2015/07/11, 11:22 AM
گزنه:
نام علمی: utritica diotica L.
نام عربی: انجره
خانواده: utricaceae
نام عمومی: stinging nettle
گیاه شناسی:
گیاه علفی چندساله به ارتفاع 30-150 سانتی متر با ساقه چهاروجهی سبز تا ارغوانی، تمام گیاه پوشیده از کرک های گزنده، برگ های متقابل دوکی تا تخم مرغی دارد .
در مخزن الادویه آن را چنین توصیف کرده است: نباتی است برگ آن پرتشریف و انبوه و پرخار و
ریزه و خارهاي ساق آن ظاهرتر و چون در تماس با بدن قرار گیرد باعث حمرت و سوزش و خارش گردد و گل آن زرد و تخم آن نرم و براق و با اندك پهنی و مایل به تیرگی از کنجد بزرگتر، شبیه به بزر کتان و قسمت مورد استفاده، تخم آن و بهترین آن سنگین مایل به سیاهی آن است .
محل رویش: در اکثر مناطق معتدل دنیا یافت می شود. در ایران در نقاط مرطوب خصوصا نواحی شمالی، غربی و مرکزی مانند اصفهان، شاهرود، بسطام می روید .
طبیعت آن (تخم گزنه): در اول سوم گرم و خشک و در دوم گرم نیز گفته اند.
خواص:
ملطف اخلاط لزجه
جاذب مواد
باعث ایجاد قرحه در اعضاء
محلل اورام صلبه
مدر (جاری کننده) بول و حیض و شیر و عرق
افزاینده میل جنسی (مبهی)
پاک کننده سینه و شش و معده
گشاینده دهانه رحم
بازکننده سده جگر و طحال (سپرز)
آشامیدن آن و آشامیدن برگ مطبوخ آن با ماءالشعیر جهت امراض صدر مانند آسم (ربو) وتنگی نفس (نفس الانتصاب ) و تنقیه سینه از اخلاط لزجه غلیظه مناسب است.
گذاشتن برگ کوبیده آن در بینی موجب بندآمدن خون ریزی (قاطع رعاف) می شود.
حمول نیم مثقال آن با مر با میزان برابر بغایت مدر حیض و
ضماد برگ تازه آن جهت حبس رعاف و برآمدگی رحم و تحلیل دبیله و گشودن دمل و قطع ثآلیل خصوصاً با عسل مؤثر است.
همراه با نمک جهت جراحت گازگرفتگی سگ مناسب است.
با موم روغن جهت بیماری های طحال توصیه شده است.
پخته آن همراه با روغن زیتون جهت ورم بناگوش.
ضماد خاکستر آن با نمک جهت زخم ها و قروح .
ریشه آن با ماءالشعیر جهت پاکسازی سینه و شش و تخم آن جهت آسم (ربو) و سرفه و مجاری تنفس و استسقا و اخراج بلغم لزج و بیماری طحال و گرده و تقویت باه مصرف شده است.
همراه با سکنجبین جهت تسکین وجع طحال و پهلو و گرده سریع الاثر است.
طبیخ آن با اصل السوس (ریشه شیرین بیان) جهت پاکسازی مثانه از چرك .
آشامیدن گزنه با تخم کرفس و شیر گوسفند به غایت مهیج قوای جنسی است.
حمول فتیله آن با عسل مدر طمث است.
ضماد آن با عسل جهت بزرگ کردن قضیب مناسب است.
همراه با مراهم جهت قروح و سرطان و به تنهایی جهت تحلیل اورام توصیه شده است.
ضماد برگ آن و طلاي آن با عسل بر قضیب و کنج ران محرك باه است.
مضمضه عصاره آن محلل ورم لهات(لوزه ها) می باشد.
ذرور تخم و برگ خشک آن جهت خشک کردن زخم هاي متأکل و سرطان متقرح، بی لذع و حدت نافع است.
ترکیبات موثر:
فلاونوئیدها،کوثرستیئن، روتین، کامپفرول، کاروتن، ویتامین های k وc، پتاسیم، کلسیم و 5 هیدروکسی تریپتان .
در ترکوم های گزنده برگ ها ترکیباتی نظیر هیستامین، سروتونین، استیل کولین، اسید فرمیک و لوکوترین ها یافت می شود .
فارماکولوژی:
برگ گزنه دارای اثرات ضد دردی، ضد التهابی، بی حس کنندگی موضعی، ضدباکترایی، ضد ویروسی و کاهندگی قند خون دارد.
در مطالعات نشان داده شده است برگ گزنه دفع ادرار را افزایش داده و به طور خفیفی فشار سیستولیک و وزن بدن را در افراد مبتلا به نارسایی وریدی کاهش می دهد.
گزنه تحریک آدرنرژیک، تومور نکروزیس فاکتور و فاکتورهای فعال سازی پلاکتی را مهار می کند.
ریشه گزنه خاصیت تعدیل کننده سیستم ایمنی داشته و دارای اثرات ملایم ضدالتهابی است.
در مطالعات نشان داده شده است عصاره ریشه گزنه ظرفیت اتصال گلوبولین متصل شونده به هورمون های جنسی را کاهش و متابولیسم سلول های پروستات را تضعیف می کند .
موارد مصرف در German commission E:
مصرف خوراکی برگ ها و اندام هوایی گیاه گزنه را در بیماری های التهابی مجاری ادراری تحتانی و پیشگیری و درمان سنگ کلیه و در درمان کمکی بیماری های روماتیسمی مورد تأیید قرار داده است.
همچنین مصرف خوراکی ریشه گزنه را در مشکلات دفع ادرار بیماران مبتلا به سرطان خوش خیم پروستات مرحله I و II مورد تأیید قرار داده اند.
نام علمی: utritica diotica L.
نام عربی: انجره
خانواده: utricaceae
نام عمومی: stinging nettle
گیاه شناسی:
گیاه علفی چندساله به ارتفاع 30-150 سانتی متر با ساقه چهاروجهی سبز تا ارغوانی، تمام گیاه پوشیده از کرک های گزنده، برگ های متقابل دوکی تا تخم مرغی دارد .
در مخزن الادویه آن را چنین توصیف کرده است: نباتی است برگ آن پرتشریف و انبوه و پرخار و
ریزه و خارهاي ساق آن ظاهرتر و چون در تماس با بدن قرار گیرد باعث حمرت و سوزش و خارش گردد و گل آن زرد و تخم آن نرم و براق و با اندك پهنی و مایل به تیرگی از کنجد بزرگتر، شبیه به بزر کتان و قسمت مورد استفاده، تخم آن و بهترین آن سنگین مایل به سیاهی آن است .
محل رویش: در اکثر مناطق معتدل دنیا یافت می شود. در ایران در نقاط مرطوب خصوصا نواحی شمالی، غربی و مرکزی مانند اصفهان، شاهرود، بسطام می روید .
طبیعت آن (تخم گزنه): در اول سوم گرم و خشک و در دوم گرم نیز گفته اند.
خواص:
ملطف اخلاط لزجه
جاذب مواد
باعث ایجاد قرحه در اعضاء
محلل اورام صلبه
مدر (جاری کننده) بول و حیض و شیر و عرق
افزاینده میل جنسی (مبهی)
پاک کننده سینه و شش و معده
گشاینده دهانه رحم
بازکننده سده جگر و طحال (سپرز)
آشامیدن آن و آشامیدن برگ مطبوخ آن با ماءالشعیر جهت امراض صدر مانند آسم (ربو) وتنگی نفس (نفس الانتصاب ) و تنقیه سینه از اخلاط لزجه غلیظه مناسب است.
گذاشتن برگ کوبیده آن در بینی موجب بندآمدن خون ریزی (قاطع رعاف) می شود.
حمول نیم مثقال آن با مر با میزان برابر بغایت مدر حیض و
ضماد برگ تازه آن جهت حبس رعاف و برآمدگی رحم و تحلیل دبیله و گشودن دمل و قطع ثآلیل خصوصاً با عسل مؤثر است.
همراه با نمک جهت جراحت گازگرفتگی سگ مناسب است.
با موم روغن جهت بیماری های طحال توصیه شده است.
پخته آن همراه با روغن زیتون جهت ورم بناگوش.
ضماد خاکستر آن با نمک جهت زخم ها و قروح .
ریشه آن با ماءالشعیر جهت پاکسازی سینه و شش و تخم آن جهت آسم (ربو) و سرفه و مجاری تنفس و استسقا و اخراج بلغم لزج و بیماری طحال و گرده و تقویت باه مصرف شده است.
همراه با سکنجبین جهت تسکین وجع طحال و پهلو و گرده سریع الاثر است.
طبیخ آن با اصل السوس (ریشه شیرین بیان) جهت پاکسازی مثانه از چرك .
آشامیدن گزنه با تخم کرفس و شیر گوسفند به غایت مهیج قوای جنسی است.
حمول فتیله آن با عسل مدر طمث است.
ضماد آن با عسل جهت بزرگ کردن قضیب مناسب است.
همراه با مراهم جهت قروح و سرطان و به تنهایی جهت تحلیل اورام توصیه شده است.
ضماد برگ آن و طلاي آن با عسل بر قضیب و کنج ران محرك باه است.
مضمضه عصاره آن محلل ورم لهات(لوزه ها) می باشد.
ذرور تخم و برگ خشک آن جهت خشک کردن زخم هاي متأکل و سرطان متقرح، بی لذع و حدت نافع است.
ترکیبات موثر:
فلاونوئیدها،کوثرستیئن، روتین، کامپفرول، کاروتن، ویتامین های k وc، پتاسیم، کلسیم و 5 هیدروکسی تریپتان .
در ترکوم های گزنده برگ ها ترکیباتی نظیر هیستامین، سروتونین، استیل کولین، اسید فرمیک و لوکوترین ها یافت می شود .
فارماکولوژی:
برگ گزنه دارای اثرات ضد دردی، ضد التهابی، بی حس کنندگی موضعی، ضدباکترایی، ضد ویروسی و کاهندگی قند خون دارد.
در مطالعات نشان داده شده است برگ گزنه دفع ادرار را افزایش داده و به طور خفیفی فشار سیستولیک و وزن بدن را در افراد مبتلا به نارسایی وریدی کاهش می دهد.
گزنه تحریک آدرنرژیک، تومور نکروزیس فاکتور و فاکتورهای فعال سازی پلاکتی را مهار می کند.
ریشه گزنه خاصیت تعدیل کننده سیستم ایمنی داشته و دارای اثرات ملایم ضدالتهابی است.
در مطالعات نشان داده شده است عصاره ریشه گزنه ظرفیت اتصال گلوبولین متصل شونده به هورمون های جنسی را کاهش و متابولیسم سلول های پروستات را تضعیف می کند .
موارد مصرف در German commission E:
مصرف خوراکی برگ ها و اندام هوایی گیاه گزنه را در بیماری های التهابی مجاری ادراری تحتانی و پیشگیری و درمان سنگ کلیه و در درمان کمکی بیماری های روماتیسمی مورد تأیید قرار داده است.
همچنین مصرف خوراکی ریشه گزنه را در مشکلات دفع ادرار بیماران مبتلا به سرطان خوش خیم پروستات مرحله I و II مورد تأیید قرار داده اند.
به اندوه خود لبخند بزن...
