[نازلی]

سلام دوباره پست قبلی گفتم حالم خوبه نه اینکه از اول بیماریم خوب بوده نه من وقتی ام اسم تشخیص داده شد حالم بد بود تعادل نداشتم چشمم شدید تار بود و اگه بخوام مشکلات اون موقع رو بگم چند صفحه میشه ولی به همه اطرافیانم گفتم ام اس دارم خب اونها ناراحت شدند ولی با بیماری مبارزه کردم حتی در بدترین حمله ها روحیه ام بالا بود در همون موقع هم گفتم عالیم ، بیچاره ام اس دیگه کم آورده میره آروم یه گوشه میشینه وقتی من با گز گز دست و پا میرم استخر و به روی خودم نمی ارم و سلامت میام بیرون دیگه ام اس چاره ای نداره عقب نشینی کنه فقط روحیه باید بالا باشه داروها فقط جلوی زیاد شدن بیماری رو میگیرند ولی روحیه بالا و مقاومت در برابر اون بیماری رو به زمین میزنه پس این خودمون هستیم که باید تلاش کنیم برای بهتر شدنمون و عوض شدن دید جامعه اونموقع مردم متوجه می شوند که ام اس بیماریه که قابل درمان و ترسناک نیست خودتون باید دید رو عوض کنید همین ، مثل دوچرخه سوارانمون که همت کردند برای شناساندن ام اس به جامعه درسته بیمارانی داریم که خیلی بیماریشون پیشرفته است ولی اونها هم با روحیه خوب می تونند بیماریشون رو بهتر کنترل بکنند دوستتون دارم