2012/05/07, 02:00 PM
عفونت و خارش انگشتان پا
پای ورزشکار (athlete’s foot) نوعی عفونت پوست پا است. این عفونت شایع ترین بیماری قارچی پوست در بدن است.
سه نوع اصلی از این بیماری وجود دارد. هر نوع، نقاط مختلف پا را تحت تاثیر قرار می دهد و ممکن است از نظر ظاهری با انواع دیگر متفاوت باشد.
چه عاملی باعث پای ورزشکار می شود؟
پای ورزشکار در اثر رشد نوعی قارچ بر روی پوست و یا در لایه بالایی پوست ایجاد می شود. قارچ ها عمدتا در مکان های گرم و مرطوب، مانند فضای بین انگشتان پا، رشد خیلی بیشتر و راحت تری دارند.
این بیماری به راحتی گسترش می یابد. شما می توانید با لمس انگشتان پا و یا خود پای فرد آلوده به راحتی مبتلا شوید. اما اغلب افراد به دلیل پابرهنه راه رفتن در سطوح آلوده در نزدیکی استخرهای شنا و یا در رختکن ها دچار آن می شوند. سپس قارچ ها در کفش شما شروع به رشد و تکثیر می کنند، به خصوص اگر کفش آن قدر تنگ باشد که هوا نتواند اطراف پای شما در جریان باشد.
اگر سطحی که قارچ ها بر روی آن رشد کرده اند را لمس کنید، به راحتی می توانید بیماری را به دیگران انتقال دهید، حتی اگر خود شما دچار عفونت نشوید.
پوشیدن صندل حمام در محل های عمومی مانند رختکن و استفاده از پودر تالک برای خشک نگه داشتن پاها مفید می باشند
بعضی افراد نسبت به دیگران، استعداد بیشتری برای ابتلا دارند که متخصصین علت این موضوع را هنوز نمی دانند. اگر یک بار به این بیماری دچار شدید، احتمال بروز مجدد آن در شما افزایش می یابد.
علائم بیماری چه هستند؟
پای ورزشکار می تواند پا و پوست بین انگشتان پا را دچار سوزش و خارش نماید.
پوست ممکن است دچار کندگی و یا ترک نیز بشود. علائم بستگی به نوع بیماری دارد.
عفونت بین انگشتان: معمولا بین انگشتان چهارم و پنجم اتفاق می افتد. پوست، پوسته پوسته و ترک خورده می شود. برخی از افراد نیز ممکن است دچار عفونت باکتریایی هم زمان نیز باشند که این باعث آسیب بیشتر پوست می شود.
عفونت کف پا: ممکن است با درد کمی بر روی پا شروع شود. سپس پوست ناحیه کف و یا پاشنه پا ضخیم و ترک خورده می شود. در موارد شدید، ناخن های پا مبتلا شده و دچار ضخیم شدن و یا کندگی می شوند. عفونت قارچی ناخن های پا نیاز به درمان جداگانه ای دارد.
نوع تاولی: عفونت معمولا با ایجاد ناگهانی تاول های پر از مایع در زیر پوست شروع می شود. تاول ها معمولا در کف پا هستند، اما می توانند در هر جایی از پوست پاها ظاهر شوند. شما هم چنین می توانید دچار یک نوع عفونت باکتریایی همراه با این نوع از پای ورزشکار شوید.
پای ورزشکار چگونه تشخیص داده می شود؟
در اغلب اوقات، پزشک با نگاه کردن به پاهای شما می تواند بگوید که شما دچار این بیماری شده اید. او هم چنین در مورد علائم و نشانه ها و سابقه هر گونه عفونت قارچی قبلی از شما سوال می کند.
اگر بیماری شما تظاهرات غیر معمول داشته باشد و یا به درمان پاسخ ندهد، پزشک ممکن است نمونه برداری از پوست یا ناخن درگیر را برای بررسی های آزمایشگاهی انجام دهد.
همه مشکلات پوستی در پا، پای ورزشکار نمی باشد. اگر شما فکر می کنید که دچار پای ورزشکار شده اید، اما تا کنون سابقه ای از آن نداشته اید، بهتر است توسط پزشک مورد بررسی و معاینه قرار گیریدبیماری چگونه درمان می شود؟
شما می توانید بسیاری از موارد پای ورزشکار را در خانه با انواعی از لوسیون ها، کرم ها و یا اسپری ها درمان کنید.
در موارد شدید، پزشک ممکن است به شما یک نسخه برای قرص و یا برای داروهایی که باید بر روی پوست شما قرار داده شود بدهد.
استفاده از دارو تا زمانی که پزشک به شما می گوید ضروری است. هم چنین لازم است که پاهای خود را تمیز و خشک نگه دارید، زیرا قارچ ها نیاز به مکان های گرم و مرطوب برای رشد خود دارند.
شما می توانید برخی اقدامات را برای جلوگیری از ابتلای مکرر انجام دهید.
پوشیدن صندل حمام در محل های عمومی مانند رختکن و استفاده از پودر تالک برای خشک نگه داشتن پاها مفید می باشند.
صندل و یا کفش های نسبتا گشاد بپوشید تا رطوبت از اطراف پای شما خارج شود.
بخش سلامت تبیان
پای ورزشکار (athlete’s foot) نوعی عفونت پوست پا است. این عفونت شایع ترین بیماری قارچی پوست در بدن است.
سه نوع اصلی از این بیماری وجود دارد. هر نوع، نقاط مختلف پا را تحت تاثیر قرار می دهد و ممکن است از نظر ظاهری با انواع دیگر متفاوت باشد.
چه عاملی باعث پای ورزشکار می شود؟
پای ورزشکار در اثر رشد نوعی قارچ بر روی پوست و یا در لایه بالایی پوست ایجاد می شود. قارچ ها عمدتا در مکان های گرم و مرطوب، مانند فضای بین انگشتان پا، رشد خیلی بیشتر و راحت تری دارند.
این بیماری به راحتی گسترش می یابد. شما می توانید با لمس انگشتان پا و یا خود پای فرد آلوده به راحتی مبتلا شوید. اما اغلب افراد به دلیل پابرهنه راه رفتن در سطوح آلوده در نزدیکی استخرهای شنا و یا در رختکن ها دچار آن می شوند. سپس قارچ ها در کفش شما شروع به رشد و تکثیر می کنند، به خصوص اگر کفش آن قدر تنگ باشد که هوا نتواند اطراف پای شما در جریان باشد.
اگر سطحی که قارچ ها بر روی آن رشد کرده اند را لمس کنید، به راحتی می توانید بیماری را به دیگران انتقال دهید، حتی اگر خود شما دچار عفونت نشوید.
پوشیدن صندل حمام در محل های عمومی مانند رختکن و استفاده از پودر تالک برای خشک نگه داشتن پاها مفید می باشند
بعضی افراد نسبت به دیگران، استعداد بیشتری برای ابتلا دارند که متخصصین علت این موضوع را هنوز نمی دانند. اگر یک بار به این بیماری دچار شدید، احتمال بروز مجدد آن در شما افزایش می یابد.
علائم بیماری چه هستند؟
پای ورزشکار می تواند پا و پوست بین انگشتان پا را دچار سوزش و خارش نماید.
پوست ممکن است دچار کندگی و یا ترک نیز بشود. علائم بستگی به نوع بیماری دارد.
عفونت بین انگشتان: معمولا بین انگشتان چهارم و پنجم اتفاق می افتد. پوست، پوسته پوسته و ترک خورده می شود. برخی از افراد نیز ممکن است دچار عفونت باکتریایی هم زمان نیز باشند که این باعث آسیب بیشتر پوست می شود.
عفونت کف پا: ممکن است با درد کمی بر روی پا شروع شود. سپس پوست ناحیه کف و یا پاشنه پا ضخیم و ترک خورده می شود. در موارد شدید، ناخن های پا مبتلا شده و دچار ضخیم شدن و یا کندگی می شوند. عفونت قارچی ناخن های پا نیاز به درمان جداگانه ای دارد.
نوع تاولی: عفونت معمولا با ایجاد ناگهانی تاول های پر از مایع در زیر پوست شروع می شود. تاول ها معمولا در کف پا هستند، اما می توانند در هر جایی از پوست پاها ظاهر شوند. شما هم چنین می توانید دچار یک نوع عفونت باکتریایی همراه با این نوع از پای ورزشکار شوید.
پای ورزشکار چگونه تشخیص داده می شود؟
در اغلب اوقات، پزشک با نگاه کردن به پاهای شما می تواند بگوید که شما دچار این بیماری شده اید. او هم چنین در مورد علائم و نشانه ها و سابقه هر گونه عفونت قارچی قبلی از شما سوال می کند.
اگر بیماری شما تظاهرات غیر معمول داشته باشد و یا به درمان پاسخ ندهد، پزشک ممکن است نمونه برداری از پوست یا ناخن درگیر را برای بررسی های آزمایشگاهی انجام دهد.
همه مشکلات پوستی در پا، پای ورزشکار نمی باشد. اگر شما فکر می کنید که دچار پای ورزشکار شده اید، اما تا کنون سابقه ای از آن نداشته اید، بهتر است توسط پزشک مورد بررسی و معاینه قرار گیریدبیماری چگونه درمان می شود؟
شما می توانید بسیاری از موارد پای ورزشکار را در خانه با انواعی از لوسیون ها، کرم ها و یا اسپری ها درمان کنید.
در موارد شدید، پزشک ممکن است به شما یک نسخه برای قرص و یا برای داروهایی که باید بر روی پوست شما قرار داده شود بدهد.
استفاده از دارو تا زمانی که پزشک به شما می گوید ضروری است. هم چنین لازم است که پاهای خود را تمیز و خشک نگه دارید، زیرا قارچ ها نیاز به مکان های گرم و مرطوب برای رشد خود دارند.
شما می توانید برخی اقدامات را برای جلوگیری از ابتلای مکرر انجام دهید.
پوشیدن صندل حمام در محل های عمومی مانند رختکن و استفاده از پودر تالک برای خشک نگه داشتن پاها مفید می باشند.
صندل و یا کفش های نسبتا گشاد بپوشید تا رطوبت از اطراف پای شما خارج شود.
بخش سلامت تبیان
