روش جدید درمان بيماري «ام اس» در 14 روز
کد مطلب : 42221
گروه سلامت: محققان دانشگاه یوتا آمریکا موفق به درمان اختلال حرکتی ناشی از ام اس در موش شدند.
روش جدید درمان بيماري «ام اس» در 14 روز
به گزارش ساینس، در این آزمایش چند موش مبتلا به ام اس که قادر به راه رفتن نبودند مورد بررسی قرار گرفتند و قرار شد که سلول های بنیادی انسان به آنان تزریق شود. پزشکان احتمال دادند که بدن موش ها این سلول های بنیادی را قبول نکند ولی پس از تزریق در کمال ناباوری مشاهده کردند که موش ها مانند موش های سالم قادر به حرکت شدند و تمام اختلالات حرکتی آنان برطرف شد. درمان اختلالات حرکتی ام اس با استفاده از این روش 10 تا 14 روز طول می کشد و پس از گذشت شش ماه هنوز نشانه ای از وجود ام اس در موش ها دیده نشده است.
مولتیپل اسکلروزیس ( MS ) یک فرآیند ایمنی است که که در آن سیستم ایمنی پاسخ غیر متعارفی به سیستم عصبی مرکزی (CNS ) می دهد. سیستم عصبی مرکزی شامل مغز، نخاع و اعصاب بینایی است. در این بیماری، سیستم ایمنی به میلین حمله می کند. میلین به غلاف چربی اطراف سلول های عصبی گفته می شود. میلین آسیب دیده باعث بوجود آمدن تصلب بافت (sclerosis) می شود که نام بیماری نیز از همین واژه گرفته شده است.
زمانی که پوشش میلین یا بافت های عصبی آسیب می بینند، ارسال پیام های عصبی مختل می شود که عوارض مختلفی دارد. در حال حاضر حدود 2.3 میلیون نفر در سراسر جهان به این عارضه مبتلا هستند. علایم این بیماری شامل خستگی شدید، تاری دید، ضعف عضلانی و عدم تعادل است. نتایج این تحقیقات در شماره اخیر نشریه Stem Cell Reports منتشر شده است.
مطالعات جدید توسط محققان آمریکایی نشان می‌دهد، گروهی جدید از ترکیبات دارویی، هر دو التهاب و آسیب به سلولهای عصبی را در موش‌های مبتلا به ام‌اس متوقف می‌کنند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، ام‌اس، بیماری مغزی و نخاعی است که به دلایل نامعلوم در طی آن، سیستم ایمنی بدن شروع به حمله التهابی به پوشش محافظت‌کننده از اعصاب موسوم به میلین می‌کند.
غلاف میلین، فیبرهای عصبی را احاطه کرده و زمانی که این ماده از فیبرها جدا می‌شود، سلولهای عصبی بسیار آسیب‌پذیر می‌شوند.
ترکیبات تولیدشده خوراکی در این تحقیق، التهاب را کاهش داده و از سلولهای عصبی موش‌های مبتلا به ام‌اس در مقابل آسیب محافظت کردند. این در حالی است که داروهای موجود در بازار، حمله سیستم عصبی به سلول‌ها را کاهش می‌دهند، اما هیچ یک از آن‌ها زوال عصبی را هدف قرار نمی‌دهند و کارکرد سلول عصبی را بازیابی نمی‌کنند.
یافته‌های پیشین محققان مدرسه پزشکی ماونت سینای در نیویورک نشان داده بودند که روند انتقال مولکول‌های پروتئینی بین هسته (بخشی که حاوی اطلاعات ژنتیکی سلول است) و سیتوپلاسم سلول، در بیماری‌های نابودکننده عصبی، توسط مولکولی به نام XPO1/CRM1 تغییر می‌کند و این موضوع، موجب بروز علائمی می‌شود که در بیماران ام‌اس قابل‌مشاهده است.
دانشمندان این مرکز به دنبال بررسی این موضوع بودند که آیا ترکیبات دارویی تولیدشده برای مسدودکردن فعالیت مولکول XPO1/CRM1، می‌توانند پیشرفت بیماری ام‌اس را در موش‌های مدل متوقف کنند یا خیر.
محققان دریافتند، دو عامل دارویی به نام‌های KPT-276 و KPT-350 مانع از انتقال محموله پروتئینی از هسته‌های سلولهای عصبی به بیرون توسط این مولکول شدند و این داروها، از سلول‌ها در مقابل رادیکا‌ل‌های آزاد و آسیب ساختاری محافظت کردند. این ترکیبات همچنین مانع از تکثیر سلولهای التهابی سیستم ایمنی در موش‌ها شدند.
در این تحقیق، موش‌های مبتلا به ام‌اس که از ناحیه اندام عقبی فلج بودند، ظرف دو هفته پس از مصرف داروهای خوراکی KPT-276 یا KPT-350، مهارت حرکتی‌شان را بازیافتند.
یافته‌های جدید، نشان‌دهنده گامی مهم در فرآیند پیشرفت‌دادن داروهای خوراکی جدید برای درمان بیماران مبتلا به ام‌اس به شمار می‌آید.
جزئیات این دستاورد علمی در مجله Nature Neuroscience منتشر شد.
کد مطلب : 42221
گروه سلامت: محققان دانشگاه یوتا آمریکا موفق به درمان اختلال حرکتی ناشی از ام اس در موش شدند.
روش جدید درمان بيماري «ام اس» در 14 روز
به گزارش ساینس، در این آزمایش چند موش مبتلا به ام اس که قادر به راه رفتن نبودند مورد بررسی قرار گرفتند و قرار شد که سلول های بنیادی انسان به آنان تزریق شود. پزشکان احتمال دادند که بدن موش ها این سلول های بنیادی را قبول نکند ولی پس از تزریق در کمال ناباوری مشاهده کردند که موش ها مانند موش های سالم قادر به حرکت شدند و تمام اختلالات حرکتی آنان برطرف شد. درمان اختلالات حرکتی ام اس با استفاده از این روش 10 تا 14 روز طول می کشد و پس از گذشت شش ماه هنوز نشانه ای از وجود ام اس در موش ها دیده نشده است.
مولتیپل اسکلروزیس ( MS ) یک فرآیند ایمنی است که که در آن سیستم ایمنی پاسخ غیر متعارفی به سیستم عصبی مرکزی (CNS ) می دهد. سیستم عصبی مرکزی شامل مغز، نخاع و اعصاب بینایی است. در این بیماری، سیستم ایمنی به میلین حمله می کند. میلین به غلاف چربی اطراف سلول های عصبی گفته می شود. میلین آسیب دیده باعث بوجود آمدن تصلب بافت (sclerosis) می شود که نام بیماری نیز از همین واژه گرفته شده است.
زمانی که پوشش میلین یا بافت های عصبی آسیب می بینند، ارسال پیام های عصبی مختل می شود که عوارض مختلفی دارد. در حال حاضر حدود 2.3 میلیون نفر در سراسر جهان به این عارضه مبتلا هستند. علایم این بیماری شامل خستگی شدید، تاری دید، ضعف عضلانی و عدم تعادل است. نتایج این تحقیقات در شماره اخیر نشریه Stem Cell Reports منتشر شده است.
مطالعات جدید توسط محققان آمریکایی نشان می‌دهد، گروهی جدید از ترکیبات دارویی، هر دو التهاب و آسیب به سلولهای عصبی را در موش‌های مبتلا به ام‌اس متوقف می‌کنند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، ام‌اس، بیماری مغزی و نخاعی است که به دلایل نامعلوم در طی آن، سیستم ایمنی بدن شروع به حمله التهابی به پوشش محافظت‌کننده از اعصاب موسوم به میلین می‌کند.
غلاف میلین، فیبرهای عصبی را احاطه کرده و زمانی که این ماده از فیبرها جدا می‌شود، سلولهای عصبی بسیار آسیب‌پذیر می‌شوند.
ترکیبات تولیدشده خوراکی در این تحقیق، التهاب را کاهش داده و از سلولهای عصبی موش‌های مبتلا به ام‌اس در مقابل آسیب محافظت کردند. این در حالی است که داروهای موجود در بازار، حمله سیستم عصبی به سلول‌ها را کاهش می‌دهند، اما هیچ یک از آن‌ها زوال عصبی را هدف قرار نمی‌دهند و کارکرد سلول عصبی را بازیابی نمی‌کنند.
یافته‌های پیشین محققان مدرسه پزشکی ماونت سینای در نیویورک نشان داده بودند که روند انتقال مولکول‌های پروتئینی بین هسته (بخشی که حاوی اطلاعات ژنتیکی سلول است) و سیتوپلاسم سلول، در بیماری‌های نابودکننده عصبی، توسط مولکولی به نام XPO1/CRM1 تغییر می‌کند و این موضوع، موجب بروز علائمی می‌شود که در بیماران ام‌اس قابل‌مشاهده است.
دانشمندان این مرکز به دنبال بررسی این موضوع بودند که آیا ترکیبات دارویی تولیدشده برای مسدودکردن فعالیت مولکول XPO1/CRM1، می‌توانند پیشرفت بیماری ام‌اس را در موش‌های مدل متوقف کنند یا خیر.
محققان دریافتند، دو عامل دارویی به نام‌های KPT-276 و KPT-350 مانع از انتقال محموله پروتئینی از هسته‌های سلولهای عصبی به بیرون توسط این مولکول شدند و این داروها، از سلول‌ها در مقابل رادیکا‌ل‌های آزاد و آسیب ساختاری محافظت کردند. این ترکیبات همچنین مانع از تکثیر سلولهای التهابی سیستم ایمنی در موش‌ها شدند.
در این تحقیق، موش‌های مبتلا به ام‌اس که از ناحیه اندام عقبی فلج بودند، ظرف دو هفته پس از مصرف داروهای خوراکی KPT-276 یا KPT-350، مهارت حرکتی‌شان را بازیافتند.
یافته‌های جدید، نشان‌دهنده گامی مهم در فرآیند پیشرفت‌دادن داروهای خوراکی جدید برای درمان بیماران مبتلا به ام‌اس به شمار می‌آید.
جزئیات این دستاورد علمی در مجله Nature Neuroscience منتشر شد.
