2012/07/28, 04:26 PM
(آخرین ویرایش در این ارسال: 2012/07/28, 04:29 PM، توسط sooorooosh.)
(2012/07/28, 09:57 AM)مـه ســـا نوشته است: نميخوام بحث رو منحرف كنملایک
اما....
واقعا چرا بچه؟مشكلاتمون كمه كه يكي ديگه رو هم توش شريك كنيم؟منظورم ابدا مشكلات جسماني نيست
كلي مشكلات ديگه كه به عينه داريم مي بينيم و با پوست و استخون لمس ميكنيم
من كه اگه ام اس هم نداشتم به بچه دار شدن فكر نمي كردم اونوقت دو نفر كه همديگه رو دوست دارند؛ به خاطر 2 درصد و 1 درصد و اينا همديگه رو فراموش كنند؟
استرس وجود بچه خودش میتونه یک عامل محرک برای بدتر شدن حالمون باشه...من با هر کدوم از بچهای اینجا صحبت میکردم که بچه دار بودن میگفتن برو خدا رو شکر کن که خودتی مسولیت کسی به دوشت نیست...خوب چه کاریه؟گیر میدینا