[hilda]

آخه چرا من چرا من چرا من چرامن اصن اینجادیده نمیشم برای کسی هم نیستم که بخوان بمن جواب بدن.من سوال کرده بودم چراماازهمه چی محرم هستیم(دیدن دوستان عزیز دردنیای واقعی ودیدن کارهای بی نظیردوستان).چراهمه ی سعادتها مادوستان عزیزتهرانی استمگه مادل نداریم مگه ماگناه نداریممگه مابایدآرزومون روباخودمون به گورببریم.یعنی سعادت مافقط دیدن اسم دوستان دردنیای مجازی استچی بگم این دل من پرازدرداست.میدونم هیشکی حاضرنمیشه بمن یک امیدواری بده.دوستان عزیز مارا لایق تسلی دادن هم نمیدانندنکنه مارومث دنیای مجازی،مجازی فرض کردندبرای همین حاضرنیستند بماتوجه بکنند.به والله من یک شی ء مجازی نیستم یک انسانم دل دارم واحساس دارم.

سارگل جان اصلاً اینجوری که فکر میکنی نیست ما هم به یاد شما که ازمون دورین هستیم هم برامون مهمه که باشین
چون تعداد بچه هایی که توی تهران مبتلا هستن بیشتره و امکاناتش بهتره این جور برنامه ها اینجا انجام میشه باور کن که اگر میشد بچه ها این برنامه رو تو چابهار انجام بدن اینکارو میکردن اما خودت از همه بهتر میدونی چقدر سخته بعدم اینکه شما میتونی با دوستان انجمن خوزستان فعالیت انجام بدی دیدار بزارین از اینجور برنامه ها ما هم خوشحال میشیم ببنیم دوستامون که ازمون دورن فعالیت میکنن و دور هم جمع میشن