2010/08/21, 09:38 AM
سگ ها می توانند سرطان ریه را که بیماری کشنده ای است و روش مناسبی برای تشخیص نشانه های اولیه آن وجود ندارد از طریق بازدم فرد بو بکشند و در مراحل اولیه آن را تشخیص دهند.
به گزارش ایرنا، تارنمای دویچه وله (صدای آلمان) نوشت: در بیماری سرطان ریه، از آنجا که بافت ریه دچار تغییر می شود، کنش و واکنش های درون این ارگان نیز تغییر می یابد، در نتیجه، گازهایی که در بازدم از ریه خارج می شوند، در مقایسه با بازدم ریه فرد سالم، ترکیبات دیگری دارند.
جمعی از پژوهشگران اتریشی بر این باور هستند که سگهای تربیت شده می توانند این تغییر را حس کرده و سرطان ریه را در مراحل اولیه آن تشخیص دهند.
تحقیقات مختلفی که در آنها از سگ های آموزش دیده استفاده شده است، نشان می دهند که این سگ ها به احتمال بسیار زیاد می توانند سرطان ریه را از روی بازدم فرد بیمار تشخیص دهند.
فلیکس هرت، متخصص بیماری های ریوی در دانشگاه هایدلبرگ، به چنین روشی به دیده تردید می نگرد. او پزشکی است که به دستگاه های مجهز و تکنولوژی بیمارستانی بیشتر از پارس یک سگ اعتقاد دارد.
هرت می گوید: برای من هم پذیرفتنی است که این تئوری می تواند درست باشد، اما برای تشخیص بیماری مناسب نیست. اما ورنر گلایش وایت نظر دیگری دارد. او سال ها در اداره پلیس اتریش سگ های یابنده مواد مخدر و مواد منفجره را تربیت کرده است و اکنون با بنیاد تحقیقاتی تربیت سگ های سرطان یاب همکاری می کند. در این بنیاد در یک دوره پنج ماهه سگ هایی تربیت می شوند که پوزه های کشیده و بینی بزرگی دارند.
ورنر گلایش وایت می گوید که پوزه کشیده سلولهای بویایی بیشتری دارد و سگ هایی که پوزه کشیده دارند قوه بوبایی قوی تری دارند و هیچ تردیدی در توانایی سگ هایش ندارد. در پروژه آزمایشی ای که در سال2010 در اتریش انجام شد، سگ های سرطان یاب این بنیاد در 93 درصد موارد به درستی وجود سرطان را تشخیص دادند.
گلایش وایت حتی به موردی اشاره می کند که توانستند یک تومور چند میلی متری را شناسایی کنند. وی در این باره می افزاید: این تومور آن قدر کوچک بود که حتی در عکسبرداری هم مشخص نشده بود، اما به دلیل اینکه سگ ها تومور را بو کشیده بودند و پارس می کردند، فرد دوباره معاینه شد که این بار تومور در دستگاه ماموگرافی کامپیوتری خود را نشان داد.
دویچه وله ادامه داد: کسانی که می خواهند با این روش معاینه شوند، در اینترنت فرم مخصوصی را پر می کنند. سپس بستهای که حاوی یک بالون کوچک و چند شیشه آزمایشگاهی است به آدرس متقاضی ارسال می شود. فرد بایستی ابتدا درون بالون فوت کند، بعد هوای درون بالون را به درون شیشه ها منتقل کند. این شیشه ها حاوی مواد خاصی هستند که با بازدم ترکیب می شوند و آن را حفظ می کنند. شش هفته بعد نتیجه معاینه آماده می شود.
هرت، پزشک متخصص بیماریهای ریوی، معتقد است که این روند صحیح نیست. به گفته او، شیوه ذخیره بازدم که در آن گازهای بازدم با ماده دیگری ترکیب می شوند، ساختار آنها را تغییر می دهد. هرت می افزاید برای تشخیص این ترکیبات در هوای بازدم به دستگاه های مجهز آنالیز نیازاست. نگه داشتن بازدم در ترکیبی که از ریه بیرون آمده بسیار سخت است. برای تشخیص سرطان به دکتر مراجعه کنید.
دویچه وله در پایان خاطر نشان ساخت: با وجود چنین توصیه هایی، روش تشخیص زود هنگام سرطان که توسط بنیاد تربیت سگ های جستجوگر در اتریش عرضه می شود، در چند ماهی که از آغاز آن می گذرد توجه بسیاری را به خود جلب کرده است و اغلب زمانی تشخیص داده می شود که بسیار رشد کرده است.
به گزارش ایرنا، تارنمای دویچه وله (صدای آلمان) نوشت: در بیماری سرطان ریه، از آنجا که بافت ریه دچار تغییر می شود، کنش و واکنش های درون این ارگان نیز تغییر می یابد، در نتیجه، گازهایی که در بازدم از ریه خارج می شوند، در مقایسه با بازدم ریه فرد سالم، ترکیبات دیگری دارند.
جمعی از پژوهشگران اتریشی بر این باور هستند که سگهای تربیت شده می توانند این تغییر را حس کرده و سرطان ریه را در مراحل اولیه آن تشخیص دهند.
تحقیقات مختلفی که در آنها از سگ های آموزش دیده استفاده شده است، نشان می دهند که این سگ ها به احتمال بسیار زیاد می توانند سرطان ریه را از روی بازدم فرد بیمار تشخیص دهند.
فلیکس هرت، متخصص بیماری های ریوی در دانشگاه هایدلبرگ، به چنین روشی به دیده تردید می نگرد. او پزشکی است که به دستگاه های مجهز و تکنولوژی بیمارستانی بیشتر از پارس یک سگ اعتقاد دارد.
هرت می گوید: برای من هم پذیرفتنی است که این تئوری می تواند درست باشد، اما برای تشخیص بیماری مناسب نیست. اما ورنر گلایش وایت نظر دیگری دارد. او سال ها در اداره پلیس اتریش سگ های یابنده مواد مخدر و مواد منفجره را تربیت کرده است و اکنون با بنیاد تحقیقاتی تربیت سگ های سرطان یاب همکاری می کند. در این بنیاد در یک دوره پنج ماهه سگ هایی تربیت می شوند که پوزه های کشیده و بینی بزرگی دارند.
ورنر گلایش وایت می گوید که پوزه کشیده سلولهای بویایی بیشتری دارد و سگ هایی که پوزه کشیده دارند قوه بوبایی قوی تری دارند و هیچ تردیدی در توانایی سگ هایش ندارد. در پروژه آزمایشی ای که در سال2010 در اتریش انجام شد، سگ های سرطان یاب این بنیاد در 93 درصد موارد به درستی وجود سرطان را تشخیص دادند.
گلایش وایت حتی به موردی اشاره می کند که توانستند یک تومور چند میلی متری را شناسایی کنند. وی در این باره می افزاید: این تومور آن قدر کوچک بود که حتی در عکسبرداری هم مشخص نشده بود، اما به دلیل اینکه سگ ها تومور را بو کشیده بودند و پارس می کردند، فرد دوباره معاینه شد که این بار تومور در دستگاه ماموگرافی کامپیوتری خود را نشان داد.
دویچه وله ادامه داد: کسانی که می خواهند با این روش معاینه شوند، در اینترنت فرم مخصوصی را پر می کنند. سپس بستهای که حاوی یک بالون کوچک و چند شیشه آزمایشگاهی است به آدرس متقاضی ارسال می شود. فرد بایستی ابتدا درون بالون فوت کند، بعد هوای درون بالون را به درون شیشه ها منتقل کند. این شیشه ها حاوی مواد خاصی هستند که با بازدم ترکیب می شوند و آن را حفظ می کنند. شش هفته بعد نتیجه معاینه آماده می شود.
هرت، پزشک متخصص بیماریهای ریوی، معتقد است که این روند صحیح نیست. به گفته او، شیوه ذخیره بازدم که در آن گازهای بازدم با ماده دیگری ترکیب می شوند، ساختار آنها را تغییر می دهد. هرت می افزاید برای تشخیص این ترکیبات در هوای بازدم به دستگاه های مجهز آنالیز نیازاست. نگه داشتن بازدم در ترکیبی که از ریه بیرون آمده بسیار سخت است. برای تشخیص سرطان به دکتر مراجعه کنید.
دویچه وله در پایان خاطر نشان ساخت: با وجود چنین توصیه هایی، روش تشخیص زود هنگام سرطان که توسط بنیاد تربیت سگ های جستجوگر در اتریش عرضه می شود، در چند ماهی که از آغاز آن می گذرد توجه بسیاری را به خود جلب کرده است و اغلب زمانی تشخیص داده می شود که بسیار رشد کرده است.
"چقدر ابد زمان اندکی ست برای آنکه به کفایت کنارت باشم...
