دید جامعه نسبت به بیماری ام اس - -

<style>body{font-family: tahoma; font-size: 13px; direction: rtl;} hr{ display: none;}</style>بین آشنا ها یه دختر 30 ساله بود که هم تحصیل کرده بود و هم خیلی زیبا
من از مامانش شنیده بودم که چند سال پیش یه بار به خاطر ام اس زمین گیر شده بوده اما الان ظاهرا حالش خوبه
متاسفانه من تا پارسال با خودم میگفتم این آدم به خاطر یه ام اس که چند ساله دیگه هیچ اثری ازش نیست مونده تو خونه که چی بشه ؟
اما الان که فهمیدم خودم ام اس دارم دیدم نسبت به ام اس عوض شده
دیگه هم اون بیچاره رو به خاطره ازدواج نکردنش سرزنش نمیکنم و الانم به شدت از طرز فکری که در گذشته داشتم احساس پشیمانی میکنم و بیشتر از خودم برای سلامتی اون دختر دعا میکنم
آدم تا خودش تجربه نکنه نمیتونه بفهمه یه بیمار ام اس چه حال و روزی داره ، من حتی نمیتونم به بابام بگم ام اس دارم چه برسه که همه اطرافیانم بدونن ، وقتی من خودم از اینده ی خودم میترسم و نمیدونم فردا هم میتونم راه برم یا نه پس چطور انتظار داشته باشم دیگران نگاه خوشبینانه به ام اس داشته باشن