[بهرنگ]

خوب واسه همین چیزهاست که من چندان تمایلی به بیرون رفتن ندارم.2 سال قبل داشتم با عصا از خیابون رد می شدم.یک مسافر کش با سرعت اومد و بوق زد که تو رد نشو من می خوام ردشم.من هم بهش راه دادم.بعد یک دختر جوونی اومد و برا وایستاد تا رد شم.و من هم رد شدم.اگه به معابر و گذرگاها نگاه کنید.حتی برا افرادی که با عصا راه میرن سخت هست.چه برسه به ویلچر.البته همه اینها در حالی هست که به طور حدودی از هر 1500 نفر ایرانی یک نفر ام اس داره که تازه کمش هست.چند برابر ام اسیها معلولان حوادث و مجروحان جنگی هستن و نابینایان. وقتی می خوان کارت رو تمدید کنن میگن خودت باید بیای.من هم به کسی که رفته بود گفتم:بهش بگو اگه می آد خونه که هیچ اگه نمی آد من اصلا دارو نمی خوام.تازه این شخص که می خواست منو ببینه ناسلامتی دکتر بود.وای به حال آدمهای عادی!