2010/06/23, 09:37 AM
مثانه نوروژنيك به چه معنا است؟
neurogenic bladder
مثانه نوروژنيك يعني مثانه عصبي. احتمالا مي دانيد كه سيستم عصبي خودكار در بدن ما مثانه و مجاري ادراري را عصب دهي مي كند و اين اعصاب در احساس پُر شدن مثانه، احساس نياز به دفع ادرار و كمك به تخليه ادرار نقش اصلي دارند؛ اما شايد ندانيد كه به مرور زمان، بيماري ديابت مي تواند روي سيستم عصبي خودكار تاثير بگذارد و كار اين سيستم را مختل كند.
در اوايل با به وجود آمدن اختلال در كار اين سيستم، فرد احساس مي كند ادرار كمتري دارد، يعني با اين كه مثانه اش پُر است چون اين حس او كمتر شده براي تخليه ادرار ديرتر مي رود. كم كم با پيشرفت اختلال در كار اعصاب، تخليه مثانه هم دچار مشكل مي شود، يعني عضلات مثانه به خوبي نمي توانند منقبض شوند و ادرار را خالي كنند، در نتيجه مقداري از ادرار در مثانه باقي مي ماند.
باقي مانده ادرار در مثانه به افزايش احتمال عفونت ادراري منجر مي شود.
ديابت با مختل كردن كار اعصاب مثانه باعث مي شود تخليه ادرار مختل شود و به تدريج ادرار زيادتري در مثانه بماند و حجم مثانه افزايش يابد.
فرد ديابتي در اين حالت دچار بي اختياري ادرار مي شود چون مثانه پُر شده به صورت سرريز ادرار را نشت مي دهد، بدون آن كه فرد احساس كند مثانه اش پُر است و يا براي تخليه ادرار مراجعه كند.
براي پيشگيري از مختل شدن سيستم عصبي اين منطقه توصيه مي شود افراد ديابتي قند خون شان را تحت كنترل دقيق بگيرند.
اگر شما از نظر فشارخون، افزايش چربي هاي خون و قند كنترل هاي لازم را داشته باشيد، انتظار نداريم عوارض جدي روي سيستم ادراري و قسمت اعصاب خودكار ايجاد شود.
وقتي سيستم عصبي خودكار مثانه خراب شود، مثانه سلامت خود را از دست مي دهد و عملا ماهيچه آن قدرت انقباضي براي تخليه ادرار ندارد، حتي وقتي پُر شده و منبسط مي شود به دليل خرابي اعصاب آن منطقه، پيام پُر شدن را به مغز مخابره نمي كند و شما براي تخليه مثانه مراجعه نمي كنيد و لذا كمتر به دست شويي مي رويد، در حالي كه مثانه تان پُر است و بي اختيار ادرار مي كنيد.
احتمال عفونت ادراري نيز در اين حالت افزايش مي يابد و انواع عفونت هاي ادراري، چه عفونت مثانه، چه كليه و چه آبسه هاي كليوي در فرد ديده مي شود.
در مراحل اوليه اي كه فرد ديابتي با اختلال سيستم عصبي مثانه مواجه است با يك سري آموزش ها و برنامه خاص به او كمك مي كنند؛
* براي مثال، مي گويند هر 3 يا 4 ساعت يك بار حتي اگر احساس ادرار نداريد، به دست شويي برويد و با تحريك قسمت هاي تحتاني شكم، مثانه را وادار به تخليه كنيد.
* به اين افراد يك سري دارو هم مي دهند تا انقباضات عضلاني مثانه اش را تقويت كند.
دقت كنيد با پيشرفت مشكل، حتي به جايي مي رسيم كه مثانه عملا كارايي ندارد و بيمار با سونداژ متناوب هر 4 تا 6 ساعت يك بار بايد ادرارش را تخليه كند.
پيشگيري از اين مشكل و كنترل قند خون منطقي ترين و آسان ترين روش است.
neurogenic bladder
مثانه نوروژنيك يعني مثانه عصبي. احتمالا مي دانيد كه سيستم عصبي خودكار در بدن ما مثانه و مجاري ادراري را عصب دهي مي كند و اين اعصاب در احساس پُر شدن مثانه، احساس نياز به دفع ادرار و كمك به تخليه ادرار نقش اصلي دارند؛ اما شايد ندانيد كه به مرور زمان، بيماري ديابت مي تواند روي سيستم عصبي خودكار تاثير بگذارد و كار اين سيستم را مختل كند.
در اوايل با به وجود آمدن اختلال در كار اين سيستم، فرد احساس مي كند ادرار كمتري دارد، يعني با اين كه مثانه اش پُر است چون اين حس او كمتر شده براي تخليه ادرار ديرتر مي رود. كم كم با پيشرفت اختلال در كار اعصاب، تخليه مثانه هم دچار مشكل مي شود، يعني عضلات مثانه به خوبي نمي توانند منقبض شوند و ادرار را خالي كنند، در نتيجه مقداري از ادرار در مثانه باقي مي ماند.
باقي مانده ادرار در مثانه به افزايش احتمال عفونت ادراري منجر مي شود.
ديابت با مختل كردن كار اعصاب مثانه باعث مي شود تخليه ادرار مختل شود و به تدريج ادرار زيادتري در مثانه بماند و حجم مثانه افزايش يابد.
فرد ديابتي در اين حالت دچار بي اختياري ادرار مي شود چون مثانه پُر شده به صورت سرريز ادرار را نشت مي دهد، بدون آن كه فرد احساس كند مثانه اش پُر است و يا براي تخليه ادرار مراجعه كند.
براي پيشگيري از مختل شدن سيستم عصبي اين منطقه توصيه مي شود افراد ديابتي قند خون شان را تحت كنترل دقيق بگيرند.
اگر شما از نظر فشارخون، افزايش چربي هاي خون و قند كنترل هاي لازم را داشته باشيد، انتظار نداريم عوارض جدي روي سيستم ادراري و قسمت اعصاب خودكار ايجاد شود.
وقتي سيستم عصبي خودكار مثانه خراب شود، مثانه سلامت خود را از دست مي دهد و عملا ماهيچه آن قدرت انقباضي براي تخليه ادرار ندارد، حتي وقتي پُر شده و منبسط مي شود به دليل خرابي اعصاب آن منطقه، پيام پُر شدن را به مغز مخابره نمي كند و شما براي تخليه مثانه مراجعه نمي كنيد و لذا كمتر به دست شويي مي رويد، در حالي كه مثانه تان پُر است و بي اختيار ادرار مي كنيد.
احتمال عفونت ادراري نيز در اين حالت افزايش مي يابد و انواع عفونت هاي ادراري، چه عفونت مثانه، چه كليه و چه آبسه هاي كليوي در فرد ديده مي شود.
در مراحل اوليه اي كه فرد ديابتي با اختلال سيستم عصبي مثانه مواجه است با يك سري آموزش ها و برنامه خاص به او كمك مي كنند؛
* براي مثال، مي گويند هر 3 يا 4 ساعت يك بار حتي اگر احساس ادرار نداريد، به دست شويي برويد و با تحريك قسمت هاي تحتاني شكم، مثانه را وادار به تخليه كنيد.
* به اين افراد يك سري دارو هم مي دهند تا انقباضات عضلاني مثانه اش را تقويت كند.
دقت كنيد با پيشرفت مشكل، حتي به جايي مي رسيم كه مثانه عملا كارايي ندارد و بيمار با سونداژ متناوب هر 4 تا 6 ساعت يك بار بايد ادرارش را تخليه كند.
پيشگيري از اين مشكل و كنترل قند خون منطقي ترين و آسان ترين روش است.
