بنظر من با توجه باینکه خیلی از افراد در مورد ام اس اطلاعات کافی ندارن بهتره قبل از پاسخ به افرادی که قصد ازدواج با افراد مبتلا رو دارن دعوت بشه به دیدارهای اعضاء بیان تا از نزدیک ببینن که این بیماری واقعاً برای هر کس متفاوته.فکر میکنم تاثیر زیادی برای تصمیم گیری افراد داشته باشه.
سروش جان شمام مثل من تازه واردی
ببخشیدا داداش گلم زیاد با نظر شما موافق نیستم
یکم تند رفتی نسبت به اونایی که مارو نمی خوان
(درسته آدمایی مثه شوشوی من که مردونه و محکم وایساده END مرامن)
ولی موافق نیستم به بقیه انقدر سخت بگیریم
میدونم هر کدوم از شما که نظر منو بخونید میگید اگه من سالم بودمو طرفم ام اسی تا تهش پاش میموندم
ولی بچه ها منطقی باشید
ما چون خودمون سینه سوخته ایم این حرفو میزنیم
نظر خانم هایی که قراره مامان بشن یا شدن رو بخونید
همه از آینده جگرگوشه هاشون میترسن
از اینکه خدایی نکرده اونام مبتلا بشن
خوب چرا نمیگن عیبی نداره ؟!
بابا راحت نیست ببینی یکی جلوت عذاب میکشه
یه کوچولو حق بدین به کسی که مارو نخواد
بخصوص اگه
واقعاً عاشق هم نباشه
شما راضی میشین با یه معتاد ازدواج کنین؟
خدایی!!!
بابا مگه نمیگن اعتیاد بیماریست
خوب پاش وایسین ترکش بدین
لاعلاج که نیست
ولی شاید حالا حالاها کسی پیدا نشه که یه معتادو قبول کنه
هرچند خدایی هر کی مارو نخواد خیلی ضرر کرده هاااااااااااااا
ولی عیبی نداره
آقا سروش با بخش زيادي از صحبتاتون موافقم خصوصا تلاش
اينجا قبلا هم گفتم اينو كه عوض اينكه انرژيو تلاشم رو براي توجيه ظاهري طرفم و خونوادش صرف كنم كه آخرشم آيا دلشون روشن باشه يا نباشه و كلي اما و اگرهاي ديگه ترجيح ميدم به درس و پيشرفت برسم.
از طرفي به اينم فكر ميكنم كه آيا مادري بدون داشتن اطلاعات كافي و البته تجربه قبلي كه شنيده باشه و يا به عينه ديده باشه (اون هم يه تجربه حاكي از بعد سيف بودن ام اس و نه خطرناكش) راضي ميشه جگر گوشه اش وارد يه زندگي بشه كه مشخص نيست همش در سلامتي طي ميشه يا خداي نكرده خداي نكرده در ناراحتي؟
شايد فكرم غلط باشه.نظرات تك تكتون برام مهمه
نمی خوام فاز منفی باشم ولی به نظرمن کلا" ازدواج به درد ما نمی خوره!!!!!فکر کن طرف عاشقت شد و همه چیو قبول کرد ازدواجم کردی بچه دارم شدی ،میتونی دنبال بچه ودردسراش باشی
!!بیماری ما ممکنه امروزش با فرداش زمین تا آسمون باشه
هیچ چیز قابل پیش بینی نیست و 1دفعه چشاتو باز میکنی میبینی چقدر اشتباه کردی
خوب ناناز جان شما میگی چیکار کنیم که دچار مشکل نشیم؟
ازدواج کنیم مشکله
بچه دار شیم باز مشکله
اوه اوه درس بخونیم میدونی که استرسو... پس اینم مشکله
کار؟
خوب استرس کاری،خستگیشو... اینم مشکله
چیکار کنیم فداتشم؟
اگه با این دید زندگی کنیم،نکنیم بهتر نیست؟
یه روز زندگی پر از عشق بهتر از هزار سال زندگی پوچو بی هدفه
مریضی ما تا امروز درمان نداشته
ولی درمان هر چیزی امیده
بنظر من یه جوری زندگی کنیم که هر روز به یه امیدی از خواب بیدار شیم
خدا امیدمونو نا امید نمیکنه
وقتی خودمون قید همه چیو بزنیم و دلمون رو خالی از هرچیز قشنگ بکنیم خدا به چی نگاه کنه؟
من هنوز بچه ندارم و خیلی هم نگران آیندم
ولی مطمئنم یه لبخند نی نی مو(اگه خدا منو لایق این هدیه بدونه) با دنیا عوض نمیکنم
نظر من بود البته
درسته شاید چشمت رو باز کردی و دیدی چه اشتباهی کردی که ازدواج نکردی . در ضمن همون خدایی که ازدواج رو برای ما واجب کرده مطمئنا فکر ام اس و سرطان و ... هزار مرض دیگه رو کرده بوده . پس با این نظرت مخالفم
در حكمت خدا كه قطعا شكي نيست
خودش از اول فكر همه چيو كرده هيچ كار و دلخوشي رو در زندگي برامون نسبت به بقيه بنده ها غير ممكن نكرده در كنار يه سري ملاحظات.
منتها اين بنده ي خداس كه كاملا غيرقابل پيش بينيه.
اما از قدرت ايمان هم مطمئنم فك كنم اگه كسي واقعا قصد ازدواج داشت بايد خودش رو بسپاره به همون خدا بد نميبينه از ايمانش
زهرا جون درسته که نا امیدی خیلی بده و من خودمم هیچ وقت نا امید نمیشم من این حرفو با توجه به بلاهایی که 1 دفعه این مریضی سرم آورده میگم
. هر چیزی راهی داره همین درسو میشه با استاد ها صحبت کرد
و کارم میتونی 1نیمه وقت با مزایای پایین داشته باشی وسرگرم باشی ولی بچه 1خورده متفاوته البته شما 1پله رو با موفقیت رفتی وانشاالله بقیه راه هم به خوبی طی میکنی.
آقای discovery
اینم حرفیه ولی به نظرم به ریسکش نمی ارزه
درسته شاید چشمت رو باز کردی و دیدی چه اشتباهی کردی که ازدواج نکردی . در ضمن همون خدایی که ازدواج رو برای ما واجب کرده مطمئنا فکر ام اس و سرطان و ... هزار مرض دیگه رو کرده بوده . پس با این نظرت مخالفم
[/quote]