2010/12/01, 05:16 PM
خداحافظ روغن دوست داشتني!
امروزه يكي از مهم ترين معضلات سلامت جهان، تغيير سبك زندگي به سمت زندگي ماشيني است كه در آن استفاده از انواع كنترل از راه دورها و ماشين ها و مصرف پيتزا و ساندويچ، يك افتخار است و در آن، نه از غذاهاي سالم قديمي خبري هست و نه از فعاليت هاي جسمي.
در اين زندگي ماشيني، يكي از دستاورد هاي مهم صنايع غذايي اين است كه روغن هاي مصرفي اكثر نقاط جهان به شكل ترانس درآمده اند؛ روغني كه خود يك عامل خطر براي بيماري هاي قلبي محسوب مي شود. اما به تازگي شوراي شهر نيويورك قانوني تصويب كرده كه براساس آن، مصرف روغن هاي ترانس در رستوران هاي اين شهر ممنوع مي شود.
قانوني براي سلامت شهروندان
به گزارش هلث دي نيوز، براساس اين قانون جديد تمامي رستوران ها و قنادي هاي شهر نيويورك بايد تا 6 ماه آينده مصرف روغن هاي ترانس را كنار بگذارند و تا يك سال ونيم ديگر، حتي روغن هاي ترانس داخل انبارهاي خود را نيز معدوم كنند. البته در اين قانون، استثنايي هم وجود دارد كه به رستوران ها اجازه مي دهد تا غذاهاي بسته بنديشده را كه ممكن است داراي روغن ترانس باشد، با همان وضعيت بسته بندي شده بفروشند.
بخش ديگري از اين قانون كه خود مي تواند باعث دقت بيشتر مصرفكنندگان به نوع تغذيه شان شود، مي گويد كه همه رستوران ها بايد محتواي غذايي انواع غذاهاي خود را به تفكيك انواع چربي، پروتئين، كالري، كربوهيدرات و ريزمغذي ها در "منوهاي" شان بنويسند.
اين بخش قانون، براي تمامي 24 هزار رستوران داخل شهر نيويورك لازمالاجرا است و بين رستوران هاي زنجيره اي و پيتزا فروشي هاي كوچك، هيچ تفاوتي قائل نشده است.
پيش از اين، در شهر شيكاگو هم قانوني در مورد روغن هاي ترانس وجود داشت ولي در شيكاگو استفاده از اين روغن ها ممنوع نيست و فقط محدود شده است؛ يعني رستوران هاي اين شهر مجازند فقط ميزان مشخصي از روغن هاي ترانس را در تهيه غذاهاي شان به كار ببرند.
اگرچه اين قوانين، قوانين شهري هستند اما اداره غذا و داروي آمريكا مدتي است كه قانوني را تصويب كرده كه براساس آن شركت هاي توليدكننده مواد غذايي نيز، بايد ميزان روغن هاي ترانس موجود در محصولات خود را روي برچسب آن قيد كنند.
اين اقدامات در حالي انجام مي گيرد كه هر شهروند آمريكايي، سالانه 14/2 كيلوگرم روغن مصرف مي كند.
بيماري مردم يا ضرر رستوران ها
اجراي قانون اخير البته كار سادهاي نيست چون از همين حالا صداي صاحبان رستوران هاي اين شهر درآمده است. دان فلشلر- سخنگوي انجمن ملي رستوران داران آمريكا- در اين باره مي گويد: "من فكر نمي كنم يك مؤسسه وابسته به شهرداري بتواند چيزي را كه اداره غذا و داروي آمريكا آن را تأييد كرده، ممنوع كند".
با توجه به اين قبيل اعتراضات است كه شوراي سلامت شهرداري نيويورك در اين قانون يك فرصت 6 ماهه و يك فرجه 5/1 ساله در نظر گرفته است. توماس فريدن عضو اين شورا در اين باره مي گويد: "شورا به دقت، تمام اعتراض ها و شكايات صاحبان رستوران هاي شهر را بررسي كرد. به همين دليل هم يك فرصت 6 ماهه براي ممنوعيت مصرف روغن هاي ترانس در نظر گرفت اما بسياري از شكايات، اين مدت را كم مي دانند و در برخي موارد اصلا چنين ممنوعيتي را غيرمنطقي مي خوانند. اما آن چه براي ما اهميت بيشتري دارد، سلامت مردم شهر است نه چند دلاري كه به جيب عده اي ضرر مي خورد".
روغن ترانس پرطرفدار!
اما اصلا اين روغن ترانس چيست كه اين همه به خاطرش سروصدا به پا شده است؟ روغن ترانس وقتي تشكيل مي شود كه در صنايع روغن سازي، روغن مايع را به روغن جامد تبديل مي كنند. اين تبديل از طريق اضافه كردن هيدروژن به روغن مايع انجام مي شود.از آن جا كه اين روغن جامد شده، بهتر حمل ونقل مي شود و ماندگاري بيشتري دارد، به همين دليل در بين صاحبان صنايع غذايي، رستوران ها، پيتزا فروشي ها و حتي شيريني فروشي ها بيشتر طرفدار دارد.
در واقع در اكثر نقاط دنيا، از روغن جامدي كه داراي ترانس بالا است، براي سرخ كردن سيب زميني، پختن پيتزا و شيريني استفاده مي شود. حتي عده اي گمان مي كنند وقتي غذا را با روغن جامد مي پزند، خوشمزه تر مي شود تا وقتي آن را با روغن مايع مي پزند.
اين روغن ترانس، از همان بدو ورود به بدن، دشمني خود را با عروق و قلب انسان شروع مي كند. مهم ترين اثري كه اين روغن ها در بدن انسان دارند، افزايش كلسترول بد يا همان LDL و نيز كاهش كلسترول خوب يا همان HDL است.
همين دو كار كافي است كه كلسترول در ديواره عروق بدن به خصوص قلب رسوب كند و باعث تنگي عروق قلب و افزايش فشار خون و در نهايت، بيماري قلبي- عروقي شود.