تاریخ انتشار: ۰۶ دی ۱۳۹۳
توصیه های استاد دانشگاه پزشکی آیووا آمریکا به مبتلایان ام اس/ بیماری ام اس را به زانو در آوردم
کمتر کسی در ایران
دکتر والس را می شناسد و با داستان زندگی و مبارزات او آشناست.
بهاره استیری- چندی پیش کتابی با عنوان "
پروتکل والس: چگونه توانستم بیماری ام اس پیشرونده ام را با اصول پالئو و پزشکی کاربردی شکست دهم ؟" توجه مرا به خود جلب کرد. شکست دادن بیماری ام اس ؟!! حتی افرادی هم که آشنایی زیادی با علم پزشکی ندارند می دانند که ام اس یک بیماری پیشرونده و غیرقابل درمان است و با وجود پیشرفت های چشمگیر دو دهه اخیر جهت درمان و کنترل این بیماری هنوز هیچ روش درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد و داروها و روش های درمانی موجود در حال حاضر تنها تا حدودی سرعت پیشرفت بیماری را کاهش داده و علایم بیماران را بهبود می بخشند.
با این تفاسیر دانستن اینکه کسی توانسته باشد با این بیماری مقابله کند بسیار جالب توجه خواهد بود.و نکته جالب تر اینکه رویکرد درمانی این کتاب نه تنها برای بیماران مبتلا به ام اس بلکه به طور کلی برای تمام بیماری های خودایمنی مزمن مطرح شده بود.
در مقدمه این کتاب آمده بود باور داشتم که شکست ناپذیرم. سپس در سال 2000 متوجه شدم که مبتلا به بیماری ام اس هستم. پس از ده ها سال نادیده گرفتن علایم نامحسوسی که به تدریج پیشرفت می کردند بالاخره باید این واقعیت را می پذیرفتم آن هم زمانیکه بیماری جای پای خود را در سیستم عصبی مرکزی ام به جای گذاشته بود! سیر نزولی بیماری ام به سرعت پیش می رفت. پس از دو سال از تشخیص اولیه قادر به بازی کردن با فرزندانم نبودم!در پاییز سال 2003 رفت و آمد در اتاق های بیمارستان طی راندهای آموزشی ام مرا خسته می کرد و در نهایت در تابستان سال 2004 عضلات پشت و شکمم به حدی ضعیف شده بودند که مجبور شدم از صندلی چرخدار استفاده کنم!علی رغم درمان های تهاجمی که انجام می گرفت بیماری من به سرعت پیشرفت می کرد به طوری که در سال 2007 بیشتر اوقات من بر روی صندلی چرخدار می گذشت.
به عنوان یک پزشک مجبور بودم این بیماری را درمان کنم و به عنوان یک بیمار باید راهی برای نجات زندگی ام می یافتم. همانند تمام پزشکان ابتدا سراغ روش های درمان دارویی و جراحی رفتم ولیکن آشکارا مشاهده کردم نه تنها بهبودی حاصل نمی شد که سیر نزولی بیماری همچنان ادامه داشت!
پس از آن دکتر والس مطالعات خود را برای یافتن روش درمانی برای بیماریش آغاز می کند وهم زمان نتایج به دست آمده از این تحقیقات را بر روی خود نیز آزمایش کرده و بالاخره در سال 2007 تلاش های شبانه روزی وی به ثمر می رسد. دکتر والس می تواند بدون استفاده از صندلی چرخ دار راه برود و طی یک سال بعد از آن وی قادر است مسیر خانه تا دانشکده را با دوچرخه بپماید.
دکتر والس نتایجی را که در این مدت به دست آمده بود در سال 2011 در قالب پروتکل والس ارائه می کند و پس از آن کتاب وی در همین زمینه نیز به چاپ می رسد. اساس روش درمان در پروتکل والس رژیم غذایی پالئو است. والس این رژیم غذایی را بر اساس نتایج به دست آمده از آخرین تحقیقات انجام شده در زمینه بیماری های خودایمنی و بیولوژی مغز انسان تغییر داده و در کنار برنامه های ورزشی مناسب در قالب پروتکل والس ارائه می دهد. هم اکنون وی در موسسه والس مشغول آموزش و استفاده از این روش درمانی نه تنها برای مبتلایان به ام اس که برای اکثر بیماری های خودایمنی مزمن است.
نامه نیوز در مصاحبه ای ایمیلی با دکتر تری والس پزشک و متخصص بیماری های داخلی و همچنین استاد کالج پزشکی ایالت آیووا ایالات متحده آمریکا و از جمله مبتلایان به این بیماری لاعلاج، به بررسی نحوه مقابله بیماران با ام اس پرداخته است که در ادامه مطالعه می فرمایید:
لطفا برای ما توضیح دهید با تشخیص این بیماری چگونه مقابله کردید؟ با توجه به اینکه شما پزشک هستید و از ماهیت پیشرونده این بیماری آگاه بودید.
وقتی برای اولین بار تشخیص این بیماری در مورد من قطعی شد پس از جستجوی بسیار بهترین مرکز پزشکی را که می توانستم برای درمان بیماری ام پیدا کردم .جدیدترین داروهای موجود در آن زمان را دریافت کردم. حتی داروی بیولوژیک تایسابری که به تازگی وارد بازار شده بود و سالیانه 40000 دلار برای من هزینه داشت. با این وجود سیر نزولی بیماری ام همچنان ادامه داشت و اینجا بود که تصمیم گرفتم علوم پایه پزشکی را که سالها قبل در دانشکده پزشکی فرا گرفته بودم دوباره مطالعه کنم.طی 5 سال پس از آن من مشغول مطالعه و تجربه مطالعاتم بر روی خودم بودم و نتیجه پژوهش ها و تجربیات من تدوین پروتکل والس بود.
در مورد پروتکل والس توضیح دهید و اینکه چگونه با رژیم پالئو آشنا شدید؟
رژیم غذایی و برنامه هایی که در این پروتکل وجود دارد در واقع برای بهبود عملکرد مغز واجزای میتوکندریایی سلول های بدن طراحی شده است.من از طریق دکتر لورن کوردین(متخصص تغذیه و از پیشگامان در استفاده از رژیم پالئو) با رژیم پالئو آشنا شدم سپس با تلفیق نتایج مطالعاتم با اصول پزشکی کاربردی و رژیم پالئو پروتکل والس شکل گرفت همزمان من نتایج به دست آمده ام را بر روی خودم پیاده کرده و به تدریج سیر بهبودی بیماری ام آغاز شد.
دکتر والس! شما در کتابتان عنوان می کنید که اصول مطرح شده در پروتکل والس نه تنها برای بیماران مبتلا به ام اس بلکه برای اکثر بیماری های مزمن خودایمنی مفید خواهد بود با توجه به تجربیاتتان در موسسه والس استفاده از این پروتکل تا چه در حد بهبودی بیمارانتان موثر بوده است؟
خوب باید بگویم که این روش برای تقریبا تمام انواع بیماری های مزمنی که در کلینیک با آنها سر و کار دارم بسیار موثر بوده است بیماری هایی از قبیل: دیابت- چاقی- فشار خون- اختلالات مرتبط با بهداشت روان-آسیب های مغزی- پارکینسون- زوال شناختی اولیه و بیماری های خود ایمنی بدن.
آیا این پروتکل برای تمام انواع بیماری ام اس در هر مرحله ای از پیشرفت آن موثر است؟
از آنجایی که اساس عملکرد این روش درمانی بهبود عملکرد سلول های بدن است مسلما برای کنترل مالتیپل اسکلروزیز در تمام مراحل بیماری موثر خواهد بود و در واقع تجربیات خود من از زمانی آغاز شد که وارد مرحله ای شده بودم که بیماری به سرعت در حال پیشرفت بود به طوریکه در عرض سه سال مجبور به استفاده از صندلی چرخدار گشتم با این وجود به کارگیری مداوم و درست از پروتکل والس به طور چشمگیری وضعیت مرا تغییر داد.
با توجه به تغییرات جغرافیایی عمده ای که بین کشورهای آسیایی و غربی وجود دارد به نظر شما استفاده از این پروتکل محدودیت جغرافیایی خاصی دارد؟
مسلما باید توجه داشت که رژیم غذایی پیشنهادی پروتکل ما زمانی بهترین کارایی و اثربخشی را خواهد داشت که با منابع غذایی محلی و خاص هر منطقه آب و هوایی و جغرافیایی تطبیق داده شود.
متاسفانه بیماران در کشورهای در حال توسعه در دسترسی به داروهای این بیماری تا اندازه ای دچار مشکل هستند.(هرچند خوشبختانه کشور ما در سالهای اخیر موفق به تولید داروی سینووکس شده است که وضعیت بیماران را به طرز چشمگیری بهبود بخشیده است) با این وجود تعدادی از داروهایی که به تازگی وارد بازار شده اند هنوز وارد این کشورها نشده و از طرفی قیمت این داروها بسیار بالا بوده و برای تمام بیماران قابل دسترسی نیستند با در نظر گرفتن این مسائل به نظر شما درمان دارویی تا چه حد در کنترل و جلوگیری از پیشرفت بیماری موثر است؟
اثرات داروهای تولید شده در دهه های اخیر غیر قابل انکار است ولی باید در نظر داشت داروها عمدتا در فاز حاد بیماری و جهت کنترل علایم بیماری مورداستفاده قرار می گیرند.داروها به ندرت در بهبود شرایطی از قبیل: کمبود های تغذیه ای و تغذیه ناکافی-حساسیت های غذایی- مسمومیت ها- ورزش نکردن و استرس های مزمن تاثیرگذار هستند.در مورد ام اس نیز به نظر من شیوه درست زندگی و رژیم غذایی صحیح به اندازه درمان دارویی حائز اهمیت هستند.
به نظر شما ورزش (ورزش هایی نظیر:یوگا-آیروبیک-بدن سازی-شنا و ...) به صورت مداوم در جلوگیری از پیشرفت بیماری موثر است؟
مسلما. ورزش قسمتی از برنامه پروتکل ماست. فقط باید توجه داشت ورزشی که برای هر بیمار در نظر گرفته می شود باید متناسب با شرایط و توانایی جسمی هر بیمار طراحی شود.
در برخورد با بیماران مبتلا به ام اس در بیمارستان به وضوح افسردگی و ناامیدی را در این بیماران مشاهده کرده ام. با توجه به این مسئله که میزان افسردگی در این بیماران نسبتا بالاست آیا شما روان درمانی را برای بیماران توصیه می کنید؟
بله مسلما روان درمانی با یک روان درمانگر ماهر در این زمینه می تواند در بهبود شرایط بیماران بسیار تاثیرگذار باشد. در کشور ما این جنبه از زندگی بیماران بسیار مورد توجه است.
می دانیم که اکثر بیماران در زمان تشخیص بیماری شان بسیار جوان هستند. شما چه توصیه ای برای افرادی دارید که به تازگی با این مشکل مواجه شده اند؟
در کنار برنامه درمانی به رژیم غذایی صحیح و شیوه درست زندگی بسیار توجه داشته باشند. این مهم ترین و موثرترین فاکتور در مقابله با بیماری های مزمن است.
دکتر والس شما آینده ام اس را چگونه پیش بینی می کنید؟ با توجه به پیشرفت های چشمگیر آن در دهه های اخیر.
خوشبختانه امروزه توجهات بیشتری بر روی عللی از قبیل رژیم های غذایی و شیوه زندگی صحیح موثر بر این بیماری متمرکز گشته عللی که به نظر من از فاکتور های اساسی شکل گیری بیماری های مزمن هستند. مسلما در صورتیکه وقت و بودجه بیشتری صرف این مطالعات گردد نتایج قابل توجهی در پی خواهد داشت.
و در پایان پیام شما برای مبتلایان به این بیماری در کشور من چیست؟
موثرترین و مهم ترین کاری که مبتلایان به ام اس باید انجام دهند از نظر من فراهم کردن شرایط یک زندگی سالم است.زندگی سالم از تمام جنبه ها: رژیم غذایی صحیح (خوردن میوه و سبزیجات بیشتر و حذف شکر و آرد سفید از رژیم غذایی و خوردن پروتئین های با کیفیت بالا) ورزش مداوم و مرتب- تمرین هایی جهت کاهش و مقابله با استرس- پرورش دادن روابط خانوادگی و دوستانه – اجتناب از مواد شیمیایی صنعتی نظیر آفت کش ها و حشره کش ها. و آرزوی سلامتی برای تمام بیماران مبتلا به این بیماری.
لینک خبر