[seyyed reza]

خب میشه انقدردیگه از این خوشی نگید؟
خب دل ماها خیلی میسوزه که نبودیم توروخدا بسه

با این حساب شکلات خانم شما که تهران هستین کم لطفی می کنین نمی آئین
از جاهای مختلف ایران از دور و نزدیک آمده بودن پس خواهشن شما ها که نزدیک هستین غائب نشین ممنون میشیم بچه ها را بیشتر خوشحال کنید

---

حتی من نوعی پیشنهاد هم به مسئولان دارم
که در دیدارها اکه امکانش باشد جوایزی هر چند کم قیمت ولی با ارزش مثلا یک تقدیر نامه یک تندیس به عنوان هم یاد بود و هم تشویق کسانی که واقعا در این راه زحمت می کشن بدهند

اگه بخوایم از کسی تشکر کنیم ... واقعا باید به تک تک بچه ها تندیس بدیم
ولی من فکر نمیکنم نیازی به تقدیر با تندیس باشه چون بزرگترین جایزه همین همدلی و شاد بودن و خوشحال شدن هممونه

آقا سینا قربونت برم من خدای نکرده قصد ناراحتی نداشتم
اینو به یقین دارم که تک تک دوستان لایق بهترین تندیس ها هستن
این که شکی نیست
ولی از بچه گی همه مان این جایزه و تشویق را دوست داشتیم
و در تمام دنیا این رسم و رسوم است
همه عزیزن و محترم ولی داخل دوستان کسانی هستن که واقعا خیلی وقت می زارن واسه دوستان همچین کسانی باید تشویق بشن که خسته گی از تنشان بریزه البته شاید اینجا جاش نباشه که من مطرح می کنم و یا شاید هم در نظراتم اشتباهاتی است ولی با جمع مدیران و دوستان مشورت کنین می دانم شاید کمی متحمل هزینه کم هم بشه ولی دست در دست هم میدیم حلش می کنیم من همه رقمی در خدمت گذاری هستم
البته تو هر دیداری چند نفر تشویق بشن مطمئنا در هر سال همه در جلوی گروه دوستان تشویق خواهند شد
همه یتان را دوست دارم