[paeeze]

خوب چرا با وجود آمار بالاتر ام اس توی اصفهان و تهران بازم اینجور فکر میکنن مردمش ؟ چرا در بعضی خانواده ها که مبتلا به ام دارن و با ام اس آشنا هستن ، خودشونم در مورد ام اس فکر درستی ندارن ؟ چرا اون عده که ام اسشون رو پنهان نکردن ، بازم دوست و آشناهاشون دید درستی پیدا نکردن ؟
اینا باعث میشه تردید کنیم تو گفتنش .

دقیقاااااااا
من حتی نظر قبلیمو پاک کردم چون فایده نداره و فقط رو اعصابه، این وسط کسی که لایه منگنه قرار میگیره فردیه که ام اس داره حالا چه بگه چه نگه، در هر صورت باید یه سری هزینه روحی پرداخت کنه، حالا هر کسی میاد بنا به شرایط خودش تصمیم میگیره که بگه یا نگه.
من در 80 درصد مواردی که گفتم از گفتن بیماریم پشیمووون شدم!
تو ارسال قبلیم نوشته بودم که به استادم گفتم و واکنشش" خنده " بود و گفت میخوای کلا امتحان نگیریم که استرس بهت وارد نشه
من چی میگم اون چی میفهمه!به هیچ وجه انتظار ترحم ندارم ولی خندیدن و این جواب نامعقول تا مدتها باعث اذیت میشه و این هزینه ایه که باید برای گفتنش بپردازیم.
مردم فقط و فقط به نفع و ضرر خودشون فکر میکنن!
برام مهم نیست کی چی فکر میکنه ولی با این حال بار ها شده تو جمعی که صحبت از ام اس شده و گفتن بدبخت داره میمیره جوابشونو خیلی علمی دادم هرچند که از قیافشون معلوم بود متوجه نشدن ....