(2012/12/31, 12:55 PM)نازلی نوشته است: خوب تونسته بود زندگی یک فرد ام اسی رو نشون بده پایانش خیلی عالی تموم شد من بعد از دیدن فیلم طلا ومس روحیه ام بد شد ولی این فیلم انرژی داد مخصوصاً که گل بهار یه جورائی انگار شبیه تک تک ماها بود از نظر فعالیت های هنری و دیدیم که بعد از ازدواج چون همسرش بهش روحیه داده بود تونسته بود به ام اس غلبه کنه مثل من
خلاصه خیلی خوب بود باید بیشتر از این فیلمها درست بکنند تا نظر مردم نسبت به این بیماری تغییر بکنه
فاطمه جون توی فیلم گلبهار,گلبهارمشاورپزشکی اش حبیب درارتباط بودحالاارژنگ نامه هاش رونمی داداون حرف جدااست وقتی ارژنگ پیش حبیب مشاورپزشکی گلبهاررفت اون به ارزنگ گفت بانرسوندن نامه هالطمه بزرگی به اودخترزدی وگفت اگرمن مشاورپزشکی داشتم الان روی ویلچرنبودم.من بااین گفته مشاورپزشکی گلبهارکاملامخالف هستم.بنظرمن همه ی مامیتونیم مشاور پزشکی امون خودمون بشیم یعنی خودمون به خودمون روحیه بدیم اونوقت بدون نیازبه مشاورپزشکی هرگزروی ویلچرنخواهیم نشست.هزارن مشاورپزشکی اگربمامشاوره بدهنداماماخودمون روحیه امونو داغون کنیم اوناهیچ کاری نمیتونن برای مابکنند.امامامیتونیم بدون مشاورروحیه امون روعالی کنیم .نظرمن این است.البته من نمیدونم نظربقیه هم همین است یانه
اے دنیا کے مسافر منزل تیری قبرھیں اے کر رھا ھیں جو تو دو دن کا یہ سفرھیں موت ھیں تیرا ان دیکھا ساتھی آچانگ تجھے نگل لے گا:ای مسافر دنیا خونه ی توقبر است ای که هرکاری میکنی سفر دو روزه هست مرگ رفیق ندیده ی تو است یکهو نفست رو می گیره