2014/07/28, 08:32 AM
نزدیک تر بیا،همدل و همدرد آشنای من تویی که ام اس و مشکلاتش را با تمام وجود درک کرده ای.تویی که یقین داری،انتهای شب های تاریک،خورشید بی صبرانه منتظر آمدن است.حق میدهم گاهی غمگین شوی.گاهی گاهی در گوشه تنهایی ات خلوت کنی و اشک بریزی.میدانم،گاهی محدودیت ها آزارت میدهند،اما تو با همین محدودیت ها،میتوتنی،همان طور که تاکنون اثبات کرده ای.دنیایت به آخر نرسیده،غمگین مباش.تو همان آدم قبلی هستی که حالا قوی تر شده است راهمبارزه را آموخته است و میداند چگونه با مشکلات گلاویز شود و برنده میدان باشد.تو حتی اگر قهرمان زندگی دیگران نباشی،برای زندگی خودت قهرمان بزرگی هستی.پس باش ومبارزه کن.
