[earth]

مریم،
چون می دونم تو(شفایافته) روزگاری که من پر از انرژی مثبت بودم رو به خاطر داری چند کلامی رو باهات حرف می زنم، اگرچه زدم زیر قول خودم به خودم. اون روزها که من پر از انرژی مثبت اومده بودم اینجا و احساس می کردم شاید بشه از این طریق گامی جهت بهبود کیفیفت زندگی بیماران ام اس برداشت از کف دوستانی که دیر اومدند رفت، چون الان به غیر از انرژی منفی دیگه چیزی برام نمونده. برام جالبه مریم چطوری می خوای املاتو درست بنویسی از روی دیکته ای که غلطه. عزیزم درسته که من، خدا رو شکر مشکل جدی نداشته و ندارم و امیدوارم که تا آخر عمر هم به همین منوال پیش بره، ولی این دلیل نمی شه که فکر کنم هیچ احتمالی برای رخ دادن هیچ اتفاقی وجود نداشته باشه. اتفاقن یکی از کسانی که در مورد طلا و مس برعکس اکثر دوستان نظر خیلی منفی نداشت من بودم. درسته که ما باید خودمون رو گول نزنیم و بدترین حالت رو هم درنظر بگیریم که در صورت وقوع خیلی غافلگیر نشیم ولی این دلیل نمی شه که هر غلطی رو بپذیریم. اگر دوستان کمی به خودشان زحمت داده بودند و روز هم اندیشی هیئت مدیره انجمن ام اس و بیماران تشریف می اوردند می دیدند که اونجا هم حرفی رو که باید بزنم و زدم. قابل توجه کسانی که با نوشته ای نه شایسته من و دیگران رو خطاب قرار داده بودند که به غیر از انتقاد چه کردیم برای اهداف سایت (قابل ذکر است که نوشتم که این انتقاد نیست اعتراض است) اگرچه اونجا هم بودند کسانی که خیلی سطحی بی هیچ تاملی صحبتهای جانبی داشتند (به جای اصل مطلب چسبیدند به ازدواج مبتلایان به ام اس). درسته که سرسوزنی از آنچه که در سرم بود تحقق نیافت و دست آخر هم یکی از دوستان به جای گرفتن اصل مطلب داشت نهایت تلاش رو در تنویر افکار من می کرد. به هر حال ام اس هم اگه می تونه باعث رشد و بالندگی کس یا کسانی بشه چرا که نشه؟ چیزی که آتیش به جون من زد بی مسئولیتی جماعت صدا و سیما بود که زحمت نداده بود به خودش کمی در این زمینه مطالعه کنه. این برنامه نه به خاطر نشان دادن شرایط ناجور ام اس بلکه به خاطر غلط نشان دادن و اشتباه بودن موضوع مورد اعتراض بود. که این را هم خود آقای قمی که نمی دونم چه سمتی دارند (در انجمن ام اس) باهاش هم نظر بود با من. اولین چیزی که از این جمع خواستم این بود که اول بگن من چه توقعاتی می تونم داشته باشم تا بعد صحبت کنم. در جوابم گفته شد که جالبه شما خودت به عنوان یه بیمار ام اس که شش سال هم هست این بیماری رو داری هنوز نمی دونی که ما چه می کنیم (خبر نداره که همین افکار که حالا گیرم که ما هم بریم انجمن چه فایده ای داره مانع از این شده که من بیشتر از دوبار اونم از سر اجبار برم انجمن). به هرجهت انجمن ام اس ایران داره اسم بیماری منو یدک می کشه و با این عنوان داره یه سری امتیازات رو می گیره. این حق منه که ازش بخوام به جام حرف بزنه. کسانی از طرف من اونجا نماینده هستند که جالبه چشم دیدن همدیگرو ندارند بعد می خوان برن مثلن برای من حق و حقوق مطالبه کنند. شما از نماینده هاتون اونجا خبر دارید؟ می دونید بجای صرف انرژی برای گرفتن حق وحقوق شما عین دو رقیب برای همدیگه دارند سنگ تموم می گذارن.