2016/04/05, 08:47 AM
هدف قرار دادن پیش ساز های اولیگودندروسیت انسانی برای ترمیم میلین
تکوین اولیگودندروسیت ها چندین دهه مورد مطالعه قرار گرفته و به عنوان یک سیستم مدل برای تکوین عصبی و زیست شناسی سلول های بنیادی/پیش ساز استفاده شده است. تا همین اواخر، اکثریت قریب به اتفاق مطالعات روی گونه های پست صورت گرفته است به ویژه آن هایی که روی تکوین و میلین سازی مجدد جوندگان فوکوس کرده اند. در انسان ها، فرایند میلین سازی نیاز به تولید بسیار بیشتر گلیاهای میلینه کننده نیاز دارد که به جای چند هفته، دوره ای چند ساله طول می کشد. علاوه براین، همان طور که وجود دمیلینه شدن مزمن در انواع بیماری های عصبی انسانی نشان می دهد، به نظر می رسد احتمالا مکانیسم هایی که تکوین را تنظیم می کنند و در بیماری ها مختل می شوند، ممکن است به نحوی در بین گونه ها متفاوت باشند. بهبود در تکنیک های جداسازی بکار برده شده برای پیش سازهای عصبی و اولیگودندروسیتی اولیه انسانی از مغز بالغ و جنینی، و هم چنین پیشرفت ها در ایجاد پیش سازها از سلول های بنیادی پرتوان انسانی، شروع به آشکارسازی مسیرهای سیگنالینگ حفظ شده در بین گونه ها و تفاوت های کلیدی بالقوه در سطح مولکولی و سلولی می کند. در این مقاله، ما مشترکات و تفاوت ها در تکوین میلین بین جوندگان و انسان را مرور کرده ایم و روش های استفاده شده برای مطالعه تمایز و میلین سازی اولیگودندروسیت های انسانی و هم چنین ناهمگونی بین ذخایر سلولی هدف را توصیف کرده ایم و پیشرفت های صورت گرفته در تعیین این که چه مسیرهای حفاظت شده ای در جوندگان مدل شده اند و به استراتژی های درمانی کاربردی برای پیشبرد ترمیم میلین تبدیل شده اند را مورد بحث قرار داده ایم.
http://www.bonyannews.ir/Articles/ID/209...B%8C%D9%86
شنبه 14 فروردین 1395
تکوین اولیگودندروسیت ها چندین دهه مورد مطالعه قرار گرفته و به عنوان یک سیستم مدل برای تکوین عصبی و زیست شناسی سلول های بنیادی/پیش ساز استفاده شده است. تا همین اواخر، اکثریت قریب به اتفاق مطالعات روی گونه های پست صورت گرفته است به ویژه آن هایی که روی تکوین و میلین سازی مجدد جوندگان فوکوس کرده اند. در انسان ها، فرایند میلین سازی نیاز به تولید بسیار بیشتر گلیاهای میلینه کننده نیاز دارد که به جای چند هفته، دوره ای چند ساله طول می کشد. علاوه براین، همان طور که وجود دمیلینه شدن مزمن در انواع بیماری های عصبی انسانی نشان می دهد، به نظر می رسد احتمالا مکانیسم هایی که تکوین را تنظیم می کنند و در بیماری ها مختل می شوند، ممکن است به نحوی در بین گونه ها متفاوت باشند. بهبود در تکنیک های جداسازی بکار برده شده برای پیش سازهای عصبی و اولیگودندروسیتی اولیه انسانی از مغز بالغ و جنینی، و هم چنین پیشرفت ها در ایجاد پیش سازها از سلول های بنیادی پرتوان انسانی، شروع به آشکارسازی مسیرهای سیگنالینگ حفظ شده در بین گونه ها و تفاوت های کلیدی بالقوه در سطح مولکولی و سلولی می کند. در این مقاله، ما مشترکات و تفاوت ها در تکوین میلین بین جوندگان و انسان را مرور کرده ایم و روش های استفاده شده برای مطالعه تمایز و میلین سازی اولیگودندروسیت های انسانی و هم چنین ناهمگونی بین ذخایر سلولی هدف را توصیف کرده ایم و پیشرفت های صورت گرفته در تعیین این که چه مسیرهای حفاظت شده ای در جوندگان مدل شده اند و به استراتژی های درمانی کاربردی برای پیشبرد ترمیم میلین تبدیل شده اند را مورد بحث قرار داده ایم.
http://www.bonyannews.ir/Articles/ID/209...B%8C%D9%86
شنبه 14 فروردین 1395
