن و توکل کن خدا و از خدا صبر و استقامت در کار و مشکلاتت بخواه بخواه بهت نیرو و توان بده و روزتو خوب شروع کنی و به پایان بروسونی،مطمئنا لذت پس از انجام شدن کارهات خیلی شیرین و رضایت بخش برات تموم میشه که ارزشش رو خودت به خودت هدیه میدی و احساس میکنی،امروز فردا هم نکن چون فردارو کسی ندیده،موفق باشی
(2012/06/24, 10:06 PM)شیرین نوشته است: [ -> ]ضعف اراده چیزی نیس که دست خودمون باشه........
افسردگی رو ما خودمون دعوتش نمیکنیم...
چرا دست خودمون نیست؟
ضعف اراده رو میگم،
افسردگی هم شاید ما دعوتش نکنیم ولی اونی که ماندگارش میکنه خودمونیم
من مطمئن همه آدم های عالم همشون یه روز یه اتفاق واسشون میوفته که احتمال داره افسرده بشن، مثلا اتفاقی که واسه خیلی ها امکان داره رخ بده از دست دادن یه عزیزه (خدا واسه هیشکی نخواد ولی چیکار میشه کرد)، حالا آیا تمام مردم دنیا افسرده میشن؟ فقط اونایی که میخوان افسرده میشن، پیش خودمون باشه بعضی هامون حس و حال افسردگی رو دوس داریم، اینکه تو خودمون باشیم ، غصه و غم و ... چون اینجوری دیگران بیشتر توجه میکنن بهمون ولی فکر اینو نمیکنیم که بقیه جدی جدی غصه میخورن ... یکیش خود من
به خاطر این که تو مسیر تایپیک بریم یه خورده هم در مورده اراده افاضه فضل می نمایـــــــــــــــــــــــــــــم
بهترین چیز واسه تقویت اراده برنامه ریزی واسه کارای زندگیه ی ، مکتوب و به صورت کلی و جزئی، یعنی نه اینکه اول تو 3 ثانیه تو ذهنمون بگیم خوب من این کار اون کار و ... میخوام انجام بدمو تمام. درست و حسابی بشینیم یه برنامه بریزیم، سند چشم انداز 10 ساله 5 ساله 1 ساله 1 ماهه 1 هفته ه 1 روزه ه، اونم تازه مکتوب
چون خودم تا به حال اینکارو نکردم و همش از فقدان یه همچین چیزی رنج میبرم به این نتیجه رسیدما
من با نظر chip chip موافقم. باید برای خودت برنامه رزی کنی !!!منتظر نشینی تا یکی بیاد وهلت بده فقط خود آدم میتونه به خودش کمک کنه !! حتما سعی کن اوقاتت را مفید پر کنی تا وقت شکایت و بی حوصلگی را نداشته با شی!!
به نظرمنم دست خود آدمه ولی خیلی سخته باید خیلی تلاش کنی.
آخ اگه بدونی با صبر و تحمل به چه چیزهایی دست پیدا میکنی همیشه اونوقت صبر و تحملت رو زیاد میکنی
واقعا دنیا دو روزه:ایمان داشته باش،یک روز با تو و یک روز علیه تو
روزی که با توست مغرور مباش و روزی که علیه توست صبور باش
هردو هم پایان پذیر هستن
ای کاش همه چیز به همین سادگی که شماها ازش حرف میزنین بود/گفتنش سادست اما عمل کردن بهش خیلی سخته
خداییش سخته ولی شدنیه غیر ممکن وجود نداره
خدا خودش صبر بده تا بتونیم کنار بیاییم به نظر من خوبه که زندگی آدمهای بزرگ تاریخ مثل چارلی چاپلین رو مطالعه کنیم
به قول سهراب تا شقایق هست زندگی باید کرد
خداييش من صبرم زياده.خيييلى زياد .اما مگه ميزارن
گاهى كه مثلا تو اداره اذيتم ميكنن اولش اين شكليم
بعد اون از يه راه ديگه وارد ميشه و من بعد از صبر و تحمل زياد اين شكلى ميشم
اون همچنان رفتارش بدتر ميشه و من به هر درى ميزنم كه خودمو كنترل كنم و جلوش بايستم و اين شكلى ميشم
اما ميبينم از يه طرف دييگه فشار ميارن و حال گيرى ميكنن ديگه كم كم ارامش از بين ميره و من خودخورى رو شروع ميكنم
بعد كه رفتارشون به اوج رسيد شاكى بازى در ميارم
اما ميبينم كه فايده نداره طاقتم تموم ميشه ميزنم زير گريه.عين بچه ها نه هااا عين بزرگا
نتيجه همه اين رفتارا منو اين شكلى ميكنه
بابا من ميخوام تحملم رو زياد كنم اما اونا نميزاااااااااارن