[paeazan]

سمیه نوشته بود آمار بگیریم که بعد از چند سال از نوع عود و فروکش ام اسشون به پیشرونده ثانویه تبدیل شده.من بعد از حدودا 3-4 سال ام اسم شد پیشرونده ی ثانویه.
دقیقا نمیدونم قبلش ام اسم چه نوعی بود.حمله ای نداشتم تو این 3-4 سال.بعد از اولین حمله که توی دستم بود و بعداز دوماه خودش خوب شد، 4 ماه من هیچ مشکلی نداشتم بعدش حمله ی پام شروع شد و کم کم زیاد شد که بعد از 5 ماه برام تشخیص دادن.3-4 سال بیماریم آروم بود، حمله ای نداشتم اما بدون مشکل فقط یک کیلومتر میتونستم راه برم.بعدش شروع کرد به پیشرفت و بتدریج حالم بد شد.البته حمله ی خاصی نداشتم بیماریم از نوع حمله ای نیست

بنظر من روحیه و ورزش و رژیم غذایی بخشی از کاره، بخش مهم تر نوع ام اس شخصه.میشناسم کسی رو که چند سال زودتر از من بیمار شده، اهل ورزش هم نیست اکستاویا هم میزنه روحیه هم اصلا نداره تا اون حد که حتی تزریقاتش رو یادداشت نمیکنه میگه روحیم بد میشه اگ بنویسم 1 روز در میون تزریق میکنم!!! من خیلی از اون محکم ترم سوالاتشو از من میپرسه با هام دردودل میکنه و... انقدر سرپاس که از اطرافیانس کسی نمیفهمه بیماره
خب نوع ام اس اون خفیفه و من نوع دیگس
اتفاقا من خیلی راضیم که اطلاعات ام اسم رو بردم بالا و مطالعه دارم.چون برام هضم شده که چرا با اینقدر رعایت من، حالم از همچین افرادی بدتره

همچنان دارم مبارزه میکنم