[glassheart]

ی کم من بگم اوایل مهر ۹۱بود تازه انتخاب رشته کرده بودم عشق دندونپزشکی بودم اما رفتم ریاضی تا بتونم فقط کنکورمو تجربی بدم اما خیلی دستم گز گز میکرد همینطور علایم پیشروی کرد تا اینکه ۷بهمن اولین دوز دارو گرفتم اون موقع فکر میکردم دنیا تموم شده فکر به ترک تحصیل میکردم فقط بخاطر حرفای معون مدرسمون حاظر شدم امتحانای سال دوم بدم تابستون بود خیلی به طور الکی اینجارو پیدا کردم کم کم با بچه های اینجا آشنا شدم کم کم به خودم اومدم که دیوونه ام اس پایان راه نیست ام اس دوست توعه ام اس میتونه از تو ی انسان بسازه من تمام تمام تمام زندگیمو مدیون این سایت و بچه هاشم در این حد که با ناراحتی بچه ها ناراحت میشم و با خوشحالی بچه ها خوشحال امروز داشتم صفحه اینستاگرام گروه کوهنوردی نگاه میکردم با هر عکسی که باز میشد اشک میریختم لحظه به لحظه دارم به ۱۲ مرداد فکر میکنم و این که بچه های این سایت قراره اولین گروه از ایران باشن که صعود برون مرزی داشته باشن این ی افتخار خیلییییییی خیلییییییییییی بزرگه ی مرسسسسسسییییییییی خیلی بزرگ به بچه های گروه کوهنوردی که این شادیهارو برای ما بوجود آوردن