2011/11/20, 07:34 PM
(آخرین ویرایش در این ارسال: 2011/11/20, 07:34 PM، توسط roshanak.z.)
(2011/11/20, 05:33 PM)شهرزاد نوشته است: روشنک جان شما کانادا هستید چرا؟
اونجا که خیلی راحت با یک مریضی کنار می آیند و دکترهای خوبی برای پاسخ به سوالها وجود دارد
من اگه جای شما بودم اول زمینه سازی میکردم یعنی اول مریضی رو تو خونوادم جا مینداختم و میگفتم هیچ خطری نداره و سپس با مشاوره دکترم به خانوادم میگفتم به همین راحتی
البته میدونم سخته لفظا راحته
ولی نترس و نگران نباش موفق باشی
مرسی عزیزم میدونی چیه مشکل اینجاست که ما قبلا یکی دونفر بیمار ام اسی در فامیل های دور و همسایگی داشتیم و اینها به دلیل اینکه روی ویلچر رفتند و خیلی شرایط بدی داشتند حالا من هرچی بگم که بابا به خدا چیزی نیست فکر میکنن من میخوام اونها رو دلداری بدم و حفظ ظاهر کنم و به هیچ عنوان باور نمی کنند اینکه بخوام روشنشون کنم که همه ام اسی ها به اون شرایط نمی رسند یا نیستند خیلی سخته و پیش خودشون فکر می کنند که بالاخره یه روزی من هم اونطور خواهم شد . در ضمن اصلا و به هیچ عنوان دکترهای ایران و تخصصشون و سوادشون رو دست کم نگیرید که واقعا فوق العادن تنها مشکلی که اونجا هم امکانات و تجهیزات است . شما اگر بخواهیم می روید دکتر وقت می گیرید و سریع هم براتون ام ار آی می نویسند و انجام میشه ولی اینجا دقیقا برعکس است کمبود کادر پزشکی خیلی زیاد است ولی امکانات و تجهیزات خوبی داره مثلا من وقتی میخواستم برم کلنیک ام اس بهم گفتند یکسال تا یکسال و نیم دیگه بهتون وقت می دهیم خوب این برای یه بیمار ام اسی با شرایط من که بیماریم خیلی سریع پیشرفت می کرد خیلی بد است و یا ام ار ای 7 ماه تا یکسال دیگه وقت میدن به نظر من هرجا مشکلات خودش رو داره ولی بازم میگم اصلا دکترای خوب ایران رو دست کم نگیرید به نظر من فوق العادن فقط حیف که کمبود امکانات است همین
الهی
نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم
نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی
در اگر باز نگردد ، نروم باز به جایی
پشت دیوار نشینم ، چو گدا بر سر راهی
کس به غیر از تو نخواهم ، چه بخواهی چه نخواهی
باز کن در ، که جز این خانه مرا نیست پناهی