[الی کوچولو]

داروی Pentoxifylline یک مشتق گزانتین می باشد که در درمان بیماری های عروق محیطی کاربرد دارد اگرچه اغلب جزء گروه وازودیلاتورها طبقه بندی می شود ولی فعالیت اولیه آن کاهش ویسکوزیته خون می باشد که احتمالاً از طریق اثر بر قابلیت تغییر شکل گلبولهای قرمز و چسبندگی و تجمع پلاکتی می باشد. این دارو باعث افزایش جریان خون در بافت های ایسکمیک و بهبود اکسیژن رسانی بافتی در بیماران دچار به بیماری های عروق محیطی و بهبود اکسیژن رسانی کورتکس مغز و مایع مغزی نخاعی در اختلالات عروقی مغز می شود. Pentoxifylline همچنین باعث مهار تولید سیتوکین ها و فاکتور آلفای نکروز کننده تومور( TNFالفا )می شود که این خصوصیت در مورد تعدادی از بیماری ها تحت بررسی است.
در درمان بیماری های عروق محیطی دوز معمول آن mg400، 3 بار در روز و به صورت خوراکی از فرم دارو با آزادسازی اصلاح شده می باشد که جهت دوز نگهداری و یا در مواردی که عوارض جانبی مشکل ساز می باشند به mg400، 2 بار در روز کاهش می یابد. دوزهای تجویزی می بایست با غذا مصرف شوند تا از اختلالات گوارشی کاسته شود همچنین در بیماریهای کبدی و کلیوی نیاز به کاهش دوز پیدا می شود. آثار سودمنددارو تا 2 الی 8 هفته بعد از شروع درمان ظاهر نمی شوند.