[anaram]

همون یارو که طفلی بچه رو از پنجره داشت میداد تو
یه لحظه نمیدونم چه طوری شد این و تو راه تصور کردم .... بعد یه هو خندم گرفت ... بعد به هو همه نگام کردن .
منم اینجوری نگاشون کردم

واي سينا عينه خودم . اصن ميدوني چيه؟ من گاهي كه نه هميشه دارم با خودم خاطراتم رو ( اون خنده داراشو ) نشخوار ميكنم
واي خيلي باحاله وقتي از زوايايه مختلف به ماجرا نگاه ميكني . تو تويه عالمه خودتي ، بعد از يه مدت ميبيني نيشت تا بنا گوش وازه و داري كر كر ميخندي . حتي گاهي تويه خواب اين اتفاق ميوفته و بعد اسمت بعنوان يه آدمه خوش خنده در ميره . در حاليكه تو اصلن عمدي نداري