اشتغال و ام اس - -

<style>body{font-family: tahoma; font-size: 13px; direction: rtl;} hr{ display: none;}</style>1- شرايط ايده ال محيط كار براي يك بيمار ام اسي چيست؟؟ آيا مي توان براي همه بيماران يك شرايط را به عنوان شرايط ايده ال تعريف كرد و يا اينكه هر كسي با توجه به شناختي كه از خود دارد شرايط ايده الش را انتخاب مي كند؟
شرایط ایده آل یعنی شرایطی که آدم توش احساس راحتی کنه و مشکلی نداشته باشه . اغلب آدما هم شرایط ایده آلشون شبیهه همه
ولی خب این شرایط ایده آل برای کسایی که فی النفسه در حال سر و کله زدن با یه مشکل هستن این شرایط کمی تغییر میکنه
برای کسی که مثن ام اس داره با توجه به شرایط جسمانیش ایده آلش تغییر میکنه . اگه از لحاظ حرکتی دچار مشکله دوست داره کارش جوری باشه که نیاز به تحرک زیادی نباشه . اگه از لحاظ بینایی مشکل پیدا کرده ، ایده آلش اینه که کارش جوری باشه که به چشاش خیلی فشار نیاد . اگه ....
استرس برای ام اس سمه . خب قطعا یکی از فاکتور های مهم این شرایط ایده آل دوری از استرسه . اغلب ام اسیا از داروهایی استفاده میکنن که یکی از عوارض معمولشون افسردگیه . یه وقتایی هم بخصوص وقتایی که فرد توی حمله است و داره دارو میگیره ، شرایطش از همه نظر بهم میریزه و دچار یه نوع افسردگی و سرخوردگی حاد میشه . توی این وضعیت ، درک نامتقابل همکارها ، فشاری که رییس و کارفرما بر بیمار وارد میکنن ، همکاری نکردن با وضعیت پیش اومده و انتظارات فراتر از حد توانایی فرد بیمار رو بیش از پیش در شرایط حمله و عود بیماری قرار میده
من خودم شاغل نیستم . ولی بسیار دیده ام ام اسی هایی رو که بخاطر جو نامناسب محل کارشون در تنگنا قرار داشته ان
( پیوست : کلا خودمم نفهمیدم چی گفتم انقدر که هی پاک کردم و دوباره نوشتم confused)
2- آيا سازمان هاي بيمه اي و وزارت كار حمايت هاي لازم را از يك بيمار ام اسي در محيط كار انجام مي دهند؟؟؟ اصولا چه شناختي از اين حمايت ها دارين و يا از نظر شما حمايت مطلوب چگونه بايد باشد؟؟
icon_cry

3- در محيط كار آيا كارفرما بايستي از بيماري شما اطلاع داشته باشد؟؟

بسته به کارفرما داره
گاهی اگه بدونه خوبه . گاهی بد
یه موقع وقتی میدونه خیلی با آدم کنار میاد و در جهت رسیدن به اون شرایط ایده آل خیلی کمک میکنه
یه موقع هم دقیقا موقعیت های پیشرفت و رسیدن به شرایط ایده آل رو از آدم میگیره

4- براي برخي از بيماراني كه به دليل مشكلات جسمي قادر به كار در بيرون از منزل نيستند چه راهكارهايي براي اشتغالزايي به ذهنتان مي رسد؟؟ به طور مثال آيا تشكيل تعاوني هاي خاص بيماران با هدف اشتغالزايي خاص مبتلايان به ام اس مي تواند مفيد باشد و اگر مفيد است آيا بايد منتظر تاسيس آن توسط مقامات مسئول بود يا خود بيماران بايد اقدام به تشكيل آن كنند؟
[/b]
خب البته اگر مجمع یا تعاونی ای وجود داشته باشه که بتونه تواناییها و استعداد های درونی این نوع بیماران رو پیدا کنه و در جهت اشتغالزاییشون تلاش کنه که عالیه .
بنظر من همین الان هم انجمن های ام اس توانایی این کار رو دارن .
یا حتی انجمن هایی میتونه توسط خود بیماران تاسیس بشه و با توجه به توانمدنی های فردی اونها مشغل بکار کنه
خب البته اگر بودجه ی دولتی و تبلیغات اونها پشت این قضیه باشه خیلی راحتتر و بهتر میشه به هدف رسید