2012/05/05, 11:49 AM
برخی اوقات جراحان، یک بیمار را با تشخیص وجود یک بخش ملتهب در شکم، بیهوش می‌کنند و به اتاق عمل می‌برند، اما هیچ جای ملتهبی را پیدا نمی‌کنند. در این گونه مواقع اولین کاری که می‌کنند این است که آپاندیس او را برمی‌دارند؛ هر چند که عفونی یا ملتهب نشده باشد و مشکلی در آن نباشد.
این طرز برخورد با آپاندیس (عضو کرم مانند متصل به روده بزرگ) به این دلیل است که فکر می کنند آپاندیس هیچ خاصیتی جز ایجاد التهاب و دردسر در داخل شکم ندارد و اگر امروز صدایش در نیامده است، فردا حتما در خواهد آمد. بنابراین هر چند هنوز مشکلی ایجاد نکرده، ولی بهتر است آن را برداریم تا از شرش راحت شویم.
اما تحقیقات بیشتر، باعث ارائه یک تئوری جدید در این باره شده است که می گوید: آپاندیس مسئول تولید و حفظ باکتری‌های مفید در روده بزرگ است.
این گروه از محققان اعلام کرده‌اند که هر چند ممکن است در مواردی آپاندیس ملتهب شود و نیاز فوری به جراحی پیدا کند، ولی این دلیل نمی‌شود که از عملکرد این عضو غافل باشیم.
این زائده کرم مانند، بهترین جا برای نگهداری باکتری‌هایی است که برای هضم غذا مفیدند.
هنگامی که یک اسهال شدید، مانند وبا، یا دیسانتری (اسهال خونی) رخ می‌دهد، آپاندیس پناهگاه باکتری‌های مفید روده می‌شود تا از بین نروند. به این ترتیب بعد از بهبودی اسهال، این باکتری‌ها می‌توانند مجددا از پناهگاهشان خارج شوند و فعالیت‌شان را از سر بگیرند.
بیماری آپاندیسیت (التهاب آپاندیس)، از علل شایع وضعیتی به نام "شکم حاد" در بیمارانی است که به اتاق عمل می‌روند و شکمشان برای جراحی باز می‌شود. این بیماری، در عین حال که نسبتا شایع است، اما به دلیل تشخیص سخت و گمراه کردن پزشکان و جراحان، به "روباه شکم" هم معروف است.
با این حال، دانشمندان تاکید دارند آپاندیس ملتهب یا عفونی باید فورا با جراحی از بدن خارج شود، زیرا در این حالت، به مرکز تجمع سلول های عفونی و چرکی تبدیل می شود که با پاره شدن می‌تواند سراسر شکم را آلوده کند، حتی عفونت می تواند به خون راه یابد و باعث مرگ بیمار شود.
به همین علت این تئوری به هیچ وجه، درآوردن این عضو را با جراحی در هنگام التهاب رد نمی‌کند.
این تئوری، فقط این نگرش را رد می کند که "آپاندیس را اضافی و بی فایده و دردسرساز می‌داند" و توصیه می‌کند فقط در موارد ضروری از بدن خارج شود.
سایر محققان، به این تئوری روی خوش نشان داده‌اند و می‌گویند شاید تحقیقات بیشتر بتواند مشخص کند که اعضای دیگر بدن هم همین نقش را در بدن ایفا می نمایند؛ اعضایی مانند لوزه‌ها، که هم اکنون فقط در موقع التهاب خودی نشان می‌دهند و توجه جراحان را به خود جلب می‌کنند.
دکتر فرنوش صفوی فر
این طرز برخورد با آپاندیس (عضو کرم مانند متصل به روده بزرگ) به این دلیل است که فکر می کنند آپاندیس هیچ خاصیتی جز ایجاد التهاب و دردسر در داخل شکم ندارد و اگر امروز صدایش در نیامده است، فردا حتما در خواهد آمد. بنابراین هر چند هنوز مشکلی ایجاد نکرده، ولی بهتر است آن را برداریم تا از شرش راحت شویم.
اما تحقیقات بیشتر، باعث ارائه یک تئوری جدید در این باره شده است که می گوید: آپاندیس مسئول تولید و حفظ باکتری‌های مفید در روده بزرگ است.
این گروه از محققان اعلام کرده‌اند که هر چند ممکن است در مواردی آپاندیس ملتهب شود و نیاز فوری به جراحی پیدا کند، ولی این دلیل نمی‌شود که از عملکرد این عضو غافل باشیم.
این زائده کرم مانند، بهترین جا برای نگهداری باکتری‌هایی است که برای هضم غذا مفیدند.
هنگامی که یک اسهال شدید، مانند وبا، یا دیسانتری (اسهال خونی) رخ می‌دهد، آپاندیس پناهگاه باکتری‌های مفید روده می‌شود تا از بین نروند. به این ترتیب بعد از بهبودی اسهال، این باکتری‌ها می‌توانند مجددا از پناهگاهشان خارج شوند و فعالیت‌شان را از سر بگیرند.
بیماری آپاندیسیت (التهاب آپاندیس)، از علل شایع وضعیتی به نام "شکم حاد" در بیمارانی است که به اتاق عمل می‌روند و شکمشان برای جراحی باز می‌شود. این بیماری، در عین حال که نسبتا شایع است، اما به دلیل تشخیص سخت و گمراه کردن پزشکان و جراحان، به "روباه شکم" هم معروف است.
با این حال، دانشمندان تاکید دارند آپاندیس ملتهب یا عفونی باید فورا با جراحی از بدن خارج شود، زیرا در این حالت، به مرکز تجمع سلول های عفونی و چرکی تبدیل می شود که با پاره شدن می‌تواند سراسر شکم را آلوده کند، حتی عفونت می تواند به خون راه یابد و باعث مرگ بیمار شود.
به همین علت این تئوری به هیچ وجه، درآوردن این عضو را با جراحی در هنگام التهاب رد نمی‌کند.
این تئوری، فقط این نگرش را رد می کند که "آپاندیس را اضافی و بی فایده و دردسرساز می‌داند" و توصیه می‌کند فقط در موارد ضروری از بدن خارج شود.
سایر محققان، به این تئوری روی خوش نشان داده‌اند و می‌گویند شاید تحقیقات بیشتر بتواند مشخص کند که اعضای دیگر بدن هم همین نقش را در بدن ایفا می نمایند؛ اعضایی مانند لوزه‌ها، که هم اکنون فقط در موقع التهاب خودی نشان می‌دهند و توجه جراحان را به خود جلب می‌کنند.
دکتر فرنوش صفوی فر
