2010/05/08, 07:00 AM
براساس يك مطالعه عمده علمي، بسياري از انسان هاي امروزي حاوي درصد كمي از ژن هاي نئاندرتال ها هستند.
اين يافته بسياري از كارشناسان را شگفت زده كرده است زيرا شواهد ژنتيكي قبلي حاكي از آن بود كه نفوذ ژنتيكي نئاندرتال ها بر وراثت در انسان ناچيز يا هيچ است.
اين نتايج ناشي از تحليل نقشه ژنتيكي نئاندرتال هاست كه ساختار جسم و اندام آنها را تشريح مي كند.
اما اين مطالعه مؤيد آن است كه جد انسان امروزي به جمعيت كوچكي از آفريقايي ها كه بعدا در سراسر كره پراكنده شدند مي رسد.
مقبول ترين نظريه در مورد سرمنشاء انسان امروزي - موسوم به خروج از آفريقا - حاكي از آن است كه اجداد انسان مدرن (هومو سيپين ها) حدود 200 هزار سال قبل در آفريقا زندگي مي كردند.
سپس در حدود 50 هزار تا 60 هزار سال قبل يك گروه نسبتا كوچك از مردم اين قاره را ترك كرده و در ساير نقاط زمين سكني گزيدند.
هرچند براساس مطالعه تازه تاثير ژنتيكي نئاندرتال بر انسان كم به نظر مي رسد اما اين رقم بالاتر از آن چيزي است كه تحليل هاي ژنتيكي قبلي نشان مي داد.
اسوانته پابو از واحد مردم شناسي تكاملي در موسسه ماكس پلانك در لايپزيگ آلمان گفت: "نئاندرتال ها كاملا منقرض نيستند. بخش كوچكي از آنها در برخي از ما زنده است."
پروفسور كريس استرينگر مدير تحقيقات سرمنشاء انسان در موزه تاريخ طبيعي بريتانيا كه يكي از معماران نظريه خروج از آفريقاست مي گويد كه هرچند اين يافته از جهاتي مويد دانسته هاي قبلي داير بر جدا بودن دودمان نئاندرتال ها از انسان است اما نكته بسيار جالب آن اين است كه نشان مي دهد ظاهرا در مواردي ميان انسان و نئاندرتال آميزش صورت گرفته است.
جان هاكس استاديار مردم شناسي در دانشگاه ويسكانسين-مديسون در آمريكا به بي بي سي گفت: "به نظر مي رسيد كه چنين حالتي ممكن بوده باشد، اما من از ميزان آن شگفت زده هستم. واقعا انتظار نداشتم (اين تاثير) چهار درصد باشد."
تهيه نقشه ژنتيكي نئاندرتال ها يك دستاورد مهم علمي و حاصل يك تلاش چهار ساله تحت هدايت موسسه ماكس پلانك با شركت دانشگاه هاي متعددي در اطراف جهان است.
اين نقشه كه در حد يك پيش نويس است حاوي دي ان اِي استخراج شده از استخوان هاي سه نئاندرتال مختلف كشف شده در غار وينديا در كرواسي است.
اين يافته بسياري از كارشناسان را شگفت زده كرده است زيرا شواهد ژنتيكي قبلي حاكي از آن بود كه نفوذ ژنتيكي نئاندرتال ها بر وراثت در انسان ناچيز يا هيچ است.
اين نتايج ناشي از تحليل نقشه ژنتيكي نئاندرتال هاست كه ساختار جسم و اندام آنها را تشريح مي كند.
اما اين مطالعه مؤيد آن است كه جد انسان امروزي به جمعيت كوچكي از آفريقايي ها كه بعدا در سراسر كره پراكنده شدند مي رسد.
مقبول ترين نظريه در مورد سرمنشاء انسان امروزي - موسوم به خروج از آفريقا - حاكي از آن است كه اجداد انسان مدرن (هومو سيپين ها) حدود 200 هزار سال قبل در آفريقا زندگي مي كردند.
سپس در حدود 50 هزار تا 60 هزار سال قبل يك گروه نسبتا كوچك از مردم اين قاره را ترك كرده و در ساير نقاط زمين سكني گزيدند.
هرچند براساس مطالعه تازه تاثير ژنتيكي نئاندرتال بر انسان كم به نظر مي رسد اما اين رقم بالاتر از آن چيزي است كه تحليل هاي ژنتيكي قبلي نشان مي داد.
اسوانته پابو از واحد مردم شناسي تكاملي در موسسه ماكس پلانك در لايپزيگ آلمان گفت: "نئاندرتال ها كاملا منقرض نيستند. بخش كوچكي از آنها در برخي از ما زنده است."
پروفسور كريس استرينگر مدير تحقيقات سرمنشاء انسان در موزه تاريخ طبيعي بريتانيا كه يكي از معماران نظريه خروج از آفريقاست مي گويد كه هرچند اين يافته از جهاتي مويد دانسته هاي قبلي داير بر جدا بودن دودمان نئاندرتال ها از انسان است اما نكته بسيار جالب آن اين است كه نشان مي دهد ظاهرا در مواردي ميان انسان و نئاندرتال آميزش صورت گرفته است.
جان هاكس استاديار مردم شناسي در دانشگاه ويسكانسين-مديسون در آمريكا به بي بي سي گفت: "به نظر مي رسيد كه چنين حالتي ممكن بوده باشد، اما من از ميزان آن شگفت زده هستم. واقعا انتظار نداشتم (اين تاثير) چهار درصد باشد."
تهيه نقشه ژنتيكي نئاندرتال ها يك دستاورد مهم علمي و حاصل يك تلاش چهار ساله تحت هدايت موسسه ماكس پلانك با شركت دانشگاه هاي متعددي در اطراف جهان است.
اين نقشه كه در حد يك پيش نويس است حاوي دي ان اِي استخراج شده از استخوان هاي سه نئاندرتال مختلف كشف شده در غار وينديا در كرواسي است.
