2012/10/07, 09:53 AM
(2012/10/03, 11:16 AM)divanahi نوشته است: راستش اکثر دارو سازان و پزشکان اینور آبی دران به این نتیجه میرسن که دارو در قدم دوم قرار داره..یعنی باید دید چه شد که این شد..........استرس خود خوری و غصه های الکی .....حالا اگه جاش با شادی رقص و اواز و ورزش و خلاصه حال کردن بگذره چی خواهد شد ...................
امتحان کنید جواب میده...
ام اس ! دهنت صاف
منم موافقم و اعتقاد دارم که دارو در مرحله دوم قرار داره. ولی مشکل من تنها عوارض دارو هاست. شاید اگر از اول دارو استفاده نمی کردم قضیه فرق میکرد. الان دارو رو قطع می کردم و صبر می کردم.من الان هیچ مشکلی ندارم جز عوارض دارو. نمی گم با آوونکس مشکل نداشتم چرا عوارض آوونکس کم نبود و متاسفانه این جسم نازک نارنجی من بعد از 2 سال استفاده باز هم عادت نکرده بود و من تا 2 روز با کمی فعالیت تب و درد داشتم و شب تزریق تا صبح نمی خوابیدم و ژلوفنا هم کاری نمی کردن واسم.
ولی الان با سینووکس وضعیتم بدتر شده سر درد همیشگی است و درد هم همیشگی و روز بعد از تزریق حالم اینقدر بد میشه که وقتی می رم سر کار شاید باور نکنین قدرت پاک کردن تخته هم ندارم و آرزو می کنم که ای کاش جسمم یه کوله پشتی بود و راحت می تونستم از رو دوشم برش دارم و خودم راحت حرکت کنم هفته پیش من واقعا آرزو می کردم که یک روح بودم و تنها با روحم تو دنیا زندگی می کردم از دست جسمم خسته شده بودم و به تمام آدمایی که قبراق راه می رفتن حسودیم می شد.
می بینید قضیه فقط استرس نیافتن داروی خارجی و بحث تنها بر سر مقایسه اثر داروها نیست مسئله سازگاری بدن افراده. بماند که پزشکم اصلا به سینووکس اطمینان نداره.من الان با کوچترین کاری از حال میرم و صبرم تموم شده.
با درد بساز چون دواي تو منم، در كس منگر كه آشناي تو منم