[Yitzak]

قانون کاشت و برداشت بذر

قانون بذر بر سه اصل پایه‏ریزی شده است: "کاشت، داشت و برداشت".
ابتدا باید زمین را به وسیله‏ی شخم زدن آماده کرد، بعد دانه را کاشت و آن را آبیاری نمود (تلاش) سپس مدتی انتظار کشید (بردباری) و سپس محصول را برداشت کرد.

تلاش + بردباری = نتیجه

البته بعضی از افراد به این اصل توجه ندارند و می‏گویند: "اگر امروز بکارم، فردا چه چیزی را برداشت می‏کنم؟"
خوب، پاسخ این است: "بذر را آبیاری کن!"
قانون بذر می‏گوید: "امروز بکار، مدتی صبر کن، بعد برداشت کن!"
اگر مانند زمان‏های گذشته خود تولید کننده‏ی محصولات کشاورزی بودیم شاید این اصل را بهتر درک می‏کردیم، ولی الان زمان غذاهای آماده است.

قانون دیگری که از کاشت یاد می‏گیریم این است که به میزان بذر کاشته شده، برداشت نمی‏کنیم.
گاهی بذر خود را می‏کاریم، اما مقداری از محصول به دست نمی‏آید؛ چرا که بخشی از آن را باد از بین می‏برد، مقداری را آفت، پرندگان هم سه یا چهار درصد آن را می‏خورند و در نهایت برای‏مان محصول اندکی باقی می‏ماند و می‏گوییم: "منصفانه نیست!!!"
اما زندگی همین است.


علت و معلول

اگر بی روحی بر زندگی‏مان حاکم است، باید دقت کنیم که برای زندگی بهتر چقدر تلاش کرده‏ایم.
تا به حال از کسی نشنیده‏ایم که بگوید: "صبح زود از خواب بیدار می‏شوم، ورزش و کمی مطالعه می‏کنم، در کارم بسیار پر تلاش هستم، اما با این وجود اتفاق خوبی در زندگی من رخ نمی‏دهد."

زندگی ما یک سیستم پرتوان است. اگر اتفاق خوبی در زندگی‏مان رخ نمی‏دهد، اشتباه از طرف ماست. روزی که بپذیریم تلاش‏های ما سرنوشت‏مان را تشکیل می‏دهد، آن زمان به قربانی بودن خود خاتمه داده‏ایم.

با نگاه کردن به زندگی دیگران می‏توانیم بگوئیم: "چه اتفاقی برای قانون علت و معلول پیش آمده است؟"
ما آن چیزی را به دست می‏آوریم که از زندگی طلب می‏کنیم.

اگر با خودمان رو راست باشیم، می‏توانیم فهرستی از اتفاق‏هایی تهیه کنیم که برای‏مان پیش آمده تا متوجه شویم که در شکل‏گیری آن‏ها چقدر سهیم بوده‏ایم.
نگران این نباشیم که قوانین طبیعی زندگی شامل حال همسایه‎‏مان می‏شود یا نه. این قوانین در زندگی، روابط، موفقیت و ناامیدی‏مان تاثیر می‏گذارد و به وسیله آن می‏توانیم به آرامش عمیق‏تری برسیم.