خب من ازتون یه سوال دارم اقای شاه حسینی ، همونطوز که می دونید درصد بیماران ام اس در نوع پیشرونده نسبت به نوع عودکننده تقریبا سی به هفتاده ، یعنی هفتاد درصد بیمارای ام اس ناتوانی ظاهری خاصی ندارن و تو همین محیطی که بقیه مردم کار و زندگی می کنن ، درس می خونن ، کار می کنن و فعالیت جدی اجتماعی دارن . دانشجوی رشته های سختی مثه پزشکی هستن ، فوق لیسانس و دکترا دارن ، ورزشکارن و رده های شغلی بالایی با وجود سن کم دارن . چیزی که شاید در بین آدمهای کاملا سالم هم کم دیده میشه اما تعدادش در بچه های ام اس زیاده ، با توجه به اینکه من به صداقت یه فیلم مستند اعتقاد دارم و معتقدم در بیماری ما همه حالتهای ام اس باید نشون داده بشه و با توجه به اینکه تا امروز رسانه ها بیشتر فوکوسشون بر ناتوان نشون دادن بیمار ام اس بوده ازتون سوال دارم . پیش از اون اینو هم بگم که ، بچه های با درصد پیشرونده بیماری که مشکلات حسی حرکتی دارن هم در بین قشر ام اس به شدت فعالن که این موضوع بر کسی پوشیده نیست . و ما خودمون بچه های خیلی فعال و خیلی خوش روحیه ای تو این قشر داریم . حالا سوال من از شما اینه بین این دو قشر بیمار در فیلمتون نسبت این دو گروه با درصدهایی که ازش گفتم ، چقدره .؟آیا این نسبت در فیلمتون رعایت شده؟ بازم یه بار دیگه از مستند خوبتون تشکر می کنم
Peace begins with a smile
