در علم پزشكي ميان بهبود بيماران و باورهاي آنان ارتباط مستقيم وجود دارد. حتي مي توان گفت كه اغلب بيماري هاي انسان به دليل باورهاي غلطي است كه از كودكي در ذهن او جا گرفته. باور، نه تنها قابليت خلق بيماري و سلامت را دارد، حتي مي تواند باعث مرگ شود.
در اين رابطه وقايع متعددي اتفاق افتاده است كه به دو رويداد اكتفا مي كنيم:
1- يكي از محكومان به اعدام براي يك آزمايش به يكي از دانشمندان سپرده شد. دانشمند به او گفت كه وي را براي اعدام به وي سپرده اند. براي اين منظور اعدامي را به حياط منزلش برد، چشمانش را بسته و هر كدام از دستانش را نيز به يك درخت بست. سپس يك جسم تيز را به مچ دست او كشيد، بدون اينكه رگ دستش قطع شود، اما به او گفت كه رگش را زده است و براي اين كه باور عميق تري در او ايجاد كند، كوزه اي كه قبلا ته آن را سوراخ ريزي كرده بود، پر از آب كرده، كنار او گذاشت، به طوري كه هر چند ثانيه يك قطره آب بر زمين مي چكيد. آن محكوم گمان مي كرد كه صداي چكه هاي خون اوست كه بر زمين مي ريزد. سپس دانشمند براي خواب به اتاقش رفت. صبح كه از خواب بيدار شد، با جنازه بي جان او مواجه گرديد!
2- دو نفر كه يكي بيماري سرماخوردگي و ديگري سرطان خون داشتند، بدون اينكه از نوع بيماري خود اطلاع داشته باشند، همزمان به يكي از بيمارستان هاي آمريكا مراجعه كردند. از هر دو نفر آزمايش خون گرفته شد و براي بررسي به آزمايشگاه ارسال گرديد. پرستار جوان نمونه هاي خون را جابه جا كرد. چند سال بعد پرستار به ياد عمل خود افتاد و از كرده خويش پشيمان شد، به پرونده هاي موجود در بايگاني بيمارستان مراجعه كرد و نشاني آنها را پيدا كرد. ابتدا به منزل فردي كه سرطان خون داشت، مراجعه كرد و در كمال تعجب او را زنده و سالم ديد. از داستان بيماري او در آن زمان پرسيد. وي گفت آن موقع به او گفته اند كه سرماخورده است و به زودي خوب مي شود. سپس به منزل فردي رفت كه سرماخوردگي داشت و فهميد كه 6 ماه پس از مراجعه به بيمارستان به دليل بيماري سرطان خون از دنيا رفته است!
اين دو داستان نمونه كوچكي از عجايب تاثير باور بر انسان است.
بدن، رودخانه اي از انرژي است كه هر لحظه در تغيير است و شكل اين رودخانه را ذهن مي سازد. بدن ما از سلول ها، سلول ها از مولكول ها، مولكول ها از اتم و اتم از انرژي ساخته شده است.
همانند آب كه ظرف به آن شكل مي دهد و در صورت تغيير ظرف، شكل آن عوض مي شود. انرژي نيز توسط ظرف ذهن ما (باورها) شكل گرفته و تبديل به چاقي يا لاغري و بيماري يا سلامت مي گردد.
در بدن ما در هر ثانيه ميليون ها سلول بدن مرده و سلول هاي جديد جاي آنها را مي گيرند. نقشه توليد سلول هاي جديد در اختيار ذهن شماست. هنگامي كه خودتان را فاقد جذابيت و ناسالم بدانيد، توليد سلول هاي جديد به صورت منفي انجام خواهد شد و اگر خودتان را جذاب و سالم فرض كنيد، مي توانيد اين توليد مجدد را به شكلي مثبت تحت تاثير قرار دهيد.
اگر شما مريض هستيد و به آن فكر كرده و در رابطه با آن با ديگران حرف مي زنيد، با اين افكار سلول هاي بيمار بيشتري را توليد خواهيد كرد. افكار و احساسات با نشاط، بدن را سالم و افكار منفي، بدن را پرتنش و سيستم ايمني را ضعيف مي كند.
بدن شما محصول افكار شماست. نوع افكار و احساسات، نسبت كاملا مستقيم با ساختار و جنس بدن انسان دارد. پلاسيبو (دارونما) اثبات اين مدعا ست، چرا كه ثابت شده پلاسيبوها بسته به باور بيماران نسبت به آن، اثرات متفاوت و گاهي اعتقادي را بر جاي گذاشته اند. اين دارو هيچگونه تركيب شيميايي ندارد و كاملا بي اثر است. زماني كه اين دارو را به جاي محرك به افراد افسرده دادند، باعث ايجاد هيجان و انرژي در آنها گرديد. اثر اين دارونما حتي در بيماري هاي جسمي از قبيل سردرد، فشارخون و ... نيز مشاهده شده است.
پس قدرت ذهن در شفادهي به مراتب بيشتر از قدرت داروهاست. آن قدر كه باور تاثير دارو موثر است، خود دارو موثر نيست. دكتر آندرو ويل مي گويد: "اثرات داروها بيشتر مربوط به ذهنيات بيماران است، تا خواص خود دارو." در واقع بيماري يا ناراحتي نشان دهنده شاد و خوش نبودن انسان است (به قول قديمي ها) و مي خواهد به انسان بفهماند كه نياز به تنظيم جهت افكار و احساسات دارد.
اگر بيمار هستيد، با قلبي مطمئن و ايمان راسخ به وجود سلامتي خود ايمان داشته باشد و هر روز فكر و احساس كنيد كه كاملا سالم هستيد و از اين بابت شكرگزار باشيد.
غذاهاي سالم و مقوي (آب، سبزي، ميوه جات و ...) بخوريد، ورزش كنيد و از هواي پاكيزه و تنفس عميق بهره ببريد، فيلم هاي مثبت و شاد ببينيد و از هر چيزي كه در جسم و ذهن شما اثر منفي مي گذارد (تنش، اضطراب، ترس و ...) پرهيز كنيد. ناخوشي (بيماري) نمي توانند در بدني كه حالت سالم و پر احساسي از نظر ذهني قرار گرفته، مدت زيادي دوام بياورد.
يكي از اشتباهات پزشكان يا روان پزشكان، بي اطلاعي از تاثير كلمات و استفاده از كلمات منفي يا زدن برچسب به بيماران است.
پزشكي را درنظر بگيريد كه به بيمارش مي گويد: "يك شربت برايت نوشته ام، اگر باز هم درد داشتي، بيا برايت آزمايش بنويسم." اين جمله اگرچه ممكن است درست باشد، اما تاثير آن دارو را ضعيف مي كند، چرا كه ذهن بيمار به كلمه "باز هم درد" توجه دارد.
اوايل يك دوره آموزشي يكي از شاگردانم براي مشاوره به من مراجعه كرد و گفت كه يك ماه پيش به يك روان پزشك مراجعه كرده و ايشان تشخيص داده كه او داراي افسردگي مزمن است و داروهايي نيز برايش تجويز كرده بود! و از آن روز بي روحيه تر و كسل تر شده است.
من بلافاصله متوجه شدم كه اين برچسب چه بلايي بر سر او آورده و مي آورد.
با لحني محكم و قاطع به او گفتم كه تشخيص دكتر اشتباه بوده و به نظر من شما فردي پرشور، فعال و شاد هستيد.
پس از دقايقي كه با او صحبت كردم و بعضي از تكنيك هاي ذهني (مثلا تكنيك پاك كردن خاطرات ناخوشايند در چند دقيقه) را در مورد او اجرا كردم، روحيه اش بسيار قوي و عالي شد و از آن رو، از لحاظ فكري و شغلي نيز بسيار پيشرفت نمود.
دقت كنيد كه هرگز به ديگران برچسب هاي منفي مانند چاقالو، ني قليان، كودن، افسرده، لجباز، تنبل، دست و پا چلفتي و ... نزنيد. اين كلمات پس از مدتي باعث بروز همين صفات و حالات در شخص مي گردد. پس در مورد خود و ديگران از كلماتي مثبت مانند موفق، سالم، نابغه، قوي، باهوش و ... استفاده كنيد.
"برگرفته از كتاب معجزه ذهن براي رسيدن به آرزوها"
در اين رابطه وقايع متعددي اتفاق افتاده است كه به دو رويداد اكتفا مي كنيم:
1- يكي از محكومان به اعدام براي يك آزمايش به يكي از دانشمندان سپرده شد. دانشمند به او گفت كه وي را براي اعدام به وي سپرده اند. براي اين منظور اعدامي را به حياط منزلش برد، چشمانش را بسته و هر كدام از دستانش را نيز به يك درخت بست. سپس يك جسم تيز را به مچ دست او كشيد، بدون اينكه رگ دستش قطع شود، اما به او گفت كه رگش را زده است و براي اين كه باور عميق تري در او ايجاد كند، كوزه اي كه قبلا ته آن را سوراخ ريزي كرده بود، پر از آب كرده، كنار او گذاشت، به طوري كه هر چند ثانيه يك قطره آب بر زمين مي چكيد. آن محكوم گمان مي كرد كه صداي چكه هاي خون اوست كه بر زمين مي ريزد. سپس دانشمند براي خواب به اتاقش رفت. صبح كه از خواب بيدار شد، با جنازه بي جان او مواجه گرديد!
2- دو نفر كه يكي بيماري سرماخوردگي و ديگري سرطان خون داشتند، بدون اينكه از نوع بيماري خود اطلاع داشته باشند، همزمان به يكي از بيمارستان هاي آمريكا مراجعه كردند. از هر دو نفر آزمايش خون گرفته شد و براي بررسي به آزمايشگاه ارسال گرديد. پرستار جوان نمونه هاي خون را جابه جا كرد. چند سال بعد پرستار به ياد عمل خود افتاد و از كرده خويش پشيمان شد، به پرونده هاي موجود در بايگاني بيمارستان مراجعه كرد و نشاني آنها را پيدا كرد. ابتدا به منزل فردي كه سرطان خون داشت، مراجعه كرد و در كمال تعجب او را زنده و سالم ديد. از داستان بيماري او در آن زمان پرسيد. وي گفت آن موقع به او گفته اند كه سرماخورده است و به زودي خوب مي شود. سپس به منزل فردي رفت كه سرماخوردگي داشت و فهميد كه 6 ماه پس از مراجعه به بيمارستان به دليل بيماري سرطان خون از دنيا رفته است!
اين دو داستان نمونه كوچكي از عجايب تاثير باور بر انسان است.
بدن، رودخانه اي از انرژي است كه هر لحظه در تغيير است و شكل اين رودخانه را ذهن مي سازد. بدن ما از سلول ها، سلول ها از مولكول ها، مولكول ها از اتم و اتم از انرژي ساخته شده است.
همانند آب كه ظرف به آن شكل مي دهد و در صورت تغيير ظرف، شكل آن عوض مي شود. انرژي نيز توسط ظرف ذهن ما (باورها) شكل گرفته و تبديل به چاقي يا لاغري و بيماري يا سلامت مي گردد.
در بدن ما در هر ثانيه ميليون ها سلول بدن مرده و سلول هاي جديد جاي آنها را مي گيرند. نقشه توليد سلول هاي جديد در اختيار ذهن شماست. هنگامي كه خودتان را فاقد جذابيت و ناسالم بدانيد، توليد سلول هاي جديد به صورت منفي انجام خواهد شد و اگر خودتان را جذاب و سالم فرض كنيد، مي توانيد اين توليد مجدد را به شكلي مثبت تحت تاثير قرار دهيد.
اگر شما مريض هستيد و به آن فكر كرده و در رابطه با آن با ديگران حرف مي زنيد، با اين افكار سلول هاي بيمار بيشتري را توليد خواهيد كرد. افكار و احساسات با نشاط، بدن را سالم و افكار منفي، بدن را پرتنش و سيستم ايمني را ضعيف مي كند.
بدن شما محصول افكار شماست. نوع افكار و احساسات، نسبت كاملا مستقيم با ساختار و جنس بدن انسان دارد. پلاسيبو (دارونما) اثبات اين مدعا ست، چرا كه ثابت شده پلاسيبوها بسته به باور بيماران نسبت به آن، اثرات متفاوت و گاهي اعتقادي را بر جاي گذاشته اند. اين دارو هيچگونه تركيب شيميايي ندارد و كاملا بي اثر است. زماني كه اين دارو را به جاي محرك به افراد افسرده دادند، باعث ايجاد هيجان و انرژي در آنها گرديد. اثر اين دارونما حتي در بيماري هاي جسمي از قبيل سردرد، فشارخون و ... نيز مشاهده شده است.
پس قدرت ذهن در شفادهي به مراتب بيشتر از قدرت داروهاست. آن قدر كه باور تاثير دارو موثر است، خود دارو موثر نيست. دكتر آندرو ويل مي گويد: "اثرات داروها بيشتر مربوط به ذهنيات بيماران است، تا خواص خود دارو." در واقع بيماري يا ناراحتي نشان دهنده شاد و خوش نبودن انسان است (به قول قديمي ها) و مي خواهد به انسان بفهماند كه نياز به تنظيم جهت افكار و احساسات دارد.
اگر بيمار هستيد، با قلبي مطمئن و ايمان راسخ به وجود سلامتي خود ايمان داشته باشد و هر روز فكر و احساس كنيد كه كاملا سالم هستيد و از اين بابت شكرگزار باشيد.
غذاهاي سالم و مقوي (آب، سبزي، ميوه جات و ...) بخوريد، ورزش كنيد و از هواي پاكيزه و تنفس عميق بهره ببريد، فيلم هاي مثبت و شاد ببينيد و از هر چيزي كه در جسم و ذهن شما اثر منفي مي گذارد (تنش، اضطراب، ترس و ...) پرهيز كنيد. ناخوشي (بيماري) نمي توانند در بدني كه حالت سالم و پر احساسي از نظر ذهني قرار گرفته، مدت زيادي دوام بياورد.
يكي از اشتباهات پزشكان يا روان پزشكان، بي اطلاعي از تاثير كلمات و استفاده از كلمات منفي يا زدن برچسب به بيماران است.
پزشكي را درنظر بگيريد كه به بيمارش مي گويد: "يك شربت برايت نوشته ام، اگر باز هم درد داشتي، بيا برايت آزمايش بنويسم." اين جمله اگرچه ممكن است درست باشد، اما تاثير آن دارو را ضعيف مي كند، چرا كه ذهن بيمار به كلمه "باز هم درد" توجه دارد.
اوايل يك دوره آموزشي يكي از شاگردانم براي مشاوره به من مراجعه كرد و گفت كه يك ماه پيش به يك روان پزشك مراجعه كرده و ايشان تشخيص داده كه او داراي افسردگي مزمن است و داروهايي نيز برايش تجويز كرده بود! و از آن روز بي روحيه تر و كسل تر شده است.
من بلافاصله متوجه شدم كه اين برچسب چه بلايي بر سر او آورده و مي آورد.
با لحني محكم و قاطع به او گفتم كه تشخيص دكتر اشتباه بوده و به نظر من شما فردي پرشور، فعال و شاد هستيد.
پس از دقايقي كه با او صحبت كردم و بعضي از تكنيك هاي ذهني (مثلا تكنيك پاك كردن خاطرات ناخوشايند در چند دقيقه) را در مورد او اجرا كردم، روحيه اش بسيار قوي و عالي شد و از آن رو، از لحاظ فكري و شغلي نيز بسيار پيشرفت نمود.
دقت كنيد كه هرگز به ديگران برچسب هاي منفي مانند چاقالو، ني قليان، كودن، افسرده، لجباز، تنبل، دست و پا چلفتي و ... نزنيد. اين كلمات پس از مدتي باعث بروز همين صفات و حالات در شخص مي گردد. پس در مورد خود و ديگران از كلماتي مثبت مانند موفق، سالم، نابغه، قوي، باهوش و ... استفاده كنيد.
"برگرفته از كتاب معجزه ذهن براي رسيدن به آرزوها"
