[نسترنى]

التهاب چشمی( optic nouritis)

التهاب چشمی ممکن است اولین تظاهر باشد. به دلیل ماهیت گذارای نقص بینایی و فقدان یافته های فیزیکی,گاهی شکایت انها
به عنوان هیستری( تمارض به بیماری) تشحیص داده میشود. ممکن است حمله های عود کننده وجود داشته باشند و چشم دیگر معمولا درگیر میشود. به طور کلی میزان شیوع نوریت اپتیک در بیماری ام اس90% است و شناسایی گرفتاری علامت دار یا تحت بالینی عصب اپتیک سرنخ مهمی است.
اعصاب بینایی با انتقال نور و تصویرها به مغز در بینایی نقش دارند. وجود این بیماری در افراد به معنای ابتلای قطعی به مولتیپل اسکلروزیس نمیباشد. شروع حاد هریک از علائم زیر میتواند نشانه ای از عارضه فوق باشد:
1- دید تار
2- دید خاکستری
3- نابینایی در یکی از چشمها
.
تحت تاثیر قرارگرفتن و درد در هردو چشم معمولا نادر میباشد. چند روز قبل از بهبودی عارضه ، معمولا وضعیت بینایی بدتر میشودو از شروع علائم تا بهبود علائم آن 12-4 هفته طول میکشد. درمان علائم به وسیله استروئیدهای خوراکی یا تزریقی برای کنترل التهاب میباشد.

دوبینی (Double Vision ): شکایتی شایع در مراحل اولیه است که اغلب ناشی از گرفتار شدن یک قسمت مغز است. معمولا دوبینی در نگاه به کناره های سمت راست و چپ رخ میدهد. این حالت زمانی اتفاق می افتد که تطابق جفت ماهیچه های مخصوص کنترل حرکت چشم در اثر ضعف در یک یا چند ماهیچه از بین میرود . دوبینی اغلب بدون درمان پزشکی خاصی بهبود میابد.

حرکت کنترل نشده چشم (Uncontrolled Eye Movements ) : حرکت کنترل نشده افقی یا عمودی چشم تحت عنوان نیستاگوموس یکی دیگر از علائم شایع در بیماری ام اس میباشد. نیستاگوموس به صورت خفیف و یا شدید و آسیب رسان به بینایی میتواند باشد . درمان هایی برای کنترل و بهبود عوارض ناشی از نیستاگوموس گزارش شده است.

نابینایی موقت ( Temporary Blindness ) : این حالت در یک چشم و در زمان حمله بیماری مولتیپل اسکلروزیس میتواند ایجاد شود. حمله بیماری به صورت عود ناگهانی علائم قبلی و یا پیدایش علائم جدید میباشد که حداقل 24 ساعت طول میکشد و فاصله این حمله از حمله بعدی حداقل 1 ماه میباشد. نابینایی موقت نیز از عوارض التهاب عصب بینایی میباشد.

تاری دید : یکی از علائم شایع بیماری ms تاری دید یک چشم است که گاهی تا از دست دادن کامل بینایی در آن چشم پیش می رود. معمولاً تاری دید همراه با درد کره چشم است . تاری دید ظرف چند ساعت تا چند روز ایجاد می شود و معمولاً بعد از چند هفته و چندماه بتدریج بهتر می شود.
این حالت در اثر آسیب غلاف میلین در مسیر عصب بینایی چشم ایجاد می شود.