[اسكارلت]

اين قضيه براي پارسال زمستونه كه هنوز آونكس ميزدم. از تو وبلاگم كپي پيستيدم!
روزی روزگاری اسکارلت با مامانی رفت شهر تا آفونیکس بخره. وقتی به شهر رسید اول رفت بیمه تکمیلی تا درهم های آفونیکس قبلی روبگیره.

به �مشقت و سختی بسیار زیر باران استخوانسوز �زمستان رفت خزانه ملت و چکی را که در وجه باباش بود را نقد کرد. سپس تراموا سوار شد تا به ترن زیرزمینی برود تا برود ۷تیر ادویه جای ۱۳ آبان.

در راه چشمش را شیطان گاز گرفت و نگاهش افتاد به ادویه جای هلال قرمز.از آنجا که وسوسه ی به سرعت اتمام بخشیدن ابتیاع ادویه جات و رفتن برای خرید جامه جات بر وی چیره گشته بود گفت مامانی بپر پایین بریم از همین جا آفونیکس ابتیاع کنیم. هرچه مامانی گفت بیا بریم ۱۳ آبان دردسرش کمتره به گوش اسکارلت اندر نشد که نشد!

القصه! داخل شد و کارت مغز دار را ثبتانید و مهر ثبت کوفانید و رفت آفونیکس برگیرد که یک از همه جا غافل گفت ایرانی میخواهید دیگر. اسکارلت نگاهی بیفکند و گفت: البته که نه! مگر توی دفترک می ننوشته که آفونیکس؟ نام ایرانی این دوا سینوفیکس است! همان از همه جا غافل خنگ بیفزود: ما فقط ایرانی داریم. برای دریافت فرنگی آن باید از نمیدانم کجا(دانشگاه ایران.....) معرفینامه بیاورید. و اسکارلت را اصلا مود آن نبود که یک دور دیگر شهر را بکاود.

اسکارلت بر آشفت و سرخی بر گونه های ورقلمبیده در اثر پرودنیزولون بیفشانید و فریاد کشید حالا من چیکار کنم؟ همان خنگ گفت: برو ۱۳ آبان بهت میدهند.اسکارلت گفت: پس کارتم را چه میشود؟

آن خنگ گفت برو پیش خنگی دیگر. و آن خنگ دیگر مثلا ثبت دریافت آفونیکس را از ابطال نمود. و گفت برو ۱۳ آبان حتما می قبولند.

اسکارلت و مامانی رفتند ۱۳ آبان. آنجا دو خنگ دیگر نزد هم بنشسته بودند و میگفتند سیستم قطع است! پس از یک ساعت دیگری آمد و دیدن که اصلا از اولش هم سیستم قطع می نبوده است! آنها کارت مغزدار اسکارلت را برگرفتند و درون سیستم بنهادند و �گفتند جیره ای از آن وی نمانده است و اسکارلت باید میرود خدمات درمانی! اسکارلت را آنجا دیگر تاب نماند و زار زار گریست. بر همه چیز: بر مشقات ادویه- بر کسر واحد دانشگاهی- بر کودکان غزه- بر درد آمپول- بر رکود اقتصادی و...

وبرفت خدمات درمانی با مامانی. آنجا یک دکتر رضازاده نگه میدارند که آنقدر خونسرد است که اسکارلت را بارها قصد آن رفته که شال گردن خود را دور گردن وی اندازد و وی را از هستی ساقط کند. تو گفتی هرگز از مادر نزاده است! ولی جلویش شیشه کشیده اند. تو گفتی میدانستند که روزی اسکارلت فرا میرسد!

باری! دکتر رضازاده بفرمود: در کارت شما یک نسخه وجود میدارد. و اصلا حاجت آن نبود که تا اینجا میآمدید! و اسکارلت درجا تله فون سیارش را برداشت و بزنگید ۱۳ آبان. یکی از آن دوخنگ که پیش هم نشسته بودند گوشی برگرفت و گفت گوشی بده دکتر رضازاده. و با چونان لحنی گفت که گوشی در دست اسکارلت بینوا بلغزید و وی گوشی را داد رضازاده. اسکارلت نمیداند چه شد و چه گفتند که دکتر رضازاده گفت اصلا لازم می نبود به اینجا بیاید ولی دوباره بشارژید کارت مغزدارش را.

و اسکارلت مایوس بپرسید اینجا چه خبر است؟ و دکتر رضازاده بگفت: نمیدانم و شانه بالا بیانداخت و سری جنباند.

واسکارلت و مامانی دوباره برفتند ۱۳آبان و اسکارلت به یکی از آن دو خنگ بگفت:فقط می خواستید ما برویم �فاطمی و مراجعت کنیم؟ ها؟ و آن خنگ از همه جا بیخبر گفت اگر نمی خواهید ادویه تان را از جای دیگر تهیه کنید. این را که گفت اگر مامانی نبود اسکارلت ال سی دی را در مغز وی متلاشی کرده بود.

چشمتان را در(درد) نیاورم در پایان در ساعت حدود ۴ اسکارلت و مامانی آفونیکس در کف به خرید جامه مبادرت ورزیدند.

قصه ی ما به سر رسید کلاخه به خونه اش نرسید.

دعای خیر: امیدوارم هرگز مسیرتان به هلال قرمز و ۱۳ آبان و بیمه تکمیلی و خدمات درمانی کج می نشود.

نصیحت فرزندانه: هرگز برای نقد کردن چک به شعبه ای جز آن شعبه ای که روی آن مهر زده اند می نروید. وگرنه ۳۰۰ درهم کارمزد می خورند!

تقاضای عاجزانه: �اگر یک روز برفتید هلال قرمز طالقانی �از جانب من هر دو گوش آن خنگی را که نسخه از دفترک بر می چیند محکم بگیرید و با جبهه(پیشانی) بر بینی وی ضربه ای بیارید که دماغش(مغز) بر دیوار پشت سرش بر چسبد تا فرق آفونیکس و سینوفیکس را آموزش ببیند.