[naz.gigili]

پزشک من عالــــــــــیه.
خیلی دوسش دارم.خدا بهش سلامتی بده.و به دانشش بیفزاید.انشاالله.
همه ی پزشکا واقعن زحمت خودشونو میکشن. و عالی هستن.
ولی جدا از زحمته اونها ما خودمون باید روحیمون خوب باشه تا قرصو دواهای اونا هم فایده داشته باشه.
یک ماهه پیش حدودن پیششون بودم.در مطب رو باز کردم و با روی کاملن گشاده و خندون بهش سلام کردم.کمم از درد نگفتم: پام بی حسه، درد میکنه.دستم درد میکنه...قلبم تیر میکشه...حالا بهم کورتن میدین؟
دکترم خندید گفت نه.روحیت خوبه.بتامتازون اگه بی حسی پات اذیتت کرد بزن.وگرنه احتیاج به کورتون نداری.
بزن دست قشنگرو به افتخار خودت.دوست عزیـــــز.چون این روحیه رو مدیون شمام.فقط.
واقعن دکتر صحراییان برای کارای من شدیدن زحمت کشیدن.دوتا شورا پزشکی برام تو بیمارستان سینا تشکیل دادن.دنبالمون توی اون روز بارونی توی حیاط بیمارستان...خدا بهش سلامتی بده...