افزايش آگاهي جامعه درزمينه ام اس ( شش پرسش) - -
<style>body{font-family: tahoma; font-size: 13px; direction: rtl;} hr{ display: none;}</style>چرا برخي بيماران در بيان اين مشكل به اطرافيان خود ابائي ندارند اما برخي ديگر احساس هراس نموده و سعي در مخفي كردن آن دارند؟ آيا تفاوت هاي شخصيتي در اين دوگانگي نقش دارد؟؟
عدم تمایل به بیان بیماری معمولا به این دلایله:
- جنسیت : درجامعه ما ،انسانها به دو دسته تقسیم می شن : زنان ومردان . حقوق وشرایط زندگی برای هردسته متفاوته . بیشترکسانی که نگران اطلاع یافتن دیگران هستن از دسته ی اولن که بیشتر مورد قضاوت قرار میگیرن.عده ای ازاین دسته هم که بیماری را مخفی نمی کنن ، به احتمال زیاد خانواده واطرافیانی روشنفکردارن که تفاوت حقوق وشرایط زندگی زن و مرد رو قبول ندارن.
- نوع نگرش و باورهای اجتماع : این عامل هم نقش مهمی در نگرانی بیمار نسبت به آشکارشدن بیماری داره. اگه جامعه یا اجتماع اطراف بیمار، تصورش از یه بیمار مساوی باشه با معیوب ، از دست رفته ، قابل ترحم و یا حتی گناهکارو... ، فرد بخاطر رهایی از واکنشها و قضاوتهای دیگران موضوع رو پنهان میکنه.
این پنهان کاری در جوامع پیشرفته که فرهنگ متفاوتی هم دارند ، وجود نداره. چون فرد پی در پی مورد قضاوت قرار نمیگیره و شرایط زندگی ، کار وتحصیلش با بیان حقیقت به سمت منفی دگرگون نمیشه.
- تفاوت ویژگی های روحی و روانی افراد : بیمارانی که خصوصیاتی مثل تأثیرگذاری ، ریسک پذیری ، اراده ی قوی ، ناامید و دلسرد نشدن و اهمیت زیاد قائل نبودن برای حرفهای دیگران ... را دارند بدون هیچ نگرانی ، خودشان درآشکار کردن بیماریشان پیشقدم میشوند.
- وضعیت اقتصادی – اجتماعی جامعه : در محیط شغلی مسائلی مثل کمبود شغل ، ترس ازبیکاری یا ازدست دادن شغل و یا ارتقاء شغلی ،عدم حمایت از بیماران درهنگام بروز مشکل حتی در مشاغل دولتی موجب پنهان کردن بیماری میشود.حتی گاهی بیماران با پنهان کردن بیماری از حق معافیت از سربازی میگذرند ، مبادا معافیت پزشکی موجب عدم استخدامشان شود.
- بالا رفتن اگاهي جامعه در اين زمينه در چه ابعادي از زندگي بيماران كمك مي نمايد؟ آيا واقعا لازم است يا نه؟
بله لازمه ، با افزایش آگاهی جامعه و شناخت درست مردم درمورد تمام بیماریها بخصوص بیماریهای ناشناخته ،حداقل بیماری را از آنچه هست بزرگتر و مهلک تر تصور نمی کنند، در نتیجه بیماران در روابط اجتماعی ودرمحیط شغلی احساس امنیت وراحتی بیشتری پیدا می کنند.
- راههاي بالا بردن سطح آگاهي جامعه چيست؟ + نقش رسانه ها
انتقاد و اصلاح باورها وفرهنگ جامعه >>>> رسانه های جمعی ، خانواده و محیط آموزشی
وسایل ارتباط جمعی مهمترین تأثیر رو دارن چون در زمانی کوتاه ، به تعداد زیادی اطلاعات و شناخت میدن. امروزه نقش رادیو وتلویزیون کمی کمرنگ تر شده ، اما هنوز مخاطبان زیادی داره.باید درتهیه و پخش برنامه هایی که یه بیماری توشون مطرح میشه ، نهایت دقت به کار بره ، نتایج درنظرگرفته بشه ، کارها کارشناسی بشه و به تمام زوایا توجه بشه و....
خانواده و مدرسه و دانشگاه هم با این که خودشون ازرسانه ها تأثیر میگیرن ، نقش مهمی دارن .اما هر تغییری اول باید از فرهنگ و باورهای مردم شروع بشه .
وقتی مردم بیماری رو خیلی سخت تر از آن حدی میدونن که خود بیمار باهاش داره زندگی میکنه ، وقتی عده زیادی با شنیدن کلمه صعب العلاج ، فاتحه آدم رو میخونن و زندگی فرد رو از دست رفته میدونن ( مثلا اگر یک بند از قوانین کاهش سالهای خدمت ، به نفع صعب العلاجها بود ، میگن اون که خودش زود میمیره ، بقیه چی؟! ) وحتی عده ای ، برای بیماریی که دانشمندان جهان نتونستن علتش رو پیدا کنن ، علتهای عجیب وغریبی پیدا میکنن و... می بینیم که همه اینها یا از بی اطلاعیه و یا از اطلاعات غلطیه که از راههای مختلف پیدا کردن.
دررسانه ها نباید کلمات تحقیر آمیز و توهین آمیز در مورد بیماران به کار بره ، بیمار باید در بین مردم جا داشته باشه ،به دور از نگاه پرسشگر و منفی مردم بتونه فعالیت کنه و از زندگیش لذت ببره. درتلویزیون و سینما و... می بینیم که به بیماران روانی توهین میشه ،آیا بیماری جسمی با روحی فرق داره ازاین نظر ؟
مهمترین راه بالا بردن سطح آگاهی جامعه ، انتقاد نسبت به هرچه موارد ضد اخلاقی هست که خفتگان مجاز میدونن و یا اصلا درباره ش فکر نمیکنن.
بهترین راهی که دراین زمینه کمک میکنه ، تشکیل NGO ها هست و یا تقویت اون تشکلی که وجود داره در این زمینه.
4- آیا من به تنهایی قادر به ترویج این آگاهی خواهم بود؟ (نقش هر یک از ما) اگر بله چه توانايي را بايد در خود تقويت كنيم تا بتوانيم سطح آگاهي اجتماعي را بالا ببريم؟
به تنهایی نه. من نوعی حداکثر برتعداد مشخصی می تونم اثربذارم. در مقایسه با نقش رسانه های جمعی ،نقش تک تک افراد جدا ازهم ، کم رنگ و کم اثره.هرچه فعالیت ، منحصر به فردتر و یا جمع، کوچک تر باشه ، به همان نسبت شاید اثرگذاری و نتیجه گیری کندتربشه. هرچه صدا ضعیف ترباشه ، شنیدنش دشوارترمی شه.البته همیشه اینطور نیست.
5- چه کسانی ممکن است توانایی ایجاد بالاترین اثربخشی را در این امر داشته باشند؟
بیماران فعال واثرگذار درزمینه های علمی ، فنی ، هنری و ورزشی ، بیمارانی که در خانواده و محیط اجتماعی بخوبی مسئولیت خود رو انجام می دن پزشکان در برنامه های تلویزیونی ، تهیه کنندگان برنامه ها و فیلم های مستند ، کسانی که محبوب یا الگوی مردم هستند و... . مجموع این عوامل باهم می توانند بیشترین اثر را داشته باشند.