2011/11/22, 12:42 AM
پرخوري عصبي، عاقبت رژيمهاي نامناسب لاغري
تا به حال با كسي كه به پرخوري عصبي دچار شده است، برخورد داشتهايد؟ ممكن است اين فرد، خواهر و برادرتان باشد و شما را بهشدت ناراحت كرده باشد زيرا هر روز ميبينيد كه ناخودآگاه چگونه به خود و سلامتش صدمه وارد ميكند. تا به حال از خودتان پرسيدهايد كه چرا اين حالت ايجاد ميشود؟
بهطور كلي، مطالعات نشان دادهاند، برخوردار نبودن از محبت خانوادگي و تضاد موجود در خانوادهها و نيز برخورد نامناسب آنها با مسائل درسي، زمينهساز پرخوري عصبي در جوانان خواهد بود. البته در سابقه برخي از مبتلايان به اختلالات تغذيهاي ازجمله پرخوري عصبي، استفاده از رژيمهاي نامناسب كاهش وزن نيز ذكر ميشود.
اضطراب، افسردگي، اختلال در رفتارهاي اجتماعي، اعتياد به مواد مخدر و ضايعات احتمالي ايجاد شده در هيپوتالاموس مغز از دلايل ابتلا به پرخوري عصبي هستند و بيشتر افرادي كه به اين اختلال دچار ميشوند، جوانان با سن بالاتر هستند.
شايد باورتان نشود، اگر بگوييم كه ميزان ابتلا به اين اختلال در زنان بيشتر از مردان بوده و به نسبت 10 به 1 است. اكثر مبتلايان به اين اختلال، زنان جوان يا دانشجويان دختر هستند ،كه سن آنها بين 18 تا 34 است. گرچه در زنان و به ندرت در مردان، البته در سنين بالاتر نيز ممكن است اين اختلال مشاهده شود.
اما اين اختلال چه علايمي دارد؟ بايد بگوييم كه مبتلايان به اين اختلال داراي حالت ولع عجيب بوده و نياز شديدي به خوردن و بلعيدن مواد غذايي پرانرژي و سادهاي پيدا ميكنند كه زمان زيادي براي جويدن و بلعيدن و آمادهكردن آنها لازم نباشد؛ ضمن آنكه گاهي دو بار در هفته دچار حمله بيماري ميشوند. حتي برخي از افراد مبتلا در فاز بيقراري و حالت حمله بيماري قادر هستند غذاهايي را كه كالري فراواني دارند حتي بيشتر از نياز روزانهشان (البته چند برابر) بخورند كه در اين حالت قادر به كنترل مقدار و سرعت غذا خوردن نبوده و ارادهاي از خود براي پايان دادن به خوردن ندارند.
به اين ترتيب بعد از فروكشكردن حالت ولع و تمايل به پرخوري، فاز پشيماني و ناراحتي آنها را عذاب داده و در راستاي مصرف انرژيهاي دريافتي و جلوگيري از افزايش احتمالي وزن خود به اقداماتي از قبيل استفاده از انواع مسهلها تنقيه، داروهاي مدر، انجام ورزشهاي سخت و سنگين و كاهش شديد مقدار غذاهاي دريافتي روزانه برميآيند.
در پايان بايد بگوييم كه در صورت مشاهده علايم فوق در فرزندان خود، آنها را زير نظر يك متخصص تغذيه تحت مداوا قرار دهيد؛ چرا كه طولانيشدن مدت بيماري به عوارض جديتر منتهي ميشود.
تا به حال با كسي كه به پرخوري عصبي دچار شده است، برخورد داشتهايد؟ ممكن است اين فرد، خواهر و برادرتان باشد و شما را بهشدت ناراحت كرده باشد زيرا هر روز ميبينيد كه ناخودآگاه چگونه به خود و سلامتش صدمه وارد ميكند. تا به حال از خودتان پرسيدهايد كه چرا اين حالت ايجاد ميشود؟
بهطور كلي، مطالعات نشان دادهاند، برخوردار نبودن از محبت خانوادگي و تضاد موجود در خانوادهها و نيز برخورد نامناسب آنها با مسائل درسي، زمينهساز پرخوري عصبي در جوانان خواهد بود. البته در سابقه برخي از مبتلايان به اختلالات تغذيهاي ازجمله پرخوري عصبي، استفاده از رژيمهاي نامناسب كاهش وزن نيز ذكر ميشود.
اضطراب، افسردگي، اختلال در رفتارهاي اجتماعي، اعتياد به مواد مخدر و ضايعات احتمالي ايجاد شده در هيپوتالاموس مغز از دلايل ابتلا به پرخوري عصبي هستند و بيشتر افرادي كه به اين اختلال دچار ميشوند، جوانان با سن بالاتر هستند.
شايد باورتان نشود، اگر بگوييم كه ميزان ابتلا به اين اختلال در زنان بيشتر از مردان بوده و به نسبت 10 به 1 است. اكثر مبتلايان به اين اختلال، زنان جوان يا دانشجويان دختر هستند ،كه سن آنها بين 18 تا 34 است. گرچه در زنان و به ندرت در مردان، البته در سنين بالاتر نيز ممكن است اين اختلال مشاهده شود.
اما اين اختلال چه علايمي دارد؟ بايد بگوييم كه مبتلايان به اين اختلال داراي حالت ولع عجيب بوده و نياز شديدي به خوردن و بلعيدن مواد غذايي پرانرژي و سادهاي پيدا ميكنند كه زمان زيادي براي جويدن و بلعيدن و آمادهكردن آنها لازم نباشد؛ ضمن آنكه گاهي دو بار در هفته دچار حمله بيماري ميشوند. حتي برخي از افراد مبتلا در فاز بيقراري و حالت حمله بيماري قادر هستند غذاهايي را كه كالري فراواني دارند حتي بيشتر از نياز روزانهشان (البته چند برابر) بخورند كه در اين حالت قادر به كنترل مقدار و سرعت غذا خوردن نبوده و ارادهاي از خود براي پايان دادن به خوردن ندارند.
به اين ترتيب بعد از فروكشكردن حالت ولع و تمايل به پرخوري، فاز پشيماني و ناراحتي آنها را عذاب داده و در راستاي مصرف انرژيهاي دريافتي و جلوگيري از افزايش احتمالي وزن خود به اقداماتي از قبيل استفاده از انواع مسهلها تنقيه، داروهاي مدر، انجام ورزشهاي سخت و سنگين و كاهش شديد مقدار غذاهاي دريافتي روزانه برميآيند.
در پايان بايد بگوييم كه در صورت مشاهده علايم فوق در فرزندان خود، آنها را زير نظر يك متخصص تغذيه تحت مداوا قرار دهيد؛ چرا كه طولانيشدن مدت بيماري به عوارض جديتر منتهي ميشود.
اصلا حالیم نیست
