[همسر یک مشکوک به ام اس]

سیمواستاتین با دوز بالا (Zocor) به میزان قابل توجهی آتروفی مغزی را کاهش داد و پیشرفت ناتوانی را در مدت 2 سال در بیماران مبتلا به ام اس پیشرونده ثانویه کند کرد،

در یک کارآزمایی 140 بیماربه صورت تصادفی انتخاب شدند، بیماران دریافت کننده 80 میلی گرم / روز سیمواستاتین بودند. نرخ سالانه از دست دادن حجم مغز تنها 0.298٪ در مقایسه با 0.589٪ در میان کسانی که دارونما دریافت کرده بودند بود (P = 0.003)،


از سوی دیگر، تفاوت بین دو گروه درمانی در نتایج خاص عملکردی مانند توانایی راه رفتن و مهارت دست، از نظر آماری معنی دار نبود.

اما، با وجود دوز بالای سیمواستاتین، عوارض بین دو گروه مشابه بود و هیچ موردی از سمیت عضلانی جدی وجود نداشت و درمان عموما به خوبی تحمل شده بود،

با ظهور داروهای موثر برای جلوگیری از عود بیماری MS، نیاز بالینی در درمان برای اشکال پیشرفته بیماری احساس می شود. بیشتر بیماران مبتلا به عود و فروکش کننده MS در نهایت به شکل پیشرونده ثانویه تبدیل می شوند، که در آن ناتوانی همچنان رو به افزایش است حتی اگر حملات حاد متوقف شده باشد.

از آنجا که داروهای استاتین طیف وسیعی از اثرات ضد التهابی دارند، به غیر اثر آنها درکاهش فعالیت کلسترول، آنها را به عنوان یک درمان احتمالی برای MS مورد توجه قرارداده است.

آزمایش در سال 2004 در بیماران مبتلا به عود و فروکش کننده MS نشان داد که کاهش در ضایعات مغزی همانطور که در اسکن های MRI دیده می شود، نشان می دهد اثر بر روند بیماری، زمینه ای است.

اما محققان در حال حاضر بر این باورند که این بیماری تغییر ماهیت اساسی خود را در هنگام تبدیل از عود و فروکش کننده به پیشرونده می دهد، به طوری که استاتین ها ممکن است سود بیشتری را در مرحله بعد بیماری ایجاد کنند.




متوسط سن شرکت کنندگان در این تحقیق 51 سال بود، و متوسط مدت زمان ابتلا به MS پیش رونده از 7 سال است. حدود دو سوم از نمونه ها زن بودند.

متوسط نمره EDSS در پایه 6 بود، با میانگین 5.8. نمره MSIS 70 بود.

بیماران اختصاص یافته به سیمواستاتین، با دوز 40 میلی گرم / روز برای ماه اول شروع کرده و سپس تا 80 میلی گرم / روز افزایش یافته است.

برای نتیجه اولیه کاهش سالانه در کل حجم مغز، تفاوت بین سیمواستاتین و گروه دارونما به 0.254 درصد امتیاز به نفع گروه استاتین شد(95٪ CI 0.085-0.423) .

نتایج ثانویه زیر، بیان شده به عنوان تفاوت در تغییر از ابتدا با سیمواستاتین در مقابل دارونما، نشان داد که مزیت قابل توجهی برای درمان وجود دارد

امتیاز EDSS : -0.254 (95٪ CI -0.464 تا -0.069)

کل نمره: MSIS 4.78- (95٪ CI -9.39 تا -0.02)

در حدود 10٪ از بیماران در گروه سیمواستاتین بهبود واقعی حداقل 0.5 امتیاز نسبت به پایه در نمرات EDSS، در مقایسه با گروه دارونما نشان دادند.



Source: MedPage Today © 2012 MedPage Today, LLC (10/10/12)