2013/04/22, 11:03 PM
بیماری ام.اس نوعی اختلال در سیستم ایمنی خودکار است. در این اختلال بدن آنتیبادیهایی را تولید میکند که به بافتهای خودش به ویژه ماده سفید مغز و نخاع حمله میکند و اختلالاتی در زمینه حرکتی، تعادلی، بینایی، ادراری، گوارشی و دیگر اعضای بدن ایجاد میکند
(multiple sclerosis) بامداد آنلاین- گروه جامعه: بیماری ام.اس نوعی اختلال در سیستم ایمنی خودکار است. در این اختلال بدن آنتیبادیهایی را تولید میکند که به بافتهای خودش به ویژه ماده سفید مغز و نخاع حمله میکند و اختلالاتی در زمینه حرکتی، تعادلی، بینایی، ادراری، گوارشی و دیگر اعضای بدن ایجاد میکند.
بیشترین میزان بروز این بیماری بین 20 تا 40 سالگی است و زنان دو برابر مردان به این بیماری مبتلا میشوند. شیوع این بیماری در کشورما در چند سال اخیر از افزایش
40 درصدی برخوردار بوده و در حال حاضر حدود 60 هزار بیمار ام.اس در کشور وجود دارد که برای مقابله با بیماری خود از انواع شیوههای درمانی مانند داروهای کنترل بیماری استفاده میکنند. اما یکی از روشهای درمان این بیماری استفاده از سلولهای بنیادی برای ترمیم بافتهای آسیبدیده است. این شیوه درمان که در حال حاضر در پژوهشگاه رویان انجام میشود، نگاه بیماران را به عنوان نقطه امید درمان به خود معطوف کرده ولی این شیوه در مرحله آزمایش فاز انسانی قرار داشته و تا رسیدن به نتیجه قطعی نیاز به زمان دارد.
لیلا عرب از پژوهشگران بخش نورولوژی پژوهشگاه رویان با بیان اینکه متأسفانه بیماریهای خودایمنی در حال حاضر درمان قطعی ندارد، میافزاید: معمولا برای درمان بیماران ام.اس از داروهایی مانند کورتون و اينترفرون و در موارد پیشرفته از شیمیدرمانی استفاده میشود که این داروها تنها میتواند پیشرفت بیماری را کنترل کند و روند تخریب پوشش اعصاب بدن را مهار کند.
عرب درخصوص اقدامات پژوهشگاه رویان در زمینه درمان این بیماری از طریق سلولهای بنیادی میگوید: با تزریق داخل وریدی سلولهای بنیادی مزانشیم که از مغز استخوان، بافت چربی و بافت همبند استخراج میشود، روند تخریب پوشش اعصاب تعدیل مییابد. زیرا این سلولها بیشتر از بقیه انواع سلولهای درمانی دارای اثر تعدیلکننده سیستم ایمنی هستند و توانایی ساخت سلولهای تخریب شده و هم قابلیت تنظیم سیستم ایمنی را دارا هستند. از طرفی سلولهای مزانشیم قابلیت مهاجرت به مناطق آسیبدیده را دارا بوده و میتواند در آن مناطق تکثیر یابد و حتی میتواند تمایل به سلولهای عصبی داشته باشند و به واسطه این ویژگی است که گفته میشود ناتوانیهای بیمار ترمیم میشود. وی درخصوص ميزان موفقيت ترميم سلولهاي عصبي توسط سلولهاي بنيادي ميگويد: براي اینکه ترميم سلولها به وضوح ديده شود، لازم است كه سلولها رديابي يا تراكينگ شود كه متأسفانه در انسان امكان اين رديابي و مشاهده ترميم بازسازي سلولها وجود ندارد و تنها از طريق مشاهدات وضعيت باليني بيمار ميتوان نتایج را بررسی کرد اما اين تحقيق در فاز حيواني از طريق مطالعات بافت شناسي رديابي شده و قابليت مهاجرت و تكثير سلولهاي مزانشيم تاييد شده است.
اين پژوهشگر سلولدرماني بيماريهاي مغز و اعصاب درخصوص اقدامات انجام شده در پژوهشگاه رويان براي درمان ام.اس تصريح ميكند: مدت يك سال و نيم است كه پيوند سلولهاي مزانشيم مغز استخوان به صورت اتولوگ (از مغز استخوان خود بيمار) انجام ميگيرد و ميتوان گفت كه درمان ام.اس با اين نوع سلولهاي بنيادي در درجه اول روشي بيخطر و بدون عارضه جانبي براي بيماران است و با بررسيهايي كه به عمل آمده و معاينات باليني، ام.آر.آي و تست روانشناسي كه انجام يافته اين روش توانسته تا حدي علائم بيماري را كاهش دهد و بيمار را به سمت بهتر شدن بكشاند.
عرب، با تأكيد بر اینکه درمان بيماري ام.اس از طريق سلولهاي بنيادي در پژوهشگاه رويان در مرحله آزمايش انسانی قرار دارد در خصوص معيارهاي انتخاب بيمار براي درمان كه ورود به مطالعه و خروج ناميده ميشود، ميگويد: در اين مطالعه بيماران بايد داراي شرط سني بين 18 تا 55 سال باشند و بين 2 تا 10 سال هم از مدت بيماري آنها گذشته باشد. همچنين بيماري آنها بايد پيشرونده و مقاوم به درمان باشد. به این معنا كه با وج.ی انواع درمانهايي كه انجام داده، بيماري همچنان پيشرونده باشد.
اين پژوهشگر همچنين در زمينه نتايج به دست آمده از اين مطالعه ميگويد: با توجه به اینکه اين مطالعه در مرحله بررسي قرار دارد و هنوز كامل نشده است، نميتوان اين شيوه را به عنوان يك درمان قطعي براي تمام بيماران داراي ام.اس معرفي كرد اما ميتوان گفت مطالعات انجام يافته نتيجهبخش بوده و هيچگونه عوارض جانبي مشاهده نشده و ميتوان اعلام كرد كه اين روش درماني، روش بيخطري است كه هيچ بیماری در اثر آن بدتر نشده و از طرفي بسياري از بيماران درجاتي از بهبودي را به دست آوردهاند؛ اما اعلام نتيجه نهايي سلولدرماني اين بيماري تا رسيدن به مرحله نهايي آزمايشها امكانپذير نيست. بنابراين ضروري است بيماراني كه در مرحله آزمايش قرار دارند، انتظار درمان قطعي از اين شيوه درماني را نداشته باشند.
باور نکن تنهایی ات را تا یک دل و یک درد داریم