کتاب چطور ام.اس را شکست دادم - -
<style>body{font-family: tahoma; font-size: 13px; direction: rtl;} hr{ display: none;}</style>اتفاقا گمان می کنم مطلب دوستان هم صادقانه تر و هم منطقی تر از مدعیات بوراچ باشد. نه لفاظی و نه بهره گیری از آمار استدلال نادرست افراد را درست نمی کند. آیا ممکن است بخشی از جامعه پزشکی از شکلگیری یک درمان خاص در دوره ای زمانی به دلایل مالی جلوگیری کند؟ بله و اتفاق هم افتاده. ایا در مورد ام اس هم این طور است؟ بعید است. شرکتهای دارویی تولید کننده دارو رقیب هم هستند و در بازار رقابت اگر کسی بتواند داروی نهایی را ارائه دهد به هیچ کس رحم نخواهد کرد . شرکتهای دارویی رها و آزاد نیستند و در اکثر مناطق دنیا تحت نظارت هستند. از طرفی ام اس بیماری با جمعیتی گسترده است، بخش بزرگی از جامعه پزشکی درگیر حل مشکل این بیماری است . به هیچ وجه چنین نیست که این تلاشها فقط برای کسب معاش و پول صورت می گیرد. وجه انسانی قضیه بسیار پر رنگ است. پزشکان برعکس ما با بیمارانی روبرو می شوند که وضعیتهای بسیار دشواری دارند. آیا می توانید باور کنید که کسی از پزشکان شما، بیماری نوجوان را که روز به روز مشکلاتش افزایش می یابد را ببیند و به خاطر پول درمان را از او دریغ کند ( اگر احتمال این مورد را می دهید حتما پزشک خودتان را تغییر بدهید). از طرف دیگر این بیماری در خود جامعه پزشکی هم کم دیده نمی شود. حداقل این افراد برای جان خود و نزدیکانشان باید تلاش کنند.
از سویی دیگر چیستی بیماری ام اس مشخص است. در ام اس غلاف‌های میلین سلول‌های عصبی در مغز و نخاع آسیب می‌بینند. عملکرد بخش های درونی بدن تحت فرمان مستقیم و خودآگاه ما نیست که فرمان بدهیم این اتفاق نیفتد. تنها از طریق دارو و مواد مختلف می توانیم از این اتفاق جلوگیری کنیم. همچنان که در بقیه بیماری ها فرمان بدن در دست ما نیست و تنها می توانیم دخالتی در بهبود داشته باشیم، ام اس نیز چنین است.
یک شیوه تغذیه جدید قابل آزمایش و احتمالا برای سلامتی به صورت کلی مناسب است، اما ادعای درمان باید توسط متخصصین واقعی در شرایط آزمایشگاهی مناسب آزمایش و تایید شود.