چه وقت می توان ازدواج پایداری کرد ؟؟؟
دانایی را پرسیدند: چه وقت برای ازدواج پایدار مناسب است؟ دانا گفت: زمانی که شخص توانا شود!!!
پرسیدند: توانا از لحاظ مالی؟ جواب داد: نه!
گفتند: توانا از لحاظ جسمی؟ گفت: نه!
پرسیدند: توانا از لحاظ فکری؟ ... جواب داد: نه!
پرسیدند: خود بگو که مارا در این امر دیگر چیزی نیست!
دانا گفت: زمانی یک شخص می تواند ازدواج پایدار نماید که اگر تا دیروز نانی را به تنهایی میخورده,امروز بتواند آن را با دیگری نصف نماید بدون آنکه اندکی از این مسئله ناراحت گردد !!!
نونشو با هم نصف کنه یعنی میشه با اطمینان تا اخر عمر باهاش زندگی کرد؟؟
(2011/02/03, 06:42 PM)sara shokolat نوشته است: [ -> ]نونشو با هم نصف کنه یعنی میشه با اطمینان تا اخر عمر باهاش زندگی کرد؟؟
سلام.خودتون میدونید این یه اصطلاحه.همونجور که دوستان گفتن بهش فرصت بدشن و مهمتر اینکه خودتون هم عجله نکنید.
خدا هرچی بخواد همون میشه به شرطی که صبر داشته باشیم
به نظرت چقدر فرصت و صبر لازمه ؟خودت بودی جای من چه میکردی؟چند سالته خودت؟
(2011/02/03, 06:48 PM)sara shokolat نوشته است: [ -> ]به نظرت چقدر فرصت و صبر لازمه ؟خودت بودی جای من چه میکردی؟چند سالته خودت؟
چقدرشو هیچکی نمیدونه جز خودش.
من 26 سالمه.
بسپارید به خودش.وقتش که بشه از جایی که اصلاً فکرشو نمیکنی درست میشه!!!
الاغ و امید:
پیرمردی الاغ پیری داشت که یک روز اتفاقی به درون یک چاه بدون آب افتاد کشاورز هر چه سعی کرد نتوانست آنرا از درون چاه بیرون بیاورد.
پس برای اینکه حیوان بیچاره زیاد زجر نکشد, کشاورز و مردم روستا تصمیم گرفتند چاه را باخاک پر کنندتا الاغ زودتر بمیرد و مرگ تدریجی او باعث عذابش نشود. مردم با سطل روی سر الاغ خاک می ریختند اما الاغ هر بار خاک های روی بدنش را می تکاند و زیر پایش می ریخت و وقتی خاک زیر پایش بالا می آمد, سعی می کرد روی خاک ها بایستد.
روستایی ها همانطور به زنده به گور کردن الاغ بیچاره ادامه دادند و الاغ هم همانطور به بالا آمدن ادامه داد تا اینکه به لبه ی چاه رسید و در حیرت کشاورز و روستائیان از چاه بیرون آمد...
نتیجه ی اخلاقی: مشکلات همچون تلی از خاک بر سر ما می ریزند و ما همواره دو انتخاب داریم:
اول اینکه اجازه بدهیم مشکلات ما را زنده به گور کنند, و دوم اینکه از مشکلات سکویی بسازیم برای صعود!
داستان تون خیلی زیبا بود جناب " احمد رضا"
(2011/01/27, 09:48 PM)sara shokolat نوشته است: [ -> ]نمیدونم شاید.اما خیلی امیدوارو پر انژی بوداااااااااااااااااااااااااااا
فرضیه اول : اونی که از الان تو را باور ندارد بعداً می خواهی در مشکلات با او چکار کنی.
فرضیه دوم : اگر فرضیه اول اشتباه باشد ، ببخشید انگار این آقا اینقدر دروغ شنیده و یا خودش دروغگو هست که حرف راست باورش نمی شه.
فرضیه سوم : اگر فرضیه دوم غلط باشد می توان گفت این آقا توان روبرو شدن با مسایل سخت را ندارد.
فرضیه چهارم : اگر فرضیه سوم غلط باشد می توان گفت این آقا می خواهد فقط به شما برسد اطلاً واقع بین نیست که به نظر من که یک پسر هستم اینجور پسرها برای زندگی مشترک بسیار خطرناک هستند(عامیانه یعنی کلش داغ است)
(2009/07/14, 05:44 PM)sima نوشته است: [ -> ]سلام بر عزيزان جان
به نظر من چون اين بيماري اکثر مواقع گريبان جوانان که شايد اکثريتقريب به اتفاق در سن ازدواج باشند را مي گيرد
بهتر ديدم که بخشي هم داشته باشيم که در آن نظرات و عقايد نوشته بشه و مسائلي را که در اين مورد براي همديگر پيش آمده باهم در ميان بگذاريم
از آنجايي که بيشتر ما در مطرح کردن بيماريمان با ديگران مشکل داريم در اين مورد بحراني هم بيشتر از مواقع ديگر فکر مان را به خودش مشغول مي کند که آيا اين مسئله را با طرف مقابل در ميان بگذاريم يانه؟
اگر نگوييم درست نيت و در آينده ممکن است مشکل زا شود
اگر بگوييم از آنجاييکه مردم م بسيار فهميده هستند به احتما زاد پا پس مي کشند
و به اين ترتيب اين فرشته ها شايد مجبور شوند تا هميشه بي مونس و همدم بمانند
شايد به نظر بعضي ها من جمله خود من اين مسئله مهم نباشه ولي� � � � � � �
ولي
اين واقعيت را بايد باور کرد که هميشه خانواده در کنار آدم نيست
سیما جان من به عنوان یک مبتلا اصلا موافق با ازدواج نیستم چون طرف مقابل هرچه سعی کند که ما را درک نمی تواند چون باید این درد را داشته باشد تا بتواند درک کند. اگر قرار باشد ازدواجی انجام شود بنظر من باید بین دو ام اسی باشد.
(2011/02/04, 03:33 PM)ho.kakavand نوشته است: [ -> ]سیما جان من به عنوان یک مبتلا اصلا موافق با ازدواج نیستم چون طرف مقابل هرچه سعی کند که ما را درک نمی تواند چون باید این درد را داشته باشد تا بتواند درک کند. اگر قرار باشد ازدواجی انجام شود بنظر من باید بین دو ام اسی باشد.
من فکر کنم این عقیده شخصی باشه. هستن آدمایی که می تونن یه کسی مثله مارو درک کنن حتی وقتی ام اس ندارن. همه چییز بستگی به تقدیر داره که فردی که روبه روی شما قرار می گیره کی باشه. صبر لازمه و امید به اینکه وجود داره این آدم. نمیگم دو ام اسی کناره هم نمی تونن خوشبخت بشن که قطعا اگه تفاهم باشه و عشق می تونن. اما اینکه بگیم حتما باید یه ام اسی باشه که مارو درک کنه اینطور نیست
میدونین بچه ها
من همش توی این فکرم چرا وقتی بهمون میگن ام اس گرفتیم ولی حتی از نوع خوبش مثلا خودم رو مثال میزنم که کسی یه درصدم تصور نمیکنه من ما اس دارم ولی از ازدواج فاصله میگیریم یعنی دوست نداریم
وقتی میخونم میبینم خیلیا دوست ندارن ازدواج کنن بخاطر مشکلات یا هزینه ها یا هر چیزه دیگه ای خلاصه نمیدونم چرا اینطور فکر میکنیم ؟
