[earth]

من عاشق سواری اسب هستم. تنها چیزی که دیگه برام جذابه سواری اسبه. اگرچه دیگه نمی تونم مثل اونوقت ها سواری کنم و مرتب نمی رم. اما هنوز هم دوست دارم سواری اسب رو. نه اینکه روی یه موجود زنده و متشخص نشستی یه احساس بیش از حد لذتبخش بهت دست می ده. عین چهل تا چهل و پنج دقیقه ای که سوارشم انگار که تو این دنیا نیستم. برای همین تا دو سه روزی اگه ضد حال اساسی بهم نخوره شارژِ، شارژم. ای کاش توان خرید و هزینه پانسیون یه اسب متوسط رو داشتم. چقدر خوب می شد. خیلی گرونه. اسب حیوان بی نظیری است. خیلی می فهمه. من خیلی دوستشون دارم. منتهی نه اینکه دیر به دیر می رم هنوز ازشون می ترسم. هنوز بدم میاد تفشون رو میمالند به لباسم. هنوز دلم نمی خواد خودم آب خوریشون رو بزنم. هنوز بلد نیستم زینشون کنم. این شده سوژه یکی از مربیهام بهم می گه تو از عهد رضا شاه داری میایی سواری ولی هنوز خودت بلد نیستی اسب رو زین کنی. خلاصه همه اسبها یه وقار خاصی دارند. البته این وسط بعضیهاشون هم لوسن مثل این و بی ادب. دوستشون دارم. کاش یکی داشتم.